Biografia zawiera wiele szczegółowych wzmianek i opisów, w tym także wypowiedzi osób, które znały poetę lub zetknęły się się z nim. Znajdziemy tutaj też wiele ciekawostek i dość rzetelnie zebranych faktów z jego życia. Mamy możliwość zaobserwowania z bliska wydarzeń, które wpłynęły na jego osobę, w tym również na jego wiersze. Pozycja obowiązkowa dla każdego, kto chce przybliżyć sobie obraz znanej, ale jakże wrażliwej osoby.

Biografia zawiera wiele szczegółowych wzmianek i opisów, w tym także wypowiedzi osób, które znały poetę lub zetknęły się się z nim. Znajdziemy tutaj też wiele ciekawostek i dość rzetelnie zebranych faktów z jego życia. Mamy możliwość zaobserwowania z bliska wydarzeń, które wpłynęły na jego osobę, w tym również na jego wiersze. Pozycja obowiązkowa dla każdego, kto chce...

Poeta, żołnierz, patriota. Tragiczna postać.
To nie jest typowa biografia. To bardzo smutna historia Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, poety-legendy.
To także kawałek polskiej historii. Pięknie i rzetelnie napisanej!
Autor książki, zafascynowany poetą, precyzyjnie odtwarza wypadki z życia poety i jego najbliższych.
Bada okoliczności jego śmierci - pełne sprzeczności.
Przywołuje wspomnienia tych, którzy zetknęli się z poetą. Którzy wcześniej (ze względów politycznych) o Baczyńskim nie mówili, choć się z nim przyjaźnili i razem walczyli w Powstaniu.
O tytułowej miłości niewiele w książce – czuję lekkie rozczarowanie.
Życiorys Krzysztofa Kamila był mi znany, ale warto było przeczytać tę pięknie wydaną książkę.
Autor przybliżył mi postać poety. Nie wiedziałam, że lubił rysować, że marzył o karierze ilustratora-grafika, że dobrze znał Jerzego Andrzejewskiego i Jarosława Iwaszkiewicza.
Zginął w Powstaniu wrażliwy, wątły blondynek – nadzieja polskiej poezji!
Polecam tę biografię nie tylko tym, którzy czują i kochają poezję Baczyńskiego.

Poeta, żołnierz, patriota. Tragiczna postać.
To nie jest typowa biografia. To bardzo smutna historia Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, poety-legendy.
To także kawałek polskiej historii. Pięknie i rzetelnie napisanej!
Autor książki, zafascynowany poetą, precyzyjnie odtwarza wypadki z życia poety i jego najbliższych.
Bada okoliczności jego śmierci - pełne sprzeczności....

Dobra książka. Opisuje miłości Baczyńskiego do m. in. dziewczyn, żony, matki i ojczyzny. Konfrontuje różne relacje śmierci Krzysztofa. Autor neguje nieprawdziwe informacje o poecie, a na piedestał stawia te prawdziwe i zweryfikowane przez niego.
...
Ta śmierć Baczyńskiego... Nie wiem czy nie była najlepsza. Jakby przeżył powstanie to mógł trafić do obozu i tam skonac. Jakby nawet ten obóz przetrwał mógłaby mu zostaw wmówiona zdrada ojczyzny i by został stracony tak jak Pilecki. A gdyby nie to, biorąc pod uwagę jego wrażliwość, dowiedziawszy się o śmierci Basi, sam mógłby ze sobą skończyć.
Zginąć w walce o Polskę. Patetyczna, wzniosła śmierć, pasowała do Krzysztofa...

Dobra książka. Opisuje miłości Baczyńskiego do m. in. dziewczyn, żony, matki i ojczyzny. Konfrontuje różne relacje śmierci Krzysztofa. Autor neguje nieprawdziwe informacje o poecie, a na piedestał stawia te prawdziwe i zweryfikowane przez niego.
...
Ta śmierć Baczyńskiego... Nie wiem czy nie była najlepsza. Jakby przeżył powstanie to mógł trafić do obozu i tam skonac....

