Bułgarska wersja "Szwejka", ale o wiele mniej przyjemna, a tytułowy bohater zamiast sympatii wzbudza raczej niesmak. Poza tym powieść jest mało przemyślana i wprost porażająco chaotyczna, choć było kilka ciekawie wbitych szpil - scena na basenie czy też prośba o publiczny skup olejków różanych.

Bułgarska wersja "Szwejka", ale o wiele mniej przyjemna, a tytułowy bohater zamiast sympatii wzbudza raczej niesmak. Poza tym powieść jest mało przemyślana i wprost porażająco chaotyczna, choć było kilka ciekawie wbitych szpil - scena na basenie czy też prośba o publiczny skup olejków różanych.

Kolejna lektura obowiązkowa, którą przeczytałam na zajęcia z literatury bułgarskiej. Jest to jedna z najgłupszych książek, jakie w życiu trzymałam w ręce. Ma u mnie absolutnie pierwsze miejsce w kategorii STRATA CZASU I NERWÓW.Zastanawiałyśmy sie z koleżanką na studiach czy by nie napisać takiej wersji Baj Gania z Polakiem podróżującym po Europie i robiącym z siebie głupka. Ciekawa jestem jaki byłby jej odbiór w Polsce, nie podejrzewam żebyśmy przysporzyły sobie takim dziełem jakichkolwiek fanów.Książka z humorem, który mnie nie śmieszy, lecz całkowicie odstrasza, budzi wręcz moje obrzydzenie

Kolejna lektura obowiązkowa, którą przeczytałam na zajęcia z literatury bułgarskiej. Jest to jedna z najgłupszych książek, jakie w życiu trzymałam w ręce. Ma u mnie absolutnie pierwsze miejsce w kategorii STRATA CZASU I NERWÓW.Zastanawiałyśmy sie z koleżanką na studiach czy by nie napisać takiej wersji Baj Gania z Polakiem podróżującym po Europie i robiącym z siebie głupka....

Tytułowy Baj Ganiu to podróżujący po europie handlarz olejkiem różanym, który w pewnym momencie rozpoczyna swoją karierę polityczną. Sama książka to genialna satyra ówczesnego bułgarskiego społeczeństwa, choć jej wymowa jest uniwersalna i wciąż aktualna. Książka to w dużej mierze opowieści ludzi którzy spotkali głównego bohatera, dzięki czemu książka zyskuje na gawędziarskim stylu.

Tytułowy Baj Ganiu to podróżujący po europie handlarz olejkiem różanym, który w pewnym momencie rozpoczyna swoją karierę polityczną. Sama książka to genialna satyra ówczesnego bułgarskiego społeczeństwa, choć jej wymowa jest uniwersalna i wciąż aktualna. Książka to w dużej mierze opowieści ludzi którzy spotkali głównego bohatera, dzięki czemu książka zyskuje na...

Na początku zdawało się, że będzie to lekka książka. Lecz był to dla mnie ciężki orzech do zgryzienia.

Na początku zdawało się, że będzie to lekka książka. Lecz był to dla mnie ciężki orzech do zgryzienia.

Książka jest zbiorem opowiadań, mających na celu ukazanie w humorystyczny sposób typowego Bułgara. Tytułowy Baj Ganiu przedstawiony jest jako chciwy, bezpośredni, niewychowany (jego kulturą jest brak kultury) wyrusza w podróż po Europie w celach zarobkowych. Propaguje na Zachodzie znak rozpoznawczy Bułgarii - olejek różany. Baj Ganiu nie jest otwarty na poznawanie nowych ludzi i kultury - w każdym zakątku szuka swych rodaków. Często ucieka się do korupcji. O jego perypetiach dowiadujemy się podczas rozmowy kilku znajomych - po kolei opowiadają sobie oni nawzajem, w jakich okolicznościach spotkali się z tytułowym bohaterem. W książce poruszony jest motyw poczucia kulturowej odrębności Bułgarii od Zachodu (spowodowane niewolą turecką, islamizacją). Jest to wędrówka Bułgara po Europie w poszukiwaniu tożsamości. Następuje konfrontacja tego, co bułgarskie z innymi krajami słowiańskimi i zachodnimi.
Opowiastki te ciągną się mniej więcej do połowy książki - druga połowa dotyczy działań politycznych głównego bohatera już po powrocie do ojczyzny. Baj Ganiu odstępuje tu od wszelkich zasad moralnych - wszystko, co robi, opiera się na łapówkach, korupcji i kłamstwach.

Książka jest zbiorem opowiadań, mających na celu ukazanie w humorystyczny sposób typowego Bułgara. Tytułowy Baj Ganiu przedstawiony jest jako chciwy, bezpośredni, niewychowany (jego kulturą jest brak kultury) wyrusza w podróż po Europie w celach zarobkowych. Propaguje na Zachodzie znak rozpoznawczy Bułgarii - olejek różany. Baj Ganiu nie jest otwarty na poznawanie nowych...