Podobała mi się, górna półka babskich czytadeł. Odpowiednio dużo szczęścia i nieszczęścia, wyszukane stroje, przyjęcia, ciężkie czasy wojenne, rewolucyjna "bida z nędzą". Ładnie zarysowane tło historyczne, kilka garści ciekawych informacji, wartka i wciągająca akcja, choć nocy nie zarywa. Polecam.

Podobała mi się, górna półka babskich czytadeł. Odpowiednio dużo szczęścia i nieszczęścia, wyszukane stroje, przyjęcia, ciężkie czasy wojenne, rewolucyjna "bida z nędzą". Ładnie zarysowane tło historyczne, kilka garści ciekawych informacji, wartka i wciągająca akcja, choć nocy nie zarywa. Polecam.

Sądzę, że jedna z najsłabszych książek Briskin. Mimo to wiernie stoi na półce czytana co roku

Sądzę, że jedna z najsłabszych książek Briskin. Mimo to wiernie stoi na półce czytana co roku

Ciekawy romans historyczny, którego akcja rozgrywa się w latach 1909-1918 w Rosji.
Mamy tu typowy trójkąt, gdzie Marija główna bohaterka raz jest kochanką jednego to znowu drugiego rywala.
Najpierw poznaje młodego Stiepana, który ratuje jej życie na statku gdy z Ameryki jadą do dalszej rodziny w Rosji i mimo że później dość długo nie mają ze sobą kontaktu ciągle ma go w sercu.
A w Rosji zaczyna ją adorować bogaty i bardzo wpływowy minister cara Mikołaja II, który mógłby być jej ojcem. Na skutek splotu nieszczęśliwych wypadków, chcąc uchronić brata przed więzieniem za długi zamiast żoną, zostaje jego kochanką.
I nie wie, że ciągle jest śledzona, co wkrótce sprawia, że to ona zostaje wtrącona do więzienia za spotkania ze Stiepanem, teraz już rewolucjonistą i poetą.
Czas szybko leci....pierwsza wojna, potem wybuch rewolucji, nowa władza nowe problemy. Przyjaciele stają się wrogami i na odwrót, nie wiadomo na kogo można liczyć, komu zaufać.
Marija zostaje jednak żoną Paskiewicza, ale po zmianie władzy, gdy on z kolei zostaje uwięziony, znów wraca do Stiepana. Widzi terror, nędzę, choroby i zniszczenia jakie sieje nowa władza. I wreszcie musi dla dobra sprawy uciekać z Rosji, do Szwajcarii razem ze swoimi kochankami. Z którym zostanie, któremu zaufa , czy zwycięży miłość czy rozum.....dowiemy się dopiero na samym końcu.
Podobała mi się ta powieść, chociaż akcja nie pędzi do przodu, to czytałam ją z wielkim zainteresowaniem, bo to ciekawy okres historyczny , ciekawi bohaterowie i dużo tragicznych wydarzeń.
Trochę denerwowała mnie bohaterka, która w sumie nie wiedziała czego chce, czy miłości czy życia w bogactwie i wygodach, nie potrafiła podjąć samodzielnie decyzji.....dopiero samo życie podjęło ją za nią.

Ciekawy romans historyczny, którego akcja rozgrywa się w latach 1909-1918 w Rosji.
Mamy tu typowy trójkąt, gdzie Marija główna bohaterka raz jest kochanką jednego to znowu drugiego rywala.
Najpierw poznaje młodego Stiepana, który ratuje jej życie na statku gdy z Ameryki jadą do dalszej rodziny w Rosji i mimo że później dość długo nie mają ze sobą kontaktu ciągle ma go w...