Dobra lektura nie tylko na lato. Nie tylko na sierpień. Potoczysta opowieść napisana składnie ładną polszczyzną. Przedstawia nie tylko Krzysztofa Kamila, ale również jego relacje z Matką (jak również trudne relacje Barbary, jego żony- z Teściową). Również walkę jaką stoczyła ta ostatnia, o przetrwanie pamięci o synu, po jego śmierci ocalając od śmierci jego wiersze, a tym samym pamięć o nim.
Polecam lekturę choć mam świadomość, że Krzysztof czeka, czeka na dopełnienie swojej opowieści tak w postaci obszernego opracowania być może naukowego, czy biograficznego jak i Jego poezji. Postać Krzysztofa Kamila jest silnie zmitologizowana (nie, w żadnym razie nie odmawiam Mu talentu). Po przeczytaniu książki pozostało ze mną pytanie, na które udzielenie odpowiedzi jest niemożliwe: mianowicie: w jakim kierunku ewoluowała by twórczość Krzysztofa Kamila? Czy spełniłby nadzieje, plany, marzenia? W jaki sposób by pisał układając wiersze swoim pięknym pismem...? Tekst z nutą melancholii smutna baśń z tragicznym zakończeniem. Lektura może być wstępem do poznania twórczości poety, może to znaczy, nie musi, nie znajdziemy piekielnych analiz, z piekłem do w dni upalne wtrąciła się historia przecinając krótkie dnie wszystkich ludzi, którzy wtedy żyli, i tych, co przyszli po nich.

Dobra lektura nie tylko na lato. Nie tylko na sierpień. Potoczysta opowieść napisana składnie ładną polszczyzną. Przedstawia nie tylko Krzysztofa Kamila, ale również jego relacje z Matką (jak również trudne relacje Barbary, jego żony- z Teściową). Również walkę jaką stoczyła ta ostatnia, o przetrwanie pamięci o synu, po jego śmierci ocalając od śmierci jego wiersze, a tym...

Bardzo przygnębiająca lektura.
Wprawdzie nie przepadam za poezją, a tym bardziej nie jestem jej znawcą, ale od dawna intrygowała mnie, owiana tajemnicą, tragiczna postać Krzysztofa Baczyńskiego, którego wiersze wojenne w genialnej interpretacji Ewy Demarczyk zrobiły na mnie przed laty ogromne wrażenie.
Dziwna to książka, właściwie mam problem z nazwaniem jej biografią. W gruncie rzeczy większa jej część to próba odtworzenia okoliczności jego śmierci w oparciu o strzępy sprzecznych ze sobą wspomnień nielicznych żyjących jeszcze świadków i towarzyszy walki poety. Bodaj jeszcze bardziej dołującą częścią książki jest obszerny rozdział poświęcony ekshumacji i identyfikacji poległych w Powstaniu - niewyobrażalne doświadczenie i jeszcze jedna trauma dla tych, którym udało się przeżyć.
O życiu Krzysztofa Baczyńskiego i jego małżeństwie jest tu bardzo niewiele. Rozumiem, że wynika to z formuły przyjętej przez autora, który zdecydował się zbudować całość ze wspomnień bliskich i znajomych poety, tym niemniej efekt mnie rozczarował.
Nie dziwi mnie, że do 1989 roku komunistyczni decydenci skutecznie robili wszystko, żeby powstańcy, a zatem i Baczyński, nie przetrwali w społecznej świadomości, ale okazuje się, że również obecnie rządzący mają patriotyzm i troskę o pamięć historyczną tylko na pokaz. Tym większe uznanie i szacunek dla takich ludzi jak autor tej książki.
Liczyłem na dużo więcej, ale i tak warto przeczytać.

Bardzo przygnębiająca lektura.
Wprawdzie nie przepadam za poezją, a tym bardziej nie jestem jej znawcą, ale od dawna intrygowała mnie, owiana tajemnicą, tragiczna postać Krzysztofa Baczyńskiego, którego wiersze wojenne w genialnej interpretacji Ewy Demarczyk zrobiły na mnie przed laty ogromne wrażenie.
Dziwna to książka, właściwie mam problem z nazwaniem jej biografią. W...

