Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lepszy tom od drugiego ale gorszy od pierwszego. Przez pierwszą część książki Mare jest uwięziona i pozbawiona swoich mocy przez co bardzo dłuży się fabuła ponieważ bardziej przypomina jakąś obyczajówkę niż fantastykę. Cały koncept fabularny tej serii w pierwszej części prawie nie istnieje. Na plus na pewno zaliczam to, że część historii opowiedziana jest z perspektywy dwóch innych bohaterek dzięki czemu możemy dowiedzieć się nie tylko o ich motywacji ale również poznajemy szerzej świat - szokujący był dla mnie np. sposób w jaki pozyskiwany jest cichy kamień - myślałam że jest wydobywany w jakiś kamieniołomach czy coś w tym stylu a prawda okazała się przerażająca - ale dodatkowo otwiera pole do spekulacji - czy ze wszystkimi mocami można robić w podobny sposób tylko np. łącząc je z innym surowcem. Czy jeśli np. obtoczylibyśmy bandaże w krwi uzdrowicieli to będą miały formę leczniczą? Albo jeśli zrobimy z nich tabletki? Nie wiem czy autorka do końca przemyślała ten zabieg bo dlaczego tylko ta jedna umiejętność jest w ten sposób przenoszona? Od początku (pierwszy tom) nie byłam przekonana co do wątku romantycznego, a bardziej do postaci Cala - chłopak kompletnie nie potrafi się zdecydować i słowa Mavena są prawdziwe - nie umie podejmować decyzji tylko wypełniać rozkazy - nie najlepsza cecha u króla. Mare podczas bycia więzioną dowiaduje się różnych rzeczy o Calu, którymi jest wstrząśnięta, a nie są one później w żaden sposób poruszane - nie do końca to rozumiem. Byłam ciekawa w jaki sposób Cal będzie np. tłumaczył skonstruowanie maszyny, która była używana do jej torturowania, a wątek nie został w ogóle poruszony. W momencie wyzwolenia Mare prawie wszystko czego dowiedziała się na dworze zostaje zapomniane. Ogólnie dobrze się bawiłam podczas czytania tej książki i czekam na czwarty tom, ale nie będzie to moja ulubiona seria fantastyczno-młodzieżowa.