ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?
12
ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz Mróz
2
ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem Ćwiekiem
1
Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra Gajdzińskiego2
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCUczniowie Schulza
Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy biografia, autobiografia, pamiętnik
248 str. 4 godz. 8 min.- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Wydawnictwo:
- Państwowy Instytut Wydawniczy
- Data wydania:
- 2011-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 2011-01-01
- Liczba stron:
- 248
- Czas czytania
- 4 godz. 8 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 978-83-06-03292-5
- Tagi:
- bruno schulz
Bruno Schulz, jeden z największych pisarzy XX wieku, niemal 20 lat uczył rysunków w drohobyckim gimnazjum. Jego uczniów rozwiał po świecie tragiczny wiatr historii. To ci, którzy przeżyli, wskrzeszali jego pamięć, głosząc legendę swego nauczyciela, by stało się o nim głośno. I oni – a zarazem ich rodziny – są bohaterami tej książki. Ich losy to jakby dalszy ciąg tej samej historii, historii Brunona Schulza, spolonizowanego Żyda, zamordowanego w okupowanej przez nazistów Polsce. Wspominają swego nauczyciela, czasy, kiedy czuli się wolni w Drohobyczu pierwszej połowy tamtego wieku.
Jest to opowieść o zaginionej młodości, krainie szczęścia – Atlantydzie, którą zatopili w połowie XX wieku barbarzyńcy, a o której Schulz tak pisał w „Republice marzeń”: ... w te dni zgiełkliwe, płomienne i oszałamiające przenoszę się myślą do dalekiego miasta mych marzeń, wzbijam się wzrokiem ponad ten kraj niski, rozległy i fałdzisty, jak płaszcz Boga zrzucony kolorową płachtą u progów nieba..., tam leży ona, jak kot w słońcu – ta wybrana kraina, ta prowincja osobliwa, to miasto jedyne na świecie... na samym brzegu wieczności... jak Kanaan.
W książce czytelnik znajdzie relacje kilkudziesięciu dawnych uczniów Schulza, ich wspomnienia z tamtych czasów i równie przejmujące późniejsze losy, mające bezpośredni związek z wypędzeniem z miasta młodości, a także około 150 fotografii, w większości po raz pierwszy tu publikowanych lub znanych dotąd jedynie wybranym i wtajemniczonym.Porównaj ceny
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Patronaty LC
Książki autora
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 26
- 8
- 2
- 2
- 2
- 2
- 1
- 1
- 1
- 1
Cytaty
Podobne książki
Przeczytaj także
OPINIE i DYSKUSJE
W książce byli uczniowie kolejno wspominają nauczyciela rysunku Schulza. Z reguły w kolejnych wspomnieniach prawie wszystko się powtarza. Trudno dotrwać do końca książki czytając w kółko to samo.
W książce byli uczniowie kolejno wspominają nauczyciela rysunku Schulza. Z reguły w kolejnych wspomnieniach prawie wszystko się powtarza. Trudno dotrwać do końca książki czytając w kółko to samo.
Pokaż mimo to"...Powracając do Schulza. Zastanawiam się, czy to taka znieczulica w Drohobyczu była, żeby nikt się nie znalazł, by jemu zaproponować schronienie. Jeśli tylu ludzi w Drohobyczu się uratowało... Dlaczego nie Schulz? Może to jeszcze nie był ten czas, żeby coś mu proponować, bo on był u tego Landaua i może uważano, że on tam jest w miarę bezpieczny. Może to?..."
To był mój pierwszy kontakt z literaturą o Bruno Schulzu, bardzo ważny bo dzięki tej pozycji znalazłem nowe pozycję, które chciałbym przeczytać zanim przyjdzie po mnie zegarmistrz światła purpurowy.
"...Powracając do Schulza. Zastanawiam się, czy to taka znieczulica w Drohobyczu była, żeby nikt się nie znalazł, by jemu zaproponować schronienie. Jeśli tylu ludzi w Drohobyczu się uratowało... Dlaczego nie Schulz? Może to jeszcze nie był ten czas, żeby coś mu proponować, bo on był u tego Landaua i może uważano, że on tam jest w miarę bezpieczny. Może to?..."
więcej Pokaż mimo toTo był mój...
W opowiesciach uczniow Schulz byl spokojnym, cichym, zrownowazonym czlowiekiem. Chodzil przygnebiony. Nosil niebieskie albo popielate garnitury. Uczyl rysunku i robot recznych. Na lekcjach byl lagodny, nie umial utrzymac dyscypliny i ratowal sie bajkami. Wszyscy pytani zgodnie twierdzili, ze opowiadal w klasie niezwykle historie. Znali go jako rysownika nie literata i tylko nieliczni wiedzieli, ze cos pisze. Dla wielu byl dziwny, niezrozumialy.
Jako uczen chodzil do klasy z generalem Maczkiem i mial od niego lepsze oceny.
Budzynski ujawnia kilka wersji smierci artysty. Zal wielki, ze nie uciekl z Drohobycza, choc wszystko bylo do tego przygotowane.
W czasach Schulza zaglebie drohobyckie przezywalo wielki boom naftowy. W miescie bylo kilkunastu milionerow, nedza, brud i bloto. Polskosc byla zepchnieta do podrzednej roli.
Ksiazka zawiera bezcenne wspomnienia z czasow wojny. Szokujaca jest informacja podana przez jednego z mlodszych uczniow Bruno Schulza - Feliksa Milana - o roli profesora Artura Sandauera w sowieckiej oswiacie.
Wiele watkow podjetych przez autor wciaz czeka na doglebne zbadanie.
W opowiesciach uczniow Schulz byl spokojnym, cichym, zrownowazonym czlowiekiem. Chodzil przygnebiony. Nosil niebieskie albo popielate garnitury. Uczyl rysunku i robot recznych. Na lekcjach byl lagodny, nie umial utrzymac dyscypliny i ratowal sie bajkami. Wszyscy pytani zgodnie twierdzili, ze opowiadal w klasie niezwykle historie. Znali go jako rysownika nie literata i...
więcej Pokaż mimo to