Dziwią mnie mało pochlebne opinie na temat tej książki, ale ponoć o gustach się nie dyskutuje. Świat głównej bohaterki wciągnął mnie i dostarczył wielu niezwykłych wrażeń. Moja opinia nie była odosobniona, ponieważ książkę puściłam w obieg i wróciła do mnie w stanie opłakanym. Ale niejedna czytelniczka potwierdziła moje odczucia i niejedną łzę kartki książki wchłonęły.

Dziwią mnie mało pochlebne opinie na temat tej książki, ale ponoć o gustach się nie dyskutuje. Świat głównej bohaterki wciągnął mnie i dostarczył wielu niezwykłych wrażeń. Moja opinia nie była odosobniona, ponieważ książkę puściłam w obieg i wróciła do mnie w stanie opłakanym. Ale niejedna czytelniczka potwierdziła moje odczucia i niejedną łzę kartki książki wchłonęły.

O czym ta książka w ogóle jest? Narracja przypomina mi gadanie jakiejs przekupki, co miele jęzorem i gada dla samego gadania. Wspomnienia wojenne. Opowieści dziwnej treści o krewnych, znajomych i sąsiadach. Nie wiadomo, co jest prawdą, co wymysłem. Dialogi o niczym. I dywagacje starszej pani. Taka narracja w ogóle nie wciąga, a bohaterka, tudzież jej wnuczka, tylko irytują. W połowie już chciałam dać sobie spokój. Ledwo doczytałam do końca, bardziej kartkując, niż czytając. Dokładnie: „i co z tego”?

O czym ta książka w ogóle jest? Narracja przypomina mi gadanie jakiejs przekupki, co miele jęzorem i gada dla samego gadania. Wspomnienia wojenne. Opowieści dziwnej treści o krewnych, znajomych i sąsiadach. Nie wiadomo, co jest prawdą, co wymysłem. Dialogi o niczym. I dywagacje starszej pani. Taka narracja w ogóle nie wciąga, a bohaterka, tudzież jej wnuczka, tylko irytują....

Rodzinne historie nie zawsze mają w sobie tyle zawiłości i tajemnic, co niezwykłe życie Lenorki... Tytułowa wytwórnia wód gazowanych to jeden z wielu etapów życia tej pełnej tajemnic kobiety kobiety... Warto poznać losy jej i jej rodziny.

Rodzinne historie nie zawsze mają w sobie tyle zawiłości i tajemnic, co niezwykłe życie Lenorki... Tytułowa wytwórnia wód gazowanych to jeden z wielu etapów życia tej pełnej tajemnic kobiety kobiety... Warto poznać losy jej i jej rodziny.

Książkę kupiłam w antykwariacie za magiczne 1,99, bo spodobała mi się okładka. Niestety treść kompletnie nie przypadła mi do gustu. Nie wciągnęłam się w historię, nie zainteresowała mnie ona na tyle, żebym miała przyjemność z czytania. Dokończyłam lekturę tylko dlatego, że nie lubię porzucać książek w połowie. Liczyłam na ciekawą opowieść o tytułowej wytwórni wód gazowanych, a dostałam wspomnienia rodzinne o wszystkim i o niczym. Jedynie końcówka była w miarę znośna. Nie lubię oceniać książek negatywnie, jednak ta powieść była dla mnie po prostu nieciekawa.

Książkę kupiłam w antykwariacie za magiczne 1,99, bo spodobała mi się okładka. Niestety treść kompletnie nie przypadła mi do gustu. Nie wciągnęłam się w historię, nie zainteresowała mnie ona na tyle, żebym miała przyjemność z czytania. Dokończyłam lekturę tylko dlatego, że nie lubię porzucać książek w połowie. Liczyłam na ciekawą opowieść o tytułowej wytwórni wód...

Sympatyczna saga rodzinna, do której podeszłam z przymrużeniem oka, z góry zakładając, iż nie jest to literatura wybitna, raczej przyjemny przerywnik przed bardziej ambitnymi lekturami.

Opowieść wielopokoleniowa, której czołową bohaterką jest Eleonora Jarecka, kobieta silna, operatywna, stanowcza, która potrafi wyjść cało z każdej opresji, zarówno w czasach wojny, jak i w czasach socrealizmu. Historia zaczyna się jej śmiercią, następnie cofa się o przeszło sto lat, kiedy to strona, po stronie poznajemy jej zawiłe losy.

O życiu, o śmierci, o marzeniach, ze szczyptą bólu i niepokoju.

Sympatyczna saga rodzinna, do której podeszłam z przymrużeniem oka, z góry zakładając, iż nie jest to literatura wybitna, raczej przyjemny przerywnik przed bardziej ambitnymi lekturami.

Opowieść wielopokoleniowa, której czołową bohaterką jest Eleonora Jarecka, kobieta silna, operatywna, stanowcza, która potrafi wyjść cało z każdej opresji, zarówno w czasach wojny, jak i w...

2/52/2020
Wciągająca, barwna, trochę przegadana saga rodzinna z pełnokrwistymi bohaterami. Warto przeczytać, polecam.

2/52/2020
Wciągająca, barwna, trochę przegadana saga rodzinna z pełnokrwistymi bohaterami. Warto przeczytać, polecam.

Znowu świetna saga rodzinna z tajemnicą w tle. Zachęciła mnie rewelacyjna okładka, uwielbiam takie rysunki w starym stylu. Nie zawiodłam się ani trochę. Przypomina trochę "Kucharkę Himmlera", trochę dowcipnie, a trochę poważnie i nostalgicznie.
Historia życia Eleonory Jareckiej z domu Pstrońskiej zwanej czasem Lenorką, Leną lub po prostu Babką jest wciągająca od pierwszych stron. Ta prawie stuletnia pani spada ze stryszku i ląduje w szpitalu, a potem prawie od razu w grobie...Główna bohaterka umiera już na początku książki, ale jej życie stanowi zagadkę, którą stara się rozwikłać jej wnuczka Sara.
Po co niedołężna Babka wlazła na strych? Co tam ukrywała?
I mamy znakomitą retrospekcję, życie Lenorki dopiero się zaczyna,przychodzi na świat, wojna jedna, druga, ciężkie czasy, okupacja, jej bujna młodość, kawalerowie, miłość, czasy PRLu,rodzące się dzieci, wnuki,czasy obecne.
Jest tego życia pełno, a wszystko toczy się głównie w małym prowincjonalnym miasteczku o cudownym klimacie.
Babka jest osobą sympatyczną, dowcipną i ogromnie sprytną, taka kobieta, co to sobie da radę wszędzie, nawet diabła w pole wywiedzie.
Jej tajemnicy domyślałam się od połowy książki, ale i tak czytało się świetnie.
Cóż, trochę rażą błędy ortograficzne i trochę nagminnie używane kolokwializmy - przez to gwiazdka niżej, takie kwiatki jak "korzuch", "buchaj" "oczy wyropalasz" itp.
Mimo to polecam wielbicielom sag rodzinnych z historią w tle. Bardzo dobra na wieczorną lekturę przy herbatce. :)

Znowu świetna saga rodzinna z tajemnicą w tle. Zachęciła mnie rewelacyjna okładka, uwielbiam takie rysunki w starym stylu. Nie zawiodłam się ani trochę. Przypomina trochę "Kucharkę Himmlera", trochę dowcipnie, a trochę poważnie i nostalgicznie.
Historia życia Eleonory Jareckiej z domu Pstrońskiej zwanej czasem Lenorką, Leną lub po prostu Babką jest wciągająca od pierwszych...

Najprawdziwsze prawdy, półprawdy, któreś wersje prawdy, niedopowiedzenia i przemilczenia - taką opowieść o swoim życiu snuje główna bohaterka i chwała jej za to, bo nie zawsze i nie wszystko trzeba wiedzieć - bardzo często nadmiar wiedzy szkodzi :) Lekturę szczególnie polecam ludziom zafiksowanym na punkcie RODZINY, z mozołem rozrysowującym drzewo genealogiczne i poszukującym "błękitnej krwi" w swoich żyłach.

Najprawdziwsze prawdy, półprawdy, któreś wersje prawdy, niedopowiedzenia i przemilczenia - taką opowieść o swoim życiu snuje główna bohaterka i chwała jej za to, bo nie zawsze i nie wszystko trzeba wiedzieć - bardzo często nadmiar wiedzy szkodzi :) Lekturę szczególnie polecam ludziom zafiksowanym na punkcie RODZINY, z mozołem rozrysowującym drzewo genealogiczne i...

W zasadzie to nie jest zła książka, o ile zbyt wiele się od niej nie oczekuje.

Jest to dosyć w sumie przewidywalna historia rodziny z dosyć przewidywalną tajemnicą w tle (kiedy słyszysz o "tajemnicy rodziny" w pierwszych trzech strzałach trafisz na tę opisaną w książce). Są w "Wytwórni" fragmenty doskonałej gawędy - niestety, wygląda trochę tak, jakby autorka powtarzała je po kimś (np. spisywała słowa babci z talentem do opowieści). Wrażenie wynika z tego, że łączenia pomiędzy kolejnymi historiami są wyraźnie słabsze niż same historie. Wydarzenia dramatyczne potrafią być opisane mdło, ale np. sąsiadująca z nimi historia o różowych piętach potrafi iskrzyć się prawdziwym talentem literackim.

Moja ocena jest przez to trochę zaniżona. Gdybym czytała "Wytwórnię" z innym nastawieniem, pewnie oceniłabym ją lepiej.

W zasadzie to nie jest zła książka, o ile zbyt wiele się od niej nie oczekuje.

Jest to dosyć w sumie przewidywalna historia rodziny z dosyć przewidywalną tajemnicą w tle (kiedy słyszysz o "tajemnicy rodziny" w pierwszych trzech strzałach trafisz na tę opisaną w książce). Są w "Wytwórni" fragmenty doskonałej gawędy - niestety, wygląda trochę tak, jakby autorka powtarzała...

http://zacofany-w-lekturze.pl/2015/10/babka-odeszla-w-sposob-wstrzasajaco-nieoczekiwany-dorota-combrzynska-nogala-wytwornia-wod-gazowanych.html

http://zacofany-w-lekturze.pl/2015/10/babka-odeszla-w-sposob-wstrzasajaco-nieoczekiwany-dorota-combrzynska-nogala-wytwornia-wod-gazowanych.html