Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chętnie dałabym wyższą ocenę, bo ta historia jest piękna, ale nie mogę się przemóc do nie dość, że pierwszoosobowej narracji(która jest jedną z moich najmniej ulubionych), to jeszcze wiecznie, o, zgrozo, w czasie teraźniejszym. Jak mniemam, zabieg ten miał na celu pomoc w jeszcze większym wczuciu się w przeżycia bohaterów, ale mnie to jedynie denerwowało.
W każdym razie, jeśli komuś nie przeszkadza taka narracja, jak najbardziej polecam.

Chętnie dałabym wyższą ocenę, bo ta historia jest piękna, ale nie mogę się przemóc do nie dość, że pierwszoosobowej narracji(która jest jedną z moich najmniej ulubionych), to jeszcze wiecznie, o, zgrozo, w czasie teraźniejszym. Jak mniemam, zabieg ten miał na celu pomoc w jeszcze większym wczuciu się w przeżycia bohaterów, ale mnie to jedynie denerwowało.
W każdym razie,...

Prawie, że genialna powieść.
Piszę "prawie", bo porwała mnie już od pierwszego zdania i nie chciała wypuścić, jednak zakończenie było lekko rozczarowujące.
Mimo tego bardzo ją pokochałam. Znalazłam w niej wszystko - radość, smutek, rozbawienie, miłość, strach, piękne widoki, dogłębne zbadanie psychiki bohaterów, wzruszenie. Tak, niezwykle mnie poruszyła.
Ogólnie rzecz biorąc, dawno już nie czytałam tak wspaniałej książki. Jest istną skarbnicą aforyzmów, które przemówią do prawie każdego. Oczywiście, dzięki świetnej postaci Jerome'a Wiremana.
Zdecydowanie polecam!

Prawie, że genialna powieść.
Piszę "prawie", bo porwała mnie już od pierwszego zdania i nie chciała wypuścić, jednak zakończenie było lekko rozczarowujące.
Mimo tego bardzo ją pokochałam. Znalazłam w niej wszystko - radość, smutek, rozbawienie, miłość, strach, piękne widoki, dogłębne zbadanie psychiki bohaterów, wzruszenie. Tak, niezwykle mnie poruszyła.
Ogólnie rzecz...

A po skończeniu tej książki najgorsza jest myśl, że Alek, Rudy i Zośka nie doczekali niepodległości. Nie dowiedzieli się, jak wiele zrobili. Nie widzą, jak obecna młodzież czytając, podziwia odwagę i patriotyzm oraz stawia sobie ich za wzory.

Mam nadzieję, że jeśli niebo istnieje, będzie dane mi się z nimi spotkać i powiedzieć im, jak ważne są dla mnie, a także wielu innych Polaków, ich burzliwe, krótkie, lecz pełne ryzyka i ogromnego poświęcenia dzieje.


"Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadziei
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie przez Boga rzucone na szaniec!"

No kocham ich, po prostu.

A po skończeniu tej książki najgorsza jest myśl, że Alek, Rudy i Zośka nie doczekali niepodległości. Nie dowiedzieli się, jak wiele zrobili. Nie widzą, jak obecna młodzież czytając, podziwia odwagę i patriotyzm oraz stawia sobie ich za wzory.

Mam nadzieję, że jeśli niebo istnieje, będzie dane mi się z nimi spotkać i powiedzieć im, jak ważne są dla mnie, a także wielu...