Pierwszą część rodzinnych opowieści w "Lawendowym pyle" czytałam z naprawdę dużą ciekawością i zadowoleniem. Nie mogę niestety tego powiedzieć o "Zapachu rozmarynu". Chaotycznie, tak jakby pisane na siłę (lub do wyrobienia planu). A szkoda.

Pierwszą część rodzinnych opowieści w "Lawendowym pyle" czytałam z naprawdę dużą ciekawością i zadowoleniem. Nie mogę niestety tego powiedzieć o "Zapachu rozmarynu". Chaotycznie, tak jakby pisane na siłę (lub do wyrobienia planu). A szkoda.

Kontynuacja książki „ Lawendowy Pył”. Dzieje rodziny, która pozostała na Wileńszczyźnie. Polecam !

Kontynuacja książki „ Lawendowy Pył”. Dzieje rodziny, która pozostała na Wileńszczyźnie. Polecam !

Losy Polaków zamieszkujących tereny Kresów Wschodnich należą do jednego z moich ulubionych tematów książek. Przeczytałam już wiele pozycji o takiej tematyce, jednak wszystkie one przedstawiały życie ludzi przed lub w czasie wojny. W „Zapach rozmarynu” takie wątki również nie zostały pominięte, jednak stanowią one tutaj jedynie niewielką część lektury. W tym przypadku, dominuje opowieść o dziejach kresowiaków na tamtych terenach już po roku 1945 (a kończy się w czasach rozpadu Związku Radzieckiego). Nie zabrakło w tej książce również wątku prześladowań, przesłuchań, aresztowań oraz wywózek na Sybir.

Moim zdaniem książka jest rewelacyjna. Historia kilku rodzin, które nie chciały lub którym nie udało się po wojnie wyjechać do Polski, napisana jest prostym językiem, bez zbędnych, długich i nic nie wnoszących opisów. Akcja toczy się bardzo szybko, jednak w żaden sposób nie przeszkadza to w czytaniu.

Książka obrazuje przede wszystkim kłopoty życia codziennego, próbę ułożenia sobie życia w nowej i bardzo trudnej rzeczywistości, często wśród wrogo nastawionego lokalnego społeczeństwa, strach przed nieznaną i bardzo niepewną przyszłością. Świetnie opisane zostały również ogromne rozterki bohaterów, dotyczące dalszego życia ich samych oraz ich rodzin. Wyjechać w nieznane, zostawić ukochaną ziemię, na której się człowiek wychował i przeżył kawał życia, zostawić starych, schorowanych rodziców, którzy nie chcą słyszeć o żadnym wyjeździe, rozpoczynać nowe życie w obcym miejscu wśród obcych ludzi aby tym samym szukać lepszej przyszłości czy może mimo wszystko zostać na miejscu i nie wyrzekając się polskości starać się żyć dalej, walczyć i nie dać się zrusyfikować. Niestety życie pokazało, że nie każdy podjął dobrą decyzję…

Losy Polaków zamieszkujących tereny Kresów Wschodnich należą do jednego z moich ulubionych tematów książek. Przeczytałam już wiele pozycji o takiej tematyce, jednak wszystkie one przedstawiały życie ludzi przed lub w czasie wojny. W „Zapach rozmarynu” takie wątki również nie zostały pominięte, jednak stanowią one tutaj jedynie niewielką część lektury. W tym przypadku,...

Drugi tom sagi. Może trochę lepszy od pierwszego, ale wciąż ma się wrażenie chaosu wydarzeń.
Słaba chronologia, skaczemy z losów jednej rodziny do drugiej, żeby potem wrócić do tej uprzedniej.

Zakończenie sugeruje trzeci tom. Czyżby?

Drugi tom sagi. Może trochę lepszy od pierwszego, ale wciąż ma się wrażenie chaosu wydarzeń.
Słaba chronologia, skaczemy z losów jednej rodziny do drugiej, żeby potem wrócić do tej uprzedniej.

Zakończenie sugeruje trzeci tom. Czyżby?

191/2015

191/2015

Dalsze dzieje rodziny ale napisane od strony dziadków Jancewiczów, którzy byli wierni aż do końca miejscu, w którym się urodzili. Nie uciekli do nowej Polski tylko wierzyli w swoje i udało im się. Los rożnie się układał, ale tak jak i wszędzie. Zainspirowała mnie babka Jancewiczowa - stanowcza ale bardzo kochająca kobieta czuwająca nad każdym jak tylko umiała mimo, że los wcale łagodnie się z nią nie obszedł.
Każdemu komu podobała się pierwsza część "Lawendowy Pył" ta książka będzie idealnym uzupełnieniem.

Dalsze dzieje rodziny ale napisane od strony dziadków Jancewiczów, którzy byli wierni aż do końca miejscu, w którym się urodzili. Nie uciekli do nowej Polski tylko wierzyli w swoje i udało im się. Los rożnie się układał, ale tak jak i wszędzie. Zainspirowała mnie babka Jancewiczowa - stanowcza ale bardzo kochająca kobieta czuwająca nad każdym jak tylko umiała mimo, że los...

13

13

Z początku myślałam, że to zwykła książka. Okazało się, że jest przekrojem przez losy członków pewnej rodziny, różnych pokoleń żyjących w różnych czasach. Pomaga poznać historyczne realia codziennego życia i trudności z jakimi musieli się borykać mieszkańcy kresów.

Z początku myślałam, że to zwykła książka. Okazało się, że jest przekrojem przez losy członków pewnej rodziny, różnych pokoleń żyjących w różnych czasach. Pomaga poznać historyczne realia codziennego życia i trudności z jakimi musieli się borykać mieszkańcy kresów.

Lekko napisana książka, o trudnych czasach, ciężkich przeżyciach, o bólu istnienia, cierpienia, bycia...

Lekko napisana książka, o trudnych czasach, ciężkich przeżyciach, o bólu istnienia, cierpienia, bycia...

"Zapach rozmarynu" dość długo leżał obok mojej kanapy, bo trochę rozczarowana "Lawendowym Pyłem" zwlekałam z zabraniem się za czytanie kontynuacji. Tymczasem, w mojej opinii, kontynuacja jest o wiele lepsza niż pierwsza część - a rzadko przecież tak się zdarza :)Nie ma powtórzeń, których w I-szej części było bardzo dużo (no, może w 1 miejscu...). Myślę, że to jedna z książek, które zapadają w pamięć i do której pewnie jeszcze kiedyś wrócę. Polecam!

"Zapach rozmarynu" dość długo leżał obok mojej kanapy, bo trochę rozczarowana "Lawendowym Pyłem" zwlekałam z zabraniem się za czytanie kontynuacji. Tymczasem, w mojej opinii, kontynuacja jest o wiele lepsza niż pierwsza część - a rzadko przecież tak się zdarza :)Nie ma powtórzeń, których w I-szej części było bardzo dużo (no, może w 1 miejscu...). Myślę, że to jedna z...