Dalsze przygody Billi SanGreal. Jedynej dziewczyny, która dołączyła do grona Templariuszy.
Ojciec dziewczyny wraz z pozostałymi templariuszami, poszukują nowej Wyroczni.
Ich drogi kierują się ku małej dziewczynce, którą wilkołaki próbują uprowadzić, by złożyć ją w ofierze ich Bogini Ciemności.
Zaczyna się wyścig z czasem, a drogi Billi skierują ją do Rosji i na Ukrainę.
Całkiem przyjemna lektura.

Dalsze przygody Billi SanGreal. Jedynej dziewczyny, która dołączyła do grona Templariuszy.
Ojciec dziewczyny wraz z pozostałymi templariuszami, poszukują nowej Wyroczni.
Ich drogi kierują się ku małej dziewczynce, którą wilkołaki próbują uprowadzić, by złożyć ją w ofierze ich Bogini Ciemności.
Zaczyna się wyścig z czasem, a drogi Billi skierują ją do Rosji i na...

RECENZJA Z BLOGA:
https://malinowe-story.blogspot.com/2021/01/bogini-ciemnosci-sarwat-chadda-recenzja.html

Przekonałam się do przeczytania kontynuacji powieści „Pocałunek Anioła Ciemności” po ponad siedmiu latach od jej zakończenia. Dlaczego nie czytałam kontynuacji od razu? Dlaczego sięgnęłam po nią dopiero teraz? Odpowiedź na oba pytania jest jedna: bo obraziłam się na autora za jeden wątek, ale byłam bardzo ciekawa dalszych losów Billi SanGreal.
To była jedna z lepszych książkowych decyzji ubiegłego roku. „Bogini Ciemności” to ciekawa przygodówka, w której nie brak zwrotów akcji. Przez cały czas mamy ochotę podążać za bohaterami, towarzyszyć im w tej historii, dowiedzieć się więcej o nich i sprawie.
Tym razem Billi wraz z Templariuszami musi stawić czoła pradawnej czarownicy, która ponownie zbudziła się do życia i rośnie w siłę. Towarzyszymy naszym bohaterom w gorszych i lepszych chwilach, stajemy do walki z wilkołakami oraz widzimy jak SanGreal dojrzewa na naszych oczach. Po raz kolejny trafiamy w wir paranormalnych wydarzeń, z którego nie sposób się wydostać. Ta książka pochłania do tego stopnia, że przeczytacie ją w jeden wieczór.
Co ważne, Billi nadal ma w sercu Kay’a. Trudno jej się dziwić. Jak się okazuje – po wielu latach ja także nadal miałam go w sercu. Jednak w tej części pojawia się ktoś nowy. Od razu zaznaczę, że nie lubię, gdy na siłę zastępuje się jednego chłopaka drugim, ale w przypadku Iwana nie czułam odrzucenia. Chadda wprowadza jego postać nie tylko po to, żeby bohaterka miała kogo kochać (bo i tak otacza ją mnóstwo ludzi, których kocha). Aleksiejewicz jest istotną postacią, można nawet powiedzieć, że bez niego Templariusze utknęliby w martwym punkcie. Warto też nadmienić, że Iwana da się lubić, nawet jeśli nadal żywicie uczucia do Kay’a!
Co do samego pomysłu – mam bardzo ambiwalentne podejście. Z jednej strony mamy ciekawą, całkiem nieźle przemyślaną fabułę, z drugiej jednak dostajemy masę stereotypów o Rosjanach, które kłują w oczy. Nie przyczepię się też do samej kreacji „głównego złola”, bo choć nie zgadza się z wyobrażeniem znanym dotychczas z innych kultury, to trzeba pamiętać, że jest to postać interpretowana przez Sarwata Chaddę. A nowa kreacja jest kompletna i działa w świecie stworzonym przez autora.
Podsumowując: mam nadzieję, że Sarwat Chadda napisze jeszcze jakąś powieść, która zostanie potem wydana w Polsce, bo czyta się to szybko i dobrze. Widać, że autor miał pomysł na tę historię, moim zdaniem nie do końca wykorzystał potencjał niektórych postaci, ale wybaczam – wszyscy jesteśmy tylko ludźmi. Najbardziej uciążliwe były dla mnie właśnie stereotypy, np. Rosjanina-pijaka. Poza tym, nie mam zastrzeżeń. Po latach wybaczyłam autorowi złamanie mi serca (w wieku zaledwie 13 lat!).
„Bogini Ciemności” polecam zdecydowanie każdemu!

WRDYKT:

Fabuła: 7/10
Styl pisania: 6/10
Świat przedstawiony: 7/10

OCENA: 6,7/10

Monika Karolina

RECENZJA Z BLOGA:
https://malinowe-story.blogspot.com/2021/01/bogini-ciemnosci-sarwat-chadda-recenzja.html

Przekonałam się do przeczytania kontynuacji powieści „Pocałunek Anioła Ciemności” po ponad siedmiu latach od jej zakończenia. Dlaczego nie czytałam kontynuacji od razu? Dlaczego sięgnęłam po nią dopiero teraz? Odpowiedź na oba pytania jest jedna: bo obraziłam się na...

Billi ratuje Dziecko Wiosny przed wilkołakami. Ocalona dziewczynka okazuje się mieć większe moce niż wcześniej sądzono i dlatego wilkołaki chcą ją zdobyć dla swojej Bogini Ciemności - Baby Jagi. Gdy Wasylisa zostaje porwana, Billi musi ją jak najszybciej odnaleźć, aby uratować świat przed zagładą.

