Czy człowiek potrafi bezgranicznie przystosować do każdych warunków? Myślę, że w większości przypadków tak. Niemniej dopasowanie to jeszcze nie akceptacja. Niezwykle ciężka może stać się sytuacja, gdy ma się świadomość, że zarówno przeszłość jak i teraźniejszość jest równie beznadziejna, a zmieniły się tylko okoliczności. W takiej właśnie sytuacji znalazł się Bukowski. Jego charakter najlepiej ukazują słowa „Nie widział się po żadnej stronie. O takich jak on mówiło się wtedy, że siedzą okrakiem na barykadzie. Choć nie była to pozycja wygodna, każda inna wydawałaby się fałszywa. Z rozpadającą się komuną nic go nie łączyło. Klęska PRL cieszyła i budziła nadzieję, że może i dla niego nie jest jeszcze za późno. Ale nie widział też dla siebie miejsca w opozycji, zbyt aroganckiej i pewnej siebie, uwieszonej u klamki Kościoła.”* Emigracja do Paryża stanowiła panaceum.
Mężczyzna, jednak po pewnym czasie, jest zmuszony do powrotu. Powodem jest to, że ktoś zabił jego byłą kochankę i jednocześnie dziennikarkę Dorotę May. Plotka głosi, że morderstwo mogło być wynikiem sprawy, którą kobieta się zajmowała. Tytułowy „Pismak” postanawia upiec dwie pieczenie na jednym ogniu – odkryć przestępcę oraz przy okazji napisać artykuł. W niedługim czasie, okazuje się, że afera dotyczy dość wysokich kręgów.
Sięgnęłam po pozycję Pana Harnego z czystej ciekawości. Przyznam, że autor nie jest dla mnie osobą anonimową, lecz nigdy jeszcze nie było mi dane, sięgnąć po jakąkolwiek z jego powieści. Po skończonej lekturze „Pismaka”, moje odczucia są mieszane. Główny wątek mnie rozczarował. Zakończenie odwraca fabułę „do góry nogami” i wydaje się wręcz nieco odklejone od reszty książki. To poważny zarzut, ale to nie oznacza, że ten kryminał nie ma żadnych walorów. Całe tło akcji jest niezwykle realistycznie nakreślone. Obraz szarej, brudnej Polski, przepełnionej aferami, przestępcami, narkomanami i układami przypomina wręcz materiały z serwisów informacyjnych. Autor ukazał też subtelnie kilka naszych narodowych wad takich jak zazdrość czy ukryty antysemityzm. Mam jednak nadzieję, że prawdziwa rzeczywistość jest jednak nieco lepsza, niż ta przedstawiona.

-------
Marek Harny „Pismak” str 116, Prószyński i S-ka, 2005

Czy człowiek potrafi bezgranicznie przystosować do każdych warunków? Myślę, że w większości przypadków tak. Niemniej dopasowanie to jeszcze nie akceptacja. Niezwykle ciężka może stać się sytuacja, gdy ma się świadomość, że zarówno przeszłość jak i teraźniejszość jest równie beznadziejna, a zmieniły się tylko okoliczności. W takiej właśnie sytuacji znalazł się Bukowski. Jego...