Gdybym miała opisać jednym słowem? Niesamowita.

Nie pamiętam kiedy ostatnio książka dostarczyła mi aż taką dawkę zupełnie różnych emocji. Często pojawiał się na mojej twarzy uśmiech, bo i w tej części nie zabrakło humoru.
Ale momentami też czułam przerażenie i dosłownie miałam gęsią skórkę. I to nie było tak, że trwała chwilę i zniknęła. Przez jakiś czas w ogóle mnie nie opuszczała.
A na zakończeniu... Ledwo mogłam czytać, gdyż w oczach miałam łzy. Ale nie wtedy, kiedy Jace umarł. W głębi duszy wiedziałam, że to nie może się tak skończyć. Mega się wzruszyłam, kiedy... Może pokażę kiedy:

"(...) - Byłem w ciemności - powiedział miękko - Nie było tam nic oprócz cieni, ja byłem cieniem i wiedziałem, że jestem martwy i że to koniec, naprawdę koniec. A potem usłyszałem Twój głos. Usłyszałem, jak wypowiadasz moje imię i to sprawiło, że wróciłem.
- To nie moja zasługa - Clary ścisnęło się gardło - Anioł przywrócił Cię do życia.
- Bo go o to poprosiłaś - w milczeniu śledził palcami obwód jej twarzy, jakby upewniając się, że jest prawdziwa - Mogłaś mieć wszystko inne na świecie, a poprosiłaś o mnie.
Uśmiechnęła się do niego. Brudny i pokryty krwią, nadal był najpiękniejszą rzeczą, jaką kiedykolwiek widziała.
- Bo ja nie chcę niczego innego."

Jednak nie był to jedyny moment w tej części, który mnie wzruszył. Było ich dużo więcej. Niektóre naprawdę mocno chwyciły mnie za serce. Wyznania Jace'a były niebanalne i przepiękne.

Nie pamiętam też, kiedy ostatnio polubiłam jakąś parę tak mocno jak Clary i Jace'a. Przeżywałam to wszystko co się działo chyba równie mocno co oni. ;)
Od razu sięgam po kontynuację. Niestety czytanie w komputerze zajmuje nieco dłużej niż by się chciało, bo co jakiś czas trzeba dać oczom odpocząć. Ale po tak cudownych trzech częściach - wiem, że będzie warto.

Gdybym miała opisać jednym słowem? Niesamowita.

Nie pamiętam kiedy ostatnio książka dostarczyła mi aż taką dawkę zupełnie różnych emocji. Często pojawiał się na mojej twarzy uśmiech, bo i w tej części nie zabrakło humoru.
Ale momentami też czułam przerażenie i dosłownie miałam gęsią skórkę. I to nie było tak, że trwała chwilę i zniknęła. Przez jakiś czas w ogóle mnie nie...