Gdybym się nie naczytała, że to arcydzieło, to zawiodłabym się na pewno mniej. Po lekturze zupełnie nie mogę zrozumieć tych zachwytów. Mimo że "Czarnoksiężnika..." czyta się przyjemnie i lekko (być może nazbyt) to brakuje mi w nim wielu rzeczy. Fabuła jest zbyt jednowątkowa, świat nakreślony za bardzo mgliście, cały przekaz jest strasznie... prosty. Brakowało mi w tej historii jakiejś finezji, suspensu, czegoś, co porywa i przykuwa czytelnika.
Bo bardziej przewidywalnie chyba być nie mogło - cudowne dziecko z biednej rodziny zostaje najwspanialszym czarodziejem wszech czasów. Może to i podstawa do wysnucia ciekawej historii, ale ta jest bardzo beznamiętna i zbyt szybka. Cała powieść sprawia wrażenie szkicu i na pewno pomogło by jej, gdyby była dłuższa i gdyby czytelnik mógł poznać lepiej bohaterów i miejsca.
Strasznie irytował mnie wszędobylski deus ex machina, który, szczególnie w fantasy, ma rację bytu ale tu był tak bardzo nachalny, że aż nieznośny. Autorka nie próbowała nawet nadać jakiś pozorów logicznego (na miarę świata książki) wytłumaczenia ciągu przyczynowo-skutkowego, a Geda kieruje i pcha "coś", magia, przeznaczenie, nie wiadomo co, prosto do celu i bez żadnej refleksji. Idzie szczęściarz jak po sznurku ale dla mnie jest to jednak zbyt naiwne i psujące przyjemność z lektury, nawet w tak pobłażliwym pod względem logiki wydarzeń gatunku, jakim jest fantastyka. Fabuła jest zupełnie podporządkowana głównej, filozoficznej myśli autorki, której akcja ma dać tylko pretekst co odbiera jej resztki prawdopodobieństwa.
Jeśli skupić się na "metafizycznej" stronie "Czarnoksiężnika..." to cóż, niestety również nie powala na kolana. Nie można odmówić słuszności metaforyce dorastania, mierzenia się z lękiem, śmierci, ale nie jest to też szczególnie odkrywcze. Ot, nadające treści dość słabej formie.
Wbrew pozorom nie oceniam tej książki negatywnie - stanowczo da się ją czytać i to całkiem przyjemnie. Żadne z niej jednak arcydzieło, niestety. Nie mam pojęcia jak ktoś może porównywać "Czarnoksiężnika..." do "Władcy pierścieni" z czystym sumieniem, ot co!

Gdybym się nie naczytała, że to arcydzieło, to zawiodłabym się na pewno mniej. Po lekturze zupełnie nie mogę zrozumieć tych zachwytów. Mimo że "Czarnoksiężnika..." czyta się przyjemnie i lekko (być może nazbyt) to brakuje mi w nim wielu rzeczy. Fabuła jest zbyt jednowątkowa, świat nakreślony za bardzo mgliście, cały przekaz jest strasznie... prosty. Brakowało mi w tej...