Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę bardzo przyjemnie się czytało (jak wszystkie książki tego autora). Momentami fabuła troszkę kulała i miała spadek formy po to żeby za 10-15 stron znowu przyspieszyć. Przygody Belli wzruszają, momentmi śmieszą oraz trzymają w napięciu.
Kilka fragmentów wydawało mi się nudnych i przegadanych, ale poza tym to miło spędziłam czas. 😉 Polecam.

Książkę bardzo przyjemnie się czytało (jak wszystkie książki tego autora). Momentami fabuła troszkę kulała i miała spadek formy po to żeby za 10-15 stron znowu przyspieszyć. Przygody Belli wzruszają, momentmi śmieszą oraz trzymają w napięciu.
Kilka fragmentów wydawało mi się nudnych i przegadanych, ale poza tym to miło spędziłam czas. 😉 Polecam.

Żyć bez ograniczeń!
To główne, ale nie jedyne przesłanie tej książki.
Uważam że Nick zwraca się do 2 grup ludzi (często także to podkreśla):
do osób niepełnosprawnych, walczących z codziennymi problemami, oraz do osób zdrowych fizycznie ale niestety "chorych" wewnętrznie - do ludzi, którzy poddali się, załamali pod najmniejszym (chociaż i czasami największym) ciężarem życia.
Książka bardzo inspiruje do zmiany poglądu na niektóre aspekty naszego życia. Zachęca do zmian i do odwagi na te zmiany. Autor podkreśla, że nie zawsze te zmiany będą dobre, ale w ostatecznym "rozrachunku" będą miały sens i wyższy cel (którego w danym momencie możemy nie dostrzegać). Nikt nie zna planów Boga wobec nas, ale możemy czerpać ze "źródła" życia do ostatniej kropli - a On już nas poprowadzi tak, żeby było dobrze :)
Gorąco polecam każdemu - ponieważ każdy ma problemy w życiu. Nasze ścieżki nie są proste, tylko pełne zakrętów i niebezpieczeństw. To od nas zależy jak przez nie przejdziemy. -> Tego i wielu wielu innych rzeczy uczy ta książka!
Podsumowując: motywująca, podnosząca na duchu, pełna ciekawych historii (które odmienią nasze postrzeganie świata) oraz "przesiąknięta obłędną radością" książka (chociaż dla mnie to więcej niż książka) :D
1000/10 !!!

Żyć bez ograniczeń!
To główne, ale nie jedyne przesłanie tej książki.
Uważam że Nick zwraca się do 2 grup ludzi (często także to podkreśla):
do osób niepełnosprawnych, walczących z codziennymi problemami, oraz do osób zdrowych fizycznie ale niestety "chorych" wewnętrznie - do ludzi, którzy poddali się, załamali pod najmniejszym (chociaż i czasami największym) ciężarem...