Krzysztof Kamil Baczyński poeta-żołnierz. Książka opowiada nam o życiu polskiego poety z czasu drugiej wojny światowej Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Większa część książki dotyczy działalności poety podczas drugiej wojny światowej oraz w pierwszych dniach Powstania Warszawskiego aż do jego śmierci w Ratuszu.
Książka zajmuje się nie tylko życiem Baczyńskiego, jest również zbiorem wspomnień osób i o osobach z nim powiązanych. Jest to rodzina, bliscy i przyjaciele.
Polecam szczególnie osobom, którzy interesują się okresem drugiej wojny światowej oraz Powstaniem Warszawskim.

Krzysztof Kamil Baczyński poeta-żołnierz. Książka opowiada nam o życiu polskiego poety z czasu drugiej wojny światowej Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Większa część książki dotyczy działalności poety podczas drugiej wojny światowej oraz w pierwszych dniach Powstania Warszawskiego aż do jego śmierci w Ratuszu.
Książka zajmuje się nie tylko życiem Baczyńskiego, jest również...

Zwykle recenzje zaczynałam od opisu książki. Tym razem będzie inaczej, ponieważ bardzo ważny był dla mnie autor kolejnej książki o Krzysztofie Kamilu Baczyńskim - poecie z pokolenia Kolumbów – to powinien wiedzieć każdy po skończeniu gimnazjum. O tym jak zginął i co tworzył – każdy po skończeniu liceum. Jednak wiedza o poecie – wizjonerze jest ciągle mała. Powstały liczne książki, wypowiadało się wielu świadków i wersji życia powstawało wiele. Mnie w liceum nauczycielka języka polskiego uczyła, że Baczyński był religijnym katolikiem, a do tego zginął młodo, miał cudowną żonę, która z nim zginęła i matkę kochającą syna i synową. Ten mit nijak ma się do rzeczywistości.
Na jedną z książek Wiesława Budzyńskiego o Baczyńskim trafiłam kilka lat temu. Bardzo mi się spodobała, ponieważ w autorze poczułam siebie: ślepego zapaleńca, który musi do końca i wszechstronnie zbadać temat, ponieważ bez tego nie będzie mógł się zająć niczym innym. Ja tak mam z Almodóvarem, a Budzyński z Baczyńskim, o którym napisał m.in. Miłość i śmierć Krzysztofa Kamila, Testament Krzysztofa Kamila, Dom Baczyńskiego. Jest także autorem opracowań i wyborów poezji Baczyńskiego, np.: Kiedy się miłość śmiercią stała, Baczyński i Inni, Po stronie nadziei. Miłość i śmierć Krzysztofa Kamila jest kolejną odsłoną życia poety, który oczarował nie tylko żyjących znajomych, ale klika pokoleń Polaków.
W najnowszej książce Baczyński jest pokazany z wielu stron. Poeta był jedynakiem, a do tego wychowywanym samodzielnie przez matkę, przez co wyrastał na egoistycznego, zadufanego w sobie i smutnego maminsynka, który nie miał kolegów i nie był lubiany przez dzieci. W pewnym momencie nastąpił wielki przełom i ze snoba wyrósł wrażliwy mężczyzna, który nie potrafił uwolnić się od zaborczej matki, która o mało nie zniszczyła jego szczęśliwego małżeństwa z Basią. Patetyzm wielkiej miłości jest tu zastąpiony prawdziwymi, życiowymi rozterkami i trudnymi wyborami. Wszystko to jest pokazane z różnych stron osób, które podczas pisania jeszcze żyły i były ostatnimi świadkami życia poety.
Czytając książkę Budzyńskiego uświadomiłam sobie jak bardzo mały był ówczesny intelektualny światek podziemnej Warszawy. Wielu znajomych Baczyńskiego miało szanse na wielkie kariery (np. Jacek Karpiński opisany w „Geniusz i świnie”). Znajdziemy tam sporo nazwisk znanych z lekcji polskiego, wiele miejsc i wydarzeń znanych z historii, przez co Warszawa w naszych myślach bardzo się kurczy do rozmiarów wioski czy małej społeczności.
Całość nie jest typową biografią, w której pokazano po kolei ważne wydarzenia z życia, ale bardziej relacja z rozmów z żyjącymi znajomymi poety, obserwatorami jego przemian. Dzięki temu dowiadujemy się również o ówczesnym życiu mieszkańców stolicy, ich problemach, temperamentach i zachowaniach społecznych. Między wierszami zostaje nam przekazana informacja o nieco patologicznych relacjach rodzinnych, które były skrzętnie ukrywane, ponieważ pewnych rzeczy nie wypadało ujawniać.
Biografia jest pięknie wydana: gruba okładka, sztywny papier, czcionka i interlinia ułatwiające czytanie, sporo czarno - białych zdjęć, a do tego interesujące informacje. Książka napisana jest interesująco. Jest to pozycja, która powinna spodobać się każdemu, kto lubi poznawać życie znanych ludzi. W tym wypadku warto ze względu na naszą historię, która zostaje odkryta na nowo po czasach zafałszowywanie jej w czasach komunizmu.