Druga część była równie ciekawa jak pierwsza. Początek trochę się ciągnął, ale potem akcja przyspieszyła. Podobała mi się postać Iwana Romanowa i jego relacja z Billi. Walka na dwa fronty i wprowadzenie Bogatyrów były również fajnymi urozmaiceniami. No i wreszcie podobało mi się zakończenie. Warto było przeczytać.

Billi ratuje Dziecko Wiosny przed wilkołakami. Ocalona dziewczynka okazuje się mieć większe moce niż wcześniej sądzono i dlatego wilkołaki chcą ją zdobyć dla swojej Bogini Ciemności - Baby Jagi. Gdy Wasylisa zostaje porwana, Billi musi ją jak najszybciej odnaleźć, aby uratować świat przed zagładą.

Druga część była równie ciekawa jak pierwsza. Początek trochę się ciągnął,...

Tak jak pierwszą część przeczytałam bez entuzjazmu,tak druga mnie oczarowała.Dlaczego? Natura zwycięża.Niezłe opisy przyrody.Czy polecam tą serie? hmmm Część druga broni się mocno...tak polecam....tym którzy potrafią dostrzec jej sens...ten głębszy :)

Tak jak pierwszą część przeczytałam bez entuzjazmu,tak druga mnie oczarowała.Dlaczego? Natura zwycięża.Niezłe opisy przyrody.Czy polecam tą serie? hmmm Część druga broni się mocno...tak polecam....tym którzy potrafią dostrzec jej sens...ten głębszy :)

Książka jest ciekawa lecz chwilami już sie nudziła, tak jak by autor juz nie miał pomysłu jak dalej poprowadzić akcję. Połączenie Wilkołaków i dzieci Wiosny oraz Baby Jagi było dobrym pomysłem, książkę czytało siei przyjemnie i lekko. Taka książka do poczytania przed snem jak bajka tylko dla dorosłych.

Książka jest ciekawa lecz chwilami już sie nudziła, tak jak by autor juz nie miał pomysłu jak dalej poprowadzić akcję. Połączenie Wilkołaków i dzieci Wiosny oraz Baby Jagi było dobrym pomysłem, książkę czytało siei przyjemnie i lekko. Taka książka do poczytania przed snem jak bajka tylko dla dorosłych.

Druga powieść Serwata Chadda o przygodach Billi SanGreal zaczyna się akcją. Templariusze są na tropie „Dziecka Wiosny” – dziewięcioletniej dziewczynki o imieniu Wasylisa, która ma nadzwyczajne umiejętności, nie tylko jest medium, ale posiada także moc współodczuwania. Dziewczynki poszukują także polenice (kobiety ze starego klanu wilkołaków),które pragną złożyć Wasylisę w ofierze swojej Bogini Ciemności – wiedźmie potocznie nazywanej Babą Jagą – która planuje sprowadzić na świat Wieczną Zimę eliminując ze świata niepotrzebne gatunki, w tym ludzi.

Billi i templariuszom udaje się wygrać pierwsze starcie z polenicami i zabrać dziewczynkę w bezpieczne miejsce. Billi Wasylisę traktuje bardzo oschle, jak kolejne zadanie do wykonania. Jednakże z czasem zaczyna w niej dostrzegać samą siebie sprzed lat, zmienia do niej swój stosunek, chcę się z nią zaprzyjaźnić by jej pomóc i nie dopuścić by spotkała ją krzywda z rąk polenic i Baby Jagi, gdy odkrywa jakie one mają wobec niej zamiary.

Mimo wszelkim staraniom całego Zakonu by uchronić dziewczynkę przed grożącym jej niebezpieczeństwem, polenicom udaje się ją wykraść i wywieźć w głąb rosyjskich pustkowi, gdzie ukrywa się Baba Jaga – starożytna wiedźma. Billi wraz z Zakonem nie tracąc czasu wyrusza ich śladem, prosząc tym samym o pomoc miejscowych bogatyrów (tamtejszych wojowników) oraz młodego carewicza Iwana z dynastii Romanów. Nowi współtowarzysze broni są nieufni, zwłaszcza Iwan, który nie ufa nikomu. Dlaczego? Kryje się za tym pewna tajemnica, którą pomoże mu rozwikłać Billi. Młodych bohaterów połączy romans, ale na szczęście nie przytłoczy on głównego wątku powieści.

Czytając poczynania Billi i jej nowych towarzyszy broni możemy się poczuć jakbyśmy razem z nimi zwiedzali Moskwę, Czarnobyl czy Puszczę Białowieską. Autor doskonale się spisał wplatając w akcję opisy okolicy czy też przedstawiając jak wygląda prawdziwe życie arystokratów rosyjskich i jak funkcjonuje klan polenic.

Gdy czytamy „Boginię Ciemności” możemy odnieść wrażenie, że główna bohaterka jest bardziej dojrzalsza i jeszcze twardsza niż w „Pocałunku Anioła Ciemności”. W pełni poświęca swoje życie Zakonowi i treningom. Na jej determinację w dążeniu do bycia coraz lepszą duży wpływ miały wydarzenia z bitwy z Archaniołem Michałem, podczas której musiała zabić swojego przyjaciela Kaya – wyrocznię Zakonu Templariuszy. Dopiero przyjaźń z Wasylisą powoduje, że Billi przestaje zachowywać się jak maszyna do zabijania, pozwala sobie nawet na uczucie do Iwana (