Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fabuła lekka, na weekend. Z pewnością spodoba się paniom w dojrzałym wieku, które mają podobne doświadczenia małżeńskie.
Napisane z humorem, co bardzo cenię.
Zakończenie sugeruje kolejną część. Oby tak się stało, bo nie lubię niedopowiedzenia i zostawienia czytelnika samemu sobie.

Znalazłam kilka niespójności jak: urodziny 61 czy 62? Biologicznych synów dwóch czy trzech? Oj, redaktor się nie popisał...

Fabuła lekka, na weekend. Z pewnością spodoba się paniom w dojrzałym wieku, które mają podobne doświadczenia małżeńskie.
Napisane z humorem, co bardzo cenię.
Zakończenie sugeruje kolejną część. Oby tak się stało, bo nie lubię niedopowiedzenia i zostawienia czytelnika samemu sobie.

Znalazłam kilka niespójności jak: urodziny 61 czy 62? Biologicznych synów dwóch czy trzech?...

Wspomnienia żony największego gwiazdora rock&rolla. Priscilla bardzo chciała pokazać tę prywatną stronę, fanów zostawiła "przed domem" albo "na lotniskach".
Mamy wiele twarzy Elvisa: człowieka uduchowionego, zainteresowanego filozofią i wszechświatem, zbieracza odznak, ale też nerwusa, raptusa, lekomana, manipulanta i narkomana. Przede wszystkim jednak Presley był artystą zakochanym w muzyce - miał doskonałe ucho, umiejętności oraz niepowtarzalny styl.
Był człowiekiem pogubionym i współcześnie na pewno byłby pod opieką terapeuty.
A sama Priscilla? Po latach doszła do wniosku, że żyła w toksycznym związku, w którym zatraciła siebie. Nawet swój wygląd podporządkowała upodobaniom męża. Chcąc z nim być musiała nadążać za nocnym trybem życia, wiecznie otwartym domem, tłumem świty wokół Elvisa, a nawet szalonymi pomysłami jak wizyta w kostnicy.

Po lekturze żal mi ich wszystkich: Priscilli i Elvisa, Vernona i Babci. Nawet Lisy Marie. Życie z artystą, w cieniu artysty, a nawet po śmierci artysty to ogromne brzemię.

Wspomnienia żony największego gwiazdora rock&rolla. Priscilla bardzo chciała pokazać tę prywatną stronę, fanów zostawiła "przed domem" albo "na lotniskach".
Mamy wiele twarzy Elvisa: człowieka uduchowionego, zainteresowanego filozofią i wszechświatem, zbieracza odznak, ale też nerwusa, raptusa, lekomana, manipulanta i narkomana. Przede wszystkim jednak Presley był artystą...

Bardzo fajna obyczajówka. Cztery kobiety, cztery historie. Wciąga. Czułam się jak z przyjaciółkami na kawie i w sumie chciałabym mieć takie przyjaciółki.
Można byłoby powiedzieć, że to książka z przesłaniem. Życiowym. I choć lekka to daje trochę do myślenia.

Bardzo fajna obyczajówka. Cztery kobiety, cztery historie. Wciąga. Czułam się jak z przyjaciółkami na kawie i w sumie chciałabym mieć takie przyjaciółki.
Można byłoby powiedzieć, że to książka z przesłaniem. Życiowym. I choć lekka to daje trochę do myślenia.