To co jest najbardziej kiczowatego w tej książce, to jej okładka, typowe dziwadło z lat 90tych, ale nie po okładce ocenia się książkę. W tym akurat przypadku okładka jest znacznie mniej ciekawa niż tekst książki, chociaż jej kiczowatość może zaintrygować na tyle, że można zechcieć po nią sięgnąć choćby w ramach eksperymentu.
Powieść nie aspiruje do miana jakiegoś literackiego arcydzieła. Autorka pisze dobrze, język jest żywy i wciągający, a bohaterowie są nakreśleni tak, że nie wydają mi się papierowi, są wiarygodni. Cała rewolucja jest być może potraktowana trochę powierzchownie, ale ilość informacji zawartych w książce nie przytłacza,zachęcając jednocześnie do zapoznania się ze sławną carską rodziną. Proporcje są idealne: można dowiedzieć się po trochu o wszystkim i wszystkich: stosunku Rosjan do cara, Rasputinie, Leninie, bolszewikach i nastrojach panujących w społeczeństwie; te pobieżnie zarysowane fakty są opisane w taki sposób, że po prostu chce się wiedzieć więcej. Rosyjskie wyższe sfery, ich fanaberie i zwyczaje są świetnie i barwnie nakreślone.
Nie bardzo rozumiem pretensje w stosunku do bohaterów powieści - nie odkłada się książki bo jedna z głównych postaci męskich jest "zła". Takie podejście uważam za idiotyczne. Paskiewicz jest typem, który może wzbudzać sporą irytację, ale na jego tle idealista Stiepan wydaje się być momentami wręcz bezbarwny. Właśnie takie postacie jak Paskiewicz nie pozwalają na szybkie znudzenie się książką. Jedynym, jak dla mnie mankamentem książki, są niektóre drętwe i kiczowato romantyczne dialogi Mariji i Stiepana, ale poza tym, nie bardzo jest się do czego przyczepić.Zakończenie książki jest prawie dokładnie takie, na jakie liczyłam, chociaż trzeba przyznać, że momentami autorka zbija czytelnika z tropu i każe mu się zastanawiać, jak skończy się cała poplątana historia...

To co jest najbardziej kiczowatego w tej książce, to jej okładka, typowe dziwadło z lat 90tych, ale nie po okładce ocenia się książkę. W tym akurat przypadku okładka jest znacznie mniej ciekawa niż tekst książki, chociaż jej kiczowatość może zaintrygować na tyle, że można zechcieć po nią sięgnąć choćby w ramach eksperymentu.
Powieść nie aspiruje do miana jakiegoś...

Być może zabrałam się do tej książki ze zbyt dużymi oczekiwaniami. Gdy w bibliotece kompletnie nie wiedziałam, co wybrać, poradziłam się pani bibliotekarki, mówiąc "coś w podobie do Przeminęło z wiatrem, w sensie, żeby było tło historyczne" i dała mi właśnie to.

Cóż, niezbyt mi się spodobała. Może to wina mojej awersji do Rosji, nie wiem. Po prostu mnie od siebie odpychała. A najbardziej postać Paskiewicza - łysiejącego, lecz bardzo owłosionego tu i ówdzie hrabiego. Może to tylko ja jestem tak dziwna, że ci wszyscy Rosjanie i to, co z nimi związane mnie obrzydziło, także nie powiem, że nie polecam. Bo historia jest całkiem ciekawa. Co jeszcze mi przeszkadzało - niedokładnie opisana ta cała rewolucja rosyjska. Bo niektórzy mogą nie posiadać nawet podstawowej wiedzy na ten temat, a w książce występuje wiele pojęć.
No, więc podsumowując, nie jest to powieść dla wszystkich, po prostu trzeba mieć upodobanie co do lektur tego typu.

Być może zabrałam się do tej książki ze zbyt dużymi oczekiwaniami. Gdy w bibliotece kompletnie nie wiedziałam, co wybrać, poradziłam się pani bibliotekarki, mówiąc "coś w podobie do Przeminęło z wiatrem, w sensie, żeby było tło historyczne" i dała mi właśnie to.

Cóż, niezbyt mi się spodobała. Może to wina mojej awersji do Rosji, nie wiem. Po prostu mnie od siebie...