"I jak się zakończyła ta piękna historia, w której śliczny Lolo z Dolnego Mokotowa puknął prostą dupę ze wsi spod Skierniewic?"

Oj nie kupiła mnie ta książka nic a nic. Wręcz ja żałuję, że ją kupiłam i wydałam na nią kasę, którą zdecydowanie mogłam spożytkować mądrzej. Nie mam pojęcia, jak wychodzą panu autorowi pisane przez niego scenariusze, książka, moim zdaniem nie wyszła mu wcale.

Zaszufladkowano ją jako "kryminał, sensacja, thriller". Kryminał tak, są zwłoki, jest morderstwo i jest komisarz policji Agata Zawadzka. Śledztwa niewiele w tym kryminale. Pół książki to dywagacje Agaty i jej przełożonych, czy prowadzić to śledztwo, czy oddać "mądrzejszym" bo przecież nie ma żadnego punktu zaczepienia.

Druga połowa to rozważania "osobiste" pani komisarz. Sypiać z żonatym prokuratorem w dodatku 15 lat młodszym czy nie sypiać ? Depilować się "tam" czy nie depilować? Bo przecież

"Całka powiedziała, że to boli, kiedy po goleniu włosy odrastają na cipce" (całka to koleżanka ze szkoły oficerskiej)

I tak dalej w ten deseń, książka wulgarna i obleśna. Sama pani policjantka również wulgarna, bez względu czy rozmawia z podwładnymi, przełożonym, czy z własną córką

"Wydaje mi się, że chodzenie ze sznurkiem w dupie jest mało komfortowe" (rozmowa z córką)

"Życie nie sprowadza się do czyszczenia komina"

W ogóle nie wiem, czy wiecie, że policjanci teraz używają slangu prosto spod celi. Teraz dla nich komenda to fabryka, a mieszkanie to kwadrat. Prawie grypsująca nowomowa zapożyczona od bandytów i kryminalistów. Co jeszcze ?

Nasza Agatka bez przerwy się kąpie, leżakując w wannie i rozmawia ze " starą lesbą" o tym jak to fajnie jest gmerać sobie w czasie tego leżakowania w cipce.

A żeby było jeszcze bardziej paskudnie i hardkorowo, wszystkie te poczynania Agatki przeplatane są najkrwawszymi obrazami z wojny na Bałkanach.

To tak ma wyglądać dobry kryminał ? W takim razie ja podziękuję i temu autorowi mówię stanowcze "nie".

"I jak się zakończyła ta piękna historia, w której śliczny Lolo z Dolnego Mokotowa puknął prostą dupę ze wsi spod Skierniewic?"

Oj nie kupiła mnie ta książka nic a nic. Wręcz ja żałuję, że ją kupiłam i wydałam na nią kasę, którą zdecydowanie mogłam spożytkować mądrzej. Nie mam pojęcia, jak wychodzą panu autorowi pisane przez niego scenariusze, książka, moim zdaniem nie...

Polski kryminał z wojną na Bałkanach w tle. Trzyma mocno w napięciu do ostatniej strony. Świat policjantów, prokuratorów i patologów przeplata się z życiem wilka stepowego przemierzajacego Europę w ramach ucieczki emocjonalnej przed wspomnieniem domu rodzinnego.

Polski kryminał z wojną na Bałkanach w tle. Trzyma mocno w napięciu do ostatniej strony. Świat policjantów, prokuratorów i patologów przeplata się z życiem wilka stepowego przemierzajacego Europę w ramach ucieczki emocjonalnej przed wspomnieniem domu rodzinnego.

