Książka szczerze powiedziawszy trochę nie składnie napisana. Wnerwiało mnie to, że cały czas były powroty do przyszłości i opisy całych scen wyrwanych z poprzednich części. Po co po raz czwarty opisywać ten sam sen? Nie można po prostu powiedzieć „Znów śnił mi się tan koszmar, który jest chyba wspomnieniem…” Do tego dużo się powtarzało się tych samych przemyśleń… Między dialogami, były duże przerywniki myśli Dru, przez co gubiłam wątek rozmowy. Po za tym Christophe mnie trochę…. Hm…. Irytuje.
Nie powiem, że ksiązka jest do kity i gdybym miała wybór, to pewnie przeczytałabym ją jeszcze raz fragmentami, ale cała opowieść mija się z opisem książki. To tak jak czekać na kotka z pazurem, a dostajesz śliniącego się buldoga.
Ale ponieważ nie zamierzam zostać krytykiem (co trochę się kłuci z moją oceną), mimo wszystko polecam do przeczytania i tego, żebyście sami ocenili. A sama myślę, że mimo wszystko przygody Dru są na swój irytujący sposób ciekawe, więc przeczytam następną część książki. Głównie po to, żeby się dowiedzieć co się stało z Gravesem. To taki jasny punk tej powieści. I mam nadzieję, ze autorce nic nie szczeli do głowy by to zmienić;).

Książka szczerze powiedziawszy trochę nie składnie napisana. Wnerwiało mnie to, że cały czas były powroty do przyszłości i opisy całych scen wyrwanych z poprzednich części. Po co po raz czwarty opisywać ten sam sen? Nie można po prostu powiedzieć „Znów śnił mi się tan koszmar, który jest chyba wspomnieniem…” Do tego dużo się powtarzało się tych samych przemyśleń… Między...