Książka została opisana jako kryminał historyczny z akcją osadzoną w Rzymie czasów Dioklecjana. I w sumie jedyną rzeczą, która się tu zgadza jest określenie "historyczny". Reszta to już zupełnie inna historia.

Aby jednak nie być gołosłowną pozwolę sobie opisać te elementy książki, które nie wzbudziły we mnie większego zachwytu. Przede wszystkim przyporządkowanie tej książki do gatunku kryminałów jest w moim mniemaniu dużym nadużyciem. Nie nazwałabym tej książki kryminałem, tak jak i nie nazwałabym Eliusza Spartianusa detektywem. Autorka książki, Pani Ben Pastor, wykłada nauki społeczne w Vermont College i odnoszę wrażenie, że właśnie związek z tą nauką miał wpływ na formę książki. Czytałam wiele różnych kryminałów, lecz "Intrygantka" to bardziej powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym niż kryminał z prawdziwego zdarzenia. Również główny bohater nie zachowuje się jak detektyw. Tak na dobrą sprawę to właściwie nie do końca wiadomo jaką rolę pełni Eliusz Spartianus. Z jednej strony jest cesarskim historykiem, z drugiej jednak przez całą książkę niewiele robi, aby na tak szacowny tytuł zasłużyć. Jak i na określenie go jako detektywa. Generalnie przez całą książkę Eliusz się po prostu... szwenda, po czym nagle zna odpowiedzi na wszystkie pytania. Troszkę to dziwne.

Książka miała mieć akcję osadzoną w Rzymie tymczasem akcja powieści toczy się głównie w Mediolanie. Dodatkowym mankamentem jest brak tłumaczeń łacińskich zwrotów używanych w tekście. Co prawda jest takie tłumaczenie, ale nie zwiera wszystkich koniecznych do przetłumaczenia zwrotów, ponadto umieszczone jest na końcu książki i na dodatek w formie alfabetycznego spisu, co nie ułatwia odbioru. A wystarczyłyby zwykłe odniesienia w stopce na dole strony. W kwestii tła historycznego to niczego odkrywczego tu nie znajdziemy. Jeśli tylko ktoś ma choć odrobinę wiedzy na temat owego okresu to wszystko powinno być dla niego oczywiste.

Jest jeszcze jeden element, który zniechęcił mnie zarówno do tej książki, jak i dalszej twórczości Pani Pastor: element tzw. sensacyjny, czyli intrygi i oszustwa polityczne. Miały być intrygi, spiski i inne takie, tymczasem ja zauważyłam taki element tylko przy postaci Heleny, a i to była bardziej intryga łóżkowa niż coś więcej.

Generalnie odniosłam wrażenie, że książce przydałaby się... druga książka, w której opisywane by było co się dzieje poza tym, co zostało opisane w "Intrygantce". Miałam bowiem wrażenie, że autorka nie opisała w niej wielu rzeczy, o których pomyślała, może zdawało jej się to oczywiste, lecz, wybaczcie, ale ja kryształowej kuli nie posiadam i nie jestem w stanie odczytać myśli autorki. Może gdyby owe myśli Pani Pastor przelała na papier książka byłaby grubsza, lecz może bardziej klarowna i z bardziej przejrzystym wątkiem przyczynowo-skutkowym.

Książka została opisana jako kryminał historyczny z akcją osadzoną w Rzymie czasów Dioklecjana. I w sumie jedyną rzeczą, która się tu zgadza jest określenie "historyczny". Reszta to już zupełnie inna historia.

Aby jednak nie być gołosłowną pozwolę sobie opisać te elementy książki, które nie wzbudziły we mnie większego zachwytu. Przede wszystkim przyporządkowanie tej...