Książka przypomina kryminał Kinga „Pan Mercedes”. W Warszawie odnaleziono zwłoki kobiety i ćpuna. Oboje zostali fachowo pozbawieni życia. Kobietę pozbawiono też odzieży, biżuterii i twarzy. Wiemy kto dokonał tej zbrodni, ale czy znamy mordercę. Można by zadać pytanie: „Czy on się taki urodził, czy stworzyła go sytuacja.” Ze strzępów informacji powoli poznajemy jego życie, a także jego osobowość. Jaki wpływ na niego miał udział w krwawej, pełnej brutalności i rzezi wojny na Bałkanach ? Co można powiedzieć o człowieku, który pragnie być nikim? Dlaczego wrócił do Warszawy, dokonał zbrodni i z niej nie wyjechał? Po drugiej stronie staje komisarz Agata Zawacka. Kobieta doświadczona życiowo i zawodowo, inteligentna i dociekliwa. Zaczyna się gra. Pani komisarz odkrywa tożsamość denatki. Czy mordercy trzeba szukać w jej przeszłości, wśród uczestników wojny na Bałkanach których tam poznała? Jak skończy się ta gra? Czy komisarz Agata Zawacka odkryje prawdę i dopadnie mordercę? Przeczytajcie.
Świetnie napisany kryminał, cały czas trzymający w napięciu. Chociaż opisy wojny na Bałkanach budzą miejscami grozę i przerażenie.
Polecam wszystkim miłośnikom kryminałów.

Książka przypomina kryminał Kinga „Pan Mercedes”. W Warszawie odnaleziono zwłoki kobiety i ćpuna. Oboje zostali fachowo pozbawieni życia. Kobietę pozbawiono też odzieży, biżuterii i twarzy. Wiemy kto dokonał tej zbrodni, ale czy znamy mordercę. Można by zadać pytanie: „Czy on się taki urodził, czy stworzyła go sytuacja.” Ze strzępów informacji powoli poznajemy jego życie,...

Mroczna opowieść, trochę thriller, trochę kryminał, z konfliktem bałkańskim w tle. Wciąga, nie dłuży się, jest bardzo klimatyczna. Autor - nawiasem mówiąc scenarzysta rewelacyjnego serialu "Glina" - prowadzi historię sprawnie i bez zbędnych dygresji. Książkę poznałem w formie audiobooka (bardzo dobry Robert Więckiewicz) i tę formę z ręką na sercu mogę polecić.

Mroczna opowieść, trochę thriller, trochę kryminał, z konfliktem bałkańskim w tle. Wciąga, nie dłuży się, jest bardzo klimatyczna. Autor - nawiasem mówiąc scenarzysta rewelacyjnego serialu "Glina" - prowadzi historię sprawnie i bez zbędnych dygresji. Książkę poznałem w formie audiobooka (bardzo dobry Robert Więckiewicz) i tę formę z ręką na sercu mogę polecić.

Kryminałem „W piekle…” zainteresowałam się przede wszystkim dlatego, że jego autor Maciej Maciejewski był scenarzystą bardzo dobrego serialu kryminalnego „Glina”. Ślady pracy nad serialem widoczne są w opisie pracy policji i konstruowaniu sylwetek policjantów, np. głównej bohaterki, nadkomisarz Agaty Zawadzkiej, przypominającej serialową patolożkę. Jest to zresztą bardzo dobrze napisana postać – kobieta dojrzała, z bagażem doświadczeń, ujmująca swoją zwyczajnością i skrywaną wrażliwością. Najpierw jednak poznajemy jej adwersarza – tajemniczego płatnego mordercę, zamieszanego w wojnę na Bałkanach. Maciejewski przypomina ten nieco już zapomniany, okrutny, bratobójczy (czy też sąsiedzkobójczy) konflikt. Jest to więc kryminał z ambicjami dużo większymi niż rozrywkowe. Gorzej poszło z ich realizacją.
Powód jest właściwie jeden: niemożliwie zawikłana akcja. Być może jest to wynik lęku scenarzysty przed pustymi didaskaliami, a może wręcz przeciwnie, możliwość wyżycia się tam, gdzie scenariusz nie pozwala – efekt jest taki, że powieść puchnie od nadmiaru przypadkowych myśli i skojarzeń, a także przypadkowych postaci, ich myśli, a nawet życiorysów. Łatwo w tym wszystkim stracić orientację. A szkoda, bo Maciejewski ma dobry język, tworzy sugestywny, ciężki klimat, ma dużą wiedzę i nie ucieka się do banałów.
Reasumując, oceniam może trochę z górką, ale nie miałabym nic przeciwko temu, żeby znowu spotkać się z nadkomisarz Agatą Zawadzką lub bohaterką w jej typie. Pod warunkiem, że autor najpierw spotka stanowczego redaktora.

