Na pewno najnowsza książka Ignacego Karpowicza zasługuje na słowa uznania. I nie wystarczy kliknięcie "lubię to" na Facebooku czy wypowiedzenie formułki "fajne".

Akcja „Balladyn i romansów” dzieje się na dwóch płaszczyznach: ziemskiej i boskiej. Bohaterzy uwikłani są w życie, w którym nie ma łatwego rozróżnienia między dobrem a złem.

Są ludzie i ich czyny. Jest Olga, stara panna. Mieszka samotnie w skromnej kawalerce, skromnie się ubiera i dostaje skromne wynagrodzenie za pracę w sklepie spożywczym. Jej skromne, poukładane życie legnie w gruzach, gdy pojawi się w nim Janek. Jest on wegetującym w swym życiu uczniem technikum. Wiąże przyszłość z dilerką, dopóki nie dostaje w łeb za nieuregulowanie długów. Jest Andrzej, pragnący świętego spokoju i licznego potomstwa. Zdradza narzeczoną, Kamę, z jej siostrą, Anią. Jest i Paweł, odnajdujący miłość w osobie Maćka, by następnie go zdradzić.

Są również bogowie. Pochodzą z różnych stron świata, kręgów kulturowych i czasów. Mieszkają na Olimpie. Jest Ozyrys i jego ukochana Atena, bogini mądrości. Jest bogini Nike, na co dzień pełniąca funkcję właściciela koncernu obuwniczo – odzieżowego. Jest Jezus. Kocha ludzi i Nike. Pragnie w imię miłości ponownie zstąpić na Ziemię, zamieszkać wśród ludzi, dla nich zestarzeć się i umrzeć. Jest Eros marzący o zemście na swych ojcach, Aresie i Hermesie.

Losy ziemskich bohaterów mieszają się z losami bogów. Wieczność upływa im na trwaniu i korzystaniu z dóbr materialnych [sic!]. Piją ambrozję, mieszkają w domach, romansują, jedzą (jeżeli chcą, bo nie potrzebują strawy do przetrwania). Wieczność jest powiązana z materią, dlatego postanawiają przenieść się na Ziemię. Ludzie przestali w nich wierzyć, więc Olimp / Niebo nie ma racji bytu.

„Balladyny i romanse” są opowieścią o powikłanych ludzkich losach. Nie ma osób całkowicie wolnych od zła i podłości. Każdy (w pełni świadomie można użyć tego słowa) jest sprawcą tragedii, jest w mniejszym lub większym stopniu oprawcą innej osoby. W każdym siedzi uśpiona Balladyna. Nawet jeżeli druga strona o niczym nie wie, z boskiej perspektywy nic się nie ukryje. Nawet jeżeli bogowie zeszli z Olimpu, doskonałego punktu obserwacyjnego moralnych poczynań ludzi. Zwłaszcza gdy sami są uwikłani w niejeden skandal, knowania, działanie na szkodę drugiemu. Człowiekowi czy bogowi.

Karpowicz powala dowcipem. Dzięki temu opisywane dramaty stają się łagodniejsze. Polecam minirefleksje o kiczowatej muzyce i konwersacji chłopaków z technikum. Śmiech osładza rozpacz i pozwala znaleźć dystans. Zadziwia kreatywność literacka. Ujawnia się ona w zabawnych i rozbudowanych losach bohaterów, ich perypetiach, wstawkach będących wystąpieniami Chińskiego Ciasteczka, Piękna, Diabła. Trudno nie zauważyć „Balladyn i romansów” na rynku wydawniczym, i jeszcze trudniej wytłumaczyć, dlaczego się do nich nie sięgnęło.

Na pewno najnowsza książka Ignacego Karpowicza zasługuje na słowa uznania. I nie wystarczy kliknięcie "lubię to" na Facebooku czy wypowiedzenie formułki "fajne".

Akcja „Balladyn i romansów” dzieje się na dwóch płaszczyznach: ziemskiej i boskiej. Bohaterzy uwikłani są w życie, w którym nie ma łatwego rozróżnienia między dobrem a złem.

Są ludzie i ich czyny. Jest Olga,...