Zwykle recenzje zaczynałam od opisu książki. Tym razem będzie inaczej, ponieważ bardzo ważny był dla mnie autor kolejnej książki o Krzysztofie Kamilu Baczyńskim - poecie z pokolenia Kolumbów – to powinien wiedzieć każdy po skończeniu gimnazjum. O tym jak zginął i co tworzył – każdy po skończeniu liceum. Jednak wiedza o poecie – wizjonerze jest ciągle mała. Powstały liczne...

Jestem pełna podziwu dla ogromu pracy, jaką Wiesław Budzyński włożył w odtworzenie biografii Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Książka opiera się na wspomnieniach ludzi, których drogi w którymś momencie skrzyżowały się z drogami poety, Budzyński wgryzł się w każdy, bodaj, detal, nie pozostawiając żadnej poszlaki niezbadanej. Jego zaangażowanie w życiorys Baczyńskiego jest absolutnie niesamowite i już choćby dla tego, abstrahując od ciekawych skądinąd losów poety, warto było sięgnąć po tę książkę.
A Baczyński? Jego legenda broni się sama. :)

Jestem pełna podziwu dla ogromu pracy, jaką Wiesław Budzyński włożył w odtworzenie biografii Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Książka opiera się na wspomnieniach ludzi, których drogi w którymś momencie skrzyżowały się z drogami poety, Budzyński wgryzł się w każdy, bodaj, detal, nie pozostawiając żadnej poszlaki niezbadanej. Jego zaangażowanie w życiorys Baczyńskiego jest...

Od wielu lat czytałam wiersze Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, ale po raz pierwszy sięgnęłam po jego biografię napisaną przez Wiesława Budzyńskiego - ,,Miłość i śmierć Krzysztofa Kamila. Biografia K. K. Baczyńskiego,,

Biograf zafascynowany poetą-patriotą pomimo niesprzyjających okoliczności w okresie stanu wojennego w Polsce badał koleje życia Baczyńskiego i jego rodziny. Z wielką skrupulatnością zbierał informacje, przeprowadzał rozmowy z osobami, które znały poetę, oglądał miejsca i przedmioty związane z nim. Wskazał motywy przemiany ideowej poety, które wpłynęły na jego decyzję o przystąpieniu do walki o niepodległość. Mimo sprzecznych relacji starał się dociec jakie były okoliczności śmierci Krzysztofa Kamila Baczyńskiego podczas Powstania Warszawskiego.
Jestem pod wielkim wrażeniem ogromu pracy włożonej w napisanie biografii poety przez Wiesława Budzyńskiego.
Dzięki lekturze ,,Miłość i śmierć Krzysztofa Kamila,, możemy poznać koleje życia Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i jego rodziny oraz kolegów, z którymi był w konspiracji.