Kryminałem „W piekle…” zainteresowałam się przede wszystkim dlatego, że jego autor Maciej Maciejewski był scenarzystą bardzo dobrego serialu kryminalnego „Glina”. Ślady pracy nad serialem widoczne są w opisie pracy policji i konstruowaniu sylwetek policjantów, np. głównej bohaterki, nadkomisarz Agaty Zawadzkiej, przypominającej serialową patolożkę. Jest to zresztą bardzo...

To książkę strasznie ciężko się czytało. Nawet nie tyle przez to, że były popełniane błędy zarówno ortograficzne jak i stylistyczne, ale poprzeplatanie kilku bohaterów i jeszcze w trakcie rozdziału kolejnych było strasznie męczące. Zakończenie było z tych najgorszych typów zakończeń - po go nie było.

To książkę strasznie ciężko się czytało. Nawet nie tyle przez to, że były popełniane błędy zarówno ortograficzne jak i stylistyczne, ale poprzeplatanie kilku bohaterów i jeszcze w trakcie rozdziału kolejnych było strasznie męczące. Zakończenie było z tych najgorszych typów zakończeń - po go nie było.

Baardzo dobry kryminał. Mroczny klimat naprawdę nie tak łatwo stworzyć kiedy pisze się o polskich realiach, gdzie jednak trochę prowincją zalatuje... Panią Agatę Kuleszę widzę w roli głównej - rola pisana "pod nią".

Baardzo dobry kryminał. Mroczny klimat naprawdę nie tak łatwo stworzyć kiedy pisze się o polskich realiach, gdzie jednak trochę prowincją zalatuje... Panią Agatę Kuleszę widzę w roli głównej - rola pisana "pod nią".

Ciekawa postać policjantki - choć nieco zinfantylizowana. Morderca i jego motywy zupełnie niejasne (chyba, ze motywem jest socjopatia). Denerwująco poszarpana narracja pełna absolutnie zbędnych dywagacji. Brak logiki i pointy. Autor zostawia sobie furtkę do dalszego ciągu, ale ja raczej się nie skuszę. Także z powodu niepotrzebnego epatowania opisami okrucieństw podczas wojny na Bałkanach.

Ciekawa postać policjantki - choć nieco zinfantylizowana. Morderca i jego motywy zupełnie niejasne (chyba, ze motywem jest socjopatia). Denerwująco poszarpana narracja pełna absolutnie zbędnych dywagacji. Brak logiki i pointy. Autor zostawia sobie furtkę do dalszego ciągu, ale ja raczej się nie skuszę. Także z powodu niepotrzebnego epatowania opisami okrucieństw podczas...

Zawiodłam się, opis był dość kuszący, ale niestety obietnice nie zostały spełnione. Intryga wciąga, jednak im dalej pojawia się więcej wątpliwości i niejasności, które na końcu nie są wyjaśnione. A samo zakończenie? Mocno przeciętne, liczyłam, że mnie zaskoczy, ale trudno. Na plus mogę zaliczyć postać Agaty Zawadzkiej.

Zawiodłam się, opis był dość kuszący, ale niestety obietnice nie zostały spełnione. Intryga wciąga, jednak im dalej pojawia się więcej wątpliwości i niejasności, które na końcu nie są wyjaśnione. A samo zakończenie? Mocno przeciętne, liczyłam, że mnie zaskoczy, ale trudno. Na plus mogę zaliczyć postać Agaty Zawadzkiej.

76/2014 (A)

76/2014 (A)