Blurb może nie do końca zgodny z rzeczywistością,ale w miarę podobny.Joshua wraz ze swoimi ludźmi dociera do Kamienia Rozstania,gdzie zakłada swoją siedzibę.Simon zostaje przez niego pasowany na rycerza.Miriamele wraz z Cadrachem ucieka ze statku Aspitisa i w końcu dociera do Islinghura i Tiamaka.Ono również próbuja dotrzec do Joshui.Król Elais coraz bardziej wydaje się poddawać dyktatowi Pryratesa.Rachel,przełożona pokojówek ,po nieudanym zamachu na Pryratesa ukrywa się w zamku.Po podziemiach tegoż zamku krąży również ociemniały Guthwulf.
Simon w tej książce schodzi na dalszy plan,z głównego bohatera staje się raczej jednym z wielu.Autor przybliża losy poszczególnych postaci i pokazuje narracje z ich punktu widzenia.Choć pozornie niewiele się dzieje,czytelnik jednak się nie nudzi.Autor wprowadza nowe elementy,kolejne magiczne postaci.Istnieje sporo powtórzeń,nieco zbyt wiele rozwlekłych opowieści i piosenek,które niewiele wnoszą do akcji...Mogłoby się równie dobrze obyć bez nich.
Książka nie jest zła,choc jej czytanie mnie odrobinę męczy.Trochę zbyt wydumane nazwy własne(i nazwiska co niektórych bohaterów) nie pozwalają na zbyt szybkie czytanie.Musze przyznać,że niekiedy trochę ślizgałam się wzrokiem po książce,zwłaszcza gdy opowiadane były jakieś niepotrzebne historie,czy śpiewane piosenki.Niektóre postaci zresztą są dla mnie trochę bardziej męczące niż inne.
Co do romansu-nadal jest go niewiele,choć więcej niż w poprzednich częściach.Wyeksponowany jest chwilowy związek Miriamele i Aspitisa oraz Binabika i Sisqui.
Będę kontynuować...

Blurb może nie do końca zgodny z rzeczywistością,ale w miarę podobny.Joshua wraz ze swoimi ludźmi dociera do Kamienia Rozstania,gdzie zakłada swoją siedzibę.Simon zostaje przez niego pasowany na rycerza.Miriamele wraz z Cadrachem ucieka ze statku Aspitisa i w końcu dociera do Islinghura i Tiamaka.Ono również próbuja dotrzec do Joshui.Król Elais coraz bardziej wydaje się...

Ten cykl robi się z każdym kolejnym tomem coraz lepszy :) Akcja nie toczy się może w szaleńczym tempie, ale wciąż coś się dzieje. Nie brakuje dramatycznych walk czy potyczek, przy których czytelnik wstrzymuje oddech, z drugiej strony - autor sporo miejsca poświęca budowaniu swoich postaci czy też - pokazywaniu, jak stopniowo się zmieniają. Simon, który zaczynał jako gamoniowaty chłopiec, teraz musi w przyspieszonym tempie dojrzewać. Nie wszystko rozumie, stara się jednak odnaleźć własny stosunek do świata. Miriamele, która z uporem walczy o swoje, na wpół szalona Maegwin,... Długo by wymieniać. Każdy z bohaterów jest na swój sposób intrygujący. A najlepsze jest to, że wciąż jeszcze tyle do przeczytania :):):)

Ten cykl robi się z każdym kolejnym tomem coraz lepszy :) Akcja nie toczy się może w szaleńczym tempie, ale wciąż coś się dzieje. Nie brakuje dramatycznych walk czy potyczek, przy których czytelnik wstrzymuje oddech, z drugiej strony - autor sporo miejsca poświęca budowaniu swoich postaci czy też - pokazywaniu, jak stopniowo się zmieniają. Simon, który zaczynał jako...

Simon przygotowuje się do pasowania na rycerza. Miriamele odkrywając plan Aspitisa, zastanawia się, jak uniknąć ślubu i uciec. Josua nadaje osadzie na Sesuad’ra nazwę Nowe Gadrinsett, do której ściąga coraz więcej ludzi. Wszyscy zastanawiają się, jakie trzeba podjąć działania, aby pokonać Eliasa i jak walczyć z Królem Burz. Wielkimi krokami zbliża się bitwa, ale co ona za sobą przyniesie?

Pierwsze polskie wydanie „Wieży Zielonego Anioła” zostało podzielone na cztery tomy: „Cierpliwy kamień”, „Krętą drogę”, „Toczące się koło” oraz „Płonącą wieżę”. Nowa wersja książki została wydana w dwóch tomach: w skład pierwszej części wchodzą „Cierpliwy kamień” i „Kręta droga”, a drugiej – „Toczące się koło” oraz „Płonąca wieża”. Moim zdaniem jest to bardzo dobre rozwiązanie, ponieważ „Kręta droga” kończy się w intrygującym momencie i zachęca do poznania dalszych losów bohaterów.

„Wieża Zielonego Anioła. Część 1” nie zawiera w sobie wiele wartkiej akcji, ale nie jest to wadą. Autor przybliża sylwetki bohaterów, daje możliwość spojrzenia na panującą w Osten Ard sytuację, buduje napięcie. Poza tym, chociaż pozornie zbyt wiele się nie dzieje i większość wydarzeń rozgrywa się w Nowym Gadrinsett, to autor nie pozwala się nudzić. Tad Williams cały czas wprowadza nowe elementy, przez co pojawia się coraz więcej pytań i zagadek – ciekawa jestem czy wszystko zostanie rozwiązane w ostatniej części serii. Po tym, co do tej pory przeczytałam, to podejrzewam, że tak.

Podziwiam autora między innymi za to, że potrafi w interesujący sposób pisać o sprawach, które normalnie mogłyby się dłużyć. Kolejny raz wspomnę też, że świat przez niego stworzony jest niezwykle interesujący i cały czas chce się wiedzieć o nim więcej i więcej. Tad Williams często pisze o rzeczach, o których wcześniej zaledwie wspomniał i wydawały się wtedy mało istotne, a okazuje się, że jest zupełnie inaczej, co jest dodatkowym atutem jego twórczości. Widać, że autor przemyślał bardzo dokładnie całą historię.

Simon w tej części schodzi trochę na drugi plan, jednak nadal można poznawać jego losy. Czytelnik podąża ścieżkami kilku bohaterów, a wątków, które musi śledzić, jest naprawdę wiele. Autor podniósł sobie poprzeczkę bardzo wysoko, ale wszystko wskazuje na to, że zmierzył swoje siły na zamiary. Stworzony przez niego magiczny świat jest naprawdę wspaniały, wczuwałam się w losy bohaterów i przeżywałam przygody razem z nimi. Nie mogę już doczekać się zakończenia tej historii i jestem pewna, że Tad Williams jeszcze nie raz mnie zaskoczy. Kolejny raz polecam tę serię wszystkim miłośnikom fantasy!

Więcej moich opinii znajdziesz na: http://oczarowanaksiazkami.blogspot.com/

Simon przygotowuje się do pasowania na rycerza. Miriamele odkrywając plan Aspitisa, zastanawia się, jak uniknąć ślubu i uciec. Josua nadaje osadzie na Sesuad’ra nazwę Nowe Gadrinsett, do której ściąga coraz więcej ludzi. Wszyscy zastanawiają się, jakie trzeba podjąć działania, aby pokonać Eliasa i jak walczyć z Królem Burz. Wielkimi krokami zbliża się bitwa, ale co ona za...

Trzecia, i ostatnia, część cyklu "Pamięć,smutek i cierń" z powodu dużej ilości stron została podzielona na dwie części liczące sobie 730 i 725 stron.

Część pierwsza tomu "Wieża zielonego anioła" rozgrywa się w momencie, gdy książę Joshua wraz z Simonem,Binabikiem i innymi znajdują się na Kamieniu Rozstania, przy którym postanawiają się chwilowo zatrzymać, żeby nabrać sił i poczekać, aż reszta bohaterów do nich dołączy. W międzyczasie jesteśmy świadkami (i towarzyszami) przygód pozostałych protagonistów, tak dobrych, jak i złych, oraz zgłębiamy wiedzę na temat nieśmiertelnych Sithów i Nornów. Oczywiście cały czas czujemy w powietrzu zbliżającą się wielką bitwę między siłami dobra i zła, której początki rozgrywają się właśnie w tym tomie.

Nie sposób rozpisywać się na temat trzeciego tomu nie zdradzając o czym on jest a chciałbym tego uniknąć. Zresztą każdy kto już sięgnie po ten cykl, będzie wiedział, że streścić w kilku zdaniach się tego najzwyczajniej nie da. To co różni ten tom od pozostałych to chyba tylko jego liczba stron, przez co zresztą został podzielony na 2 części. Poza tym książka nie traci na jakości, ale mogłaby być miejscami zredukowana o te "kilka" stron. Te kilka stron co prawda nie nudzi, ale też i nie wnosi nic nowego do książki, więc można było pominąć niektóre mało istotne sprawy.

Jednak w dalszym ciągu jestem zdania, że cykl "Pamięć,smutek i cierń" wart jest poznania i bez znużenia sięgam po jego ostatnią część.

Trzecia, i ostatnia, część cyklu "Pamięć,smutek i cierń" z powodu dużej ilości stron została podzielona na dwie części liczące sobie 730 i 725 stron.

Część pierwsza tomu "Wieża zielonego anioła" rozgrywa się w momencie, gdy książę Joshua wraz z Simonem,Binabikiem i innymi znajdują się na Kamieniu Rozstania, przy którym postanawiają się chwilowo zatrzymać, żeby nabrać sił...

Książka na równym poziomie, a nawet wyprzedzająca o włos 'Władcę Pierścieni'. Nie ma w niej momentów, które nudziłyby mnie, rasy, mimo, ze podobne do powszechnie spotykanych, róznia sie od nich nie tylko nazwami, fabuła spójna i ciekawa.

Książka na równym poziomie, a nawet wyprzedzająca o włos 'Władcę Pierścieni'. Nie ma w niej momentów, które nudziłyby mnie, rasy, mimo, ze podobne do powszechnie spotykanych, róznia sie od nich nie tylko nazwami, fabuła spójna i ciekawa.

Ostatni tom sagi - nie wiedzieć czemu podzielony przez wydawcę na 4 części. Chociaż jak nie wiadomo o co chodzi, to wiadomo o co chodzi, prawda ;)?

Ostatni tom sagi - nie wiedzieć czemu podzielony przez wydawcę na 4 części. Chociaż jak nie wiadomo o co chodzi, to wiadomo o co chodzi, prawda ;)?