Krzysztof urodził się 21 stycznia 1922 roku, dziewięć lat po ślubie rodziców, był długo wyczekiwanym dzieckiem. Ojciec, Stanisław Baczyński był pisarzem i krytykiem literackim, w młodości był piłsudczykiem i legionistą. Matka, Stefania z domu Zieleńczyk była nauczycielką i autorką podręczników szkolnych. Rodzice po narodzinach syna przez jakiś czas żyli w separacji. Krzysztof często chorował, miał astmę.
Uczęszczał do Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, a maturę zdał w maju 1939 roku. Miał rozpocząć studia w Akademii Sztuk Pięknych, ale plany te pokrzyżował wybuch wojny.
3 czerwca 1942 roku wziął ślub z Basią Drapczyńską, którą poznał u koleżanki i od razu się zakochał.
,,Do matki powiedział, że znalazł dziewczynę swojego życia. Podobnie swojej matce powiedziała Basia. Z miejsca chcieli się pobrać, ale ślub odbył się dopiero w pół roku później. Na oświadczyny Krzysztof przyszedł z matką. Matka Basi-Feliksa Drapczyńska-powiedziała: ,,Może by tak ślub odłożyć po wojnie...Są jeszcze młodzi,, I wówczas Krzysztof odezwał się: ,,A kto nam zaręczy, że tę wojnę przeżyjemy?,,.
Na ślubie był między innymi Jarosław Iwaszkiewicz, który przyszedł z ogromnym bukietem bzu, zza którego prawie go nie było widać pomimo rosłej postury.
Na tajnym Uniwersytecie Warszawskim Krzysztof rozpoczął studia polonistyczne, ale w 1943 roku porzucił je, aby w pełni poświęcić się pracy konspiracyjnej. Po wojnie miał zamiar kontynuować studia. Był starszym strzelcem w batalionie ,,Zośka,, AK, ukończył szkolenie w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty ,,Agricola,,. Brał udział w akcji wysadzania pociągu. W mieszkaniu trzymał broń, materiały wybuchowe, mapy w specjalnie skonstruowanej do tego celu skrytce. Wybuch Powstania zaskoczył go na pl. Teatralnym, nie mogąc przedostać się do macierzystej jednostki na Woli, przyłączył się do ochotników na posterunku w pałacu Blanka. Tam 4 sierpnia 1944 roku został trafiony śmiertelnie w głowę przez niemieckiego snajpera.
1 września 1944 roku w Powstaniu Warszawskim zginęła także żona Krzysztofa- Basia, która była w ciąży.
Krzysztof Kamil Baczyński umierając w wieku 23 lat stał się legendą żołnierza-poety. Pomimo słabego zdrowia nie chciał słyszeć o opuszczeniu konspiracji. Uważał, że walka z najeźdźcą jest obowiązkiem każdego Polaka. Wiele osób z jego kręgu sugerowało, że jest zbyt cenny dla kultury, aby narażał się na bezpośrednią walkę, że powinien zająć się pisaniem, ale on nie chciał stosować taryfy ulgowej wobec siebie.
Wiersze pisał w każdych warunkach, nosił ze sobą notesik, zachowało się ok. 500 utworów, a także szkice, projekty plakatów, ex librisy, rysunki. Zdziwiło mnie to, że tak mało osób z jego otoczenia wiedziało o tym, że pisze wiersze. Żołnierze śpiewali ułożone przez niego piosenki i wciąż nie doceniali jego utworów. Współcześni mu ludzie widzieli w nim zwykłego chłopaka, my widzimy w nim patriotę i wybitnego poetę.
Trzeba też podkreślić, że biografia Krzysztofa Kamila Baczyńskiego jest bardzo ładnie wydana, z dbałością o szczegóły. Zawiera wiele zdjęć, mapkę centrum Warszawy z połowy lat trzydziestych, ma ładny papier i twardą obwolutę.
Książkę czyta się z wielkim zainteresowaniem i polecam ją nie tylko osobom czytającym wiersze poety, ale także tym, którzy lubią czytać biografie wielkich ludzi oraz zainteresowanych poznaniem życia codziennego w okupowanej Warszawie.
Z pewnością też sięgnę po inne opracowania autora biografii o Krzysztofie Kamilu Baczyńskim.
Więcej recenzji na stronie http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/

Od wielu lat czytałam wiersze Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, ale po raz pierwszy sięgnęłam po jego biografię napisaną przez Wiesława Budzyńskiego - ,,Miłość i śmierć Krzysztofa Kamila. Biografia K. K. Baczyńskiego,,

Biograf zafascynowany poetą-patriotą pomimo niesprzyjających okoliczności w okresie stanu wojennego w Polsce badał koleje życia Baczyńskiego i jego rodziny. Z...

