Od zawsze ciekawiła mnie budowa naszego Świata, zarówno w skali makro jak i mikro. Zgłębiałem tajemnice astronomii, jednak nie obyło się bez konieczności poznania podstaw mechaniki kwantowej. W mojej podróży brnąc coraz głębiej dotarłem w końcu do teorii strun.
Książka to dość krótkie, ale wyczerpujące kompendium wiedzy o tych potencjalnie najmniejszych klockach w całej kosmicznej układance.

Od zawsze ciekawiła mnie budowa naszego Świata, zarówno w skali makro jak i mikro. Zgłębiałem tajemnice astronomii, jednak nie obyło się bez konieczności poznania podstaw mechaniki kwantowej. W mojej podróży brnąc coraz głębiej dotarłem w końcu do teorii strun.
Książka to dość krótkie, ale wyczerpujące kompendium wiedzy o tych potencjalnie najmniejszych klockach w całej...

„Teoria Strun bez tajemnic” to jeden z tytułów należących do serii Orbity Nauki. Wcześniej miałam już przyjemność czytać publikację „Skąd się wziął kot Schrödingera ”, która bardziej jednak skupiała się na biografii naukowca niż samym „kocie”. „W Teorii Strun” mamy do czynienia przede wszystkim z dotychczasowym dorobkiem badawczym fizyki kwantowej, który skupia się na teorii względności oraz próbie wyjaśnienia, czym jest bran i jaka jest jego funkcja. Przyznam, że nie jestem specjalistką w kwestii ogólno pojętej fizyki nie wspominając o mechanice kwantowej w związku, z czym wiele z treści zawartych w publikacji stanowiło dla mnie trudny orzech do zgryzienia. Na szczęście mnóstwo kwestii omawianych było już z poziomu fizyki szkoły średniej, i dla osób posiadających podstawową wiedzę nie powinna sprawiać zbytniej trudności. Schody zaczynają się dopiero od rozdziału piątego, gdzie omawiane są kwestie wychodzące poza ramy wyniesionej ze szkoły wiedzy.
Ostatecznie sądzę, że warto było spędzić kilka godzin na przebrnięcie przez zawiłości teorii strun. Niestety nie jest to książka, którą mogę polecić osobom niemającym pojęcia o fizyce kwantowej. Radziłabym zacząć przygodę od zapoznania się z teorią względności i prostszymi zagadnieniami związanymi z naturą kwantów. Wtedy sama teoria strun i związane z nią założenia mogą wydać się odrobinę bardziej zrozumiałe.

„Teoria Strun bez tajemnic” to jeden z tytułów należących do serii Orbity Nauki. Wcześniej miałam już przyjemność czytać publikację „Skąd się wziął kot Schrödingera ”, która bardziej jednak skupiała się na biografii naukowca niż samym „kocie”. „W Teorii Strun” mamy do czynienia przede wszystkim z dotychczasowym dorobkiem badawczym fizyki kwantowej, który skupia się na...

Autor gdzieś po drodze zgubił ten popularnonaukowy dryg i zaczął pisać jak profesor mówi na wykładzie do studentów - ciężkie informacje w słabo zrozumiały sposób traktując słuchaczy jak idiotę. Właśnie chciałbym książki jak dla idioty, ale autor nie potrafi utrzymać równowagi i albo się cacka albo przytłacza czytelnika.

Autor gdzieś po drodze zgubił ten popularnonaukowy dryg i zaczął pisać jak profesor mówi na wykładzie do studentów - ciężkie informacje w słabo zrozumiały sposób traktując słuchaczy jak idiotę. Właśnie chciałbym książki jak dla idioty, ale autor nie potrafi utrzymać równowagi i albo się cacka albo przytłacza czytelnika.

Zacząłem ją czytać wczoraj późnym wieczorem. Dzisiaj jestem już w połowie 3-go rozdziału(na osiem). Autor bardzo gładko wprowadza podstawowe wzory opisujące energię światła, elektronów itp. Tłumaczy na czym polega teoria nieoznaczoności. Wszystko jest wyjaśnione w przystępny sposób, zrozumiały dla przeciętnego człowieka. Czasami trzeba przeczytać pewien fragment kilka razy, aby to wszystko sobie dobrze wyobrazić, ale nie jest to spowodowane od stylem pisania(autor jest naprawdę przyjazny laikom, za każdym razem, gdy próbuje coś wytłumaczyć, stara się stosować anegdoty do codziennych zjawisk, np. zachowania kwantowe przyrównuje do utworu szopena),tylko od tego, iż sam temat o którym pisze, jest trudny do zrozumienia. Polecam książkę ludziom, którzy chcą się nieco więcej dowiedzieć o postępach obecnej fizyki. Naprawdę warto :)

Zacząłem ją czytać wczoraj późnym wieczorem. Dzisiaj jestem już w połowie 3-go rozdziału(na osiem). Autor bardzo gładko wprowadza podstawowe wzory opisujące energię światła, elektronów itp. Tłumaczy na czym polega teoria nieoznaczoności. Wszystko jest wyjaśnione w przystępny sposób, zrozumiały dla przeciętnego człowieka. Czasami trzeba przeczytać pewien fragment kilka razy,...

Świetna książka nawet nie matematyk zrozumie.

Świetna książka nawet nie matematyk zrozumie.

książka jest zrozumiała. Odkryła przede mną wiele spraw, o których nie wiedziałam. Książka otwiera umysł na nowe sprawy, pomogła mi bardzo, w zrozumieniu dylatacji czasu i bran. Gorąco polecam.

książka jest zrozumiała. Odkryła przede mną wiele spraw, o których nie wiedziałam. Książka otwiera umysł na nowe sprawy, pomogła mi bardzo, w zrozumieniu dylatacji czasu i bran. Gorąco polecam.