Pisać o jednym z przedstawicieli Pokolenia Kolumbów to nie praca, to zaszczyt. Wiesław Budzyński przystąpił tego zaszczytu, opracowując znakomitą biografie bohatera powstania warszawskiego, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego.

Do palców przymarzły struny
z cienkiego krzyku roślin.
Tak się dorasta do trumny,
jakeśmy w czasie dorośli.

Losy tego wiecznie młodego chłopaka pchnęły go w sidła wojny, podczas których wraz z żoną Barbarą i przyjaciółmi z Szarych Szeregów stawiał czoło okupantowi. Tak, jak większość kolumbów Krzysztof urodził się w latach dwudziestych, dwudziestego wieku. Wychowany w duchu miłości do Ojczyzny, gotów był oddać za nią życie.

Stanęły rzeki ognia
ścięte krą purpurową;
po nocach sen jak pochodnia
straszy obciętą głową.

W swej poezji często pisał o wojnie, rzadziej znajdował w niej miejsce na miłość, chociaż i dla niej poświęcił sporo tuszu. Jego apokaliptyczna sztuka była czymś zrozumiałym dla jego czasu. Pisał w czasie wojny, ale i dziś jego wiersze wzbudzają w Polakach sporo emocji. Czuć w nich serce, patriotyzm i walkę. Krzysztof zginął w czasie powstania, w sierpniu 1944 roku, od kuli strzelca wyborowego, jego żona również oddała życie w obronie wolności, tuż po mężu.

Czegoż ty jeszcze? W mrozie
świat jest jak z trocin sypki.
Oczu stężały orzech.
To śnieg, to nie serce tak skrzypi.

Nie wielu z nas wie, że Krzysztof Kamil działał w podziemiu. W domu trzymał całkiem pokaźny arsenał broni, oraz sporo propagandy. Co ciekawe artysta marzył o tym, aby zostać grafikiem. Jego świetne ex libris oraz szkice mamy okazję obejrzeć w książce Budzińskiego. Tak, jak i fotografię obejmujące całe życie poety-żołnierza.

Każdy - kolumną jesteś,
na grobie pieśni własnych
zamarzły. Czegoż ty jeszcze?
To śmierć - to nie włosy blasku.

Doskonale napisana biografia spełni oczekiwania czytelników, pragnący poznać bliżej historię żołnierza batalionu Parasol. Jego postawa powinna być wzorem do naśladowania dla przyszłych pokoleń. Jednak ocenzurowana sztuka Baczyńskiego przez wiele lat borykała się z komunistyczną cenzurą. Odświeżmy pamięć o tym wielkim Polskim artyście, twórcą doskonałej, ponad czasowej poezji apokaliptycznej. Gorąco zapraszam do przeczytania publikacji pana Wiesława Budzińskiego.

To soli kulki z nieba?
Czy łzy w krzemień twarzy tak wrosły?
Czy ziemia tak bólem dojrzewa,
jakeśmy w czasie dorośli?

Wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego „Pokolenie” listopad 1941.

źródło: Sekrety Literatury

Pisać o jednym z przedstawicieli Pokolenia Kolumbów to nie praca, to zaszczyt. Wiesław Budzyński przystąpił tego zaszczytu, opracowując znakomitą biografie bohatera powstania warszawskiego, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego.

Do palców przymarzły struny
z cienkiego krzyku roślin.
Tak się dorasta do trumny,
jakeśmy w czasie dorośli.

Losy tego wiecznie młodego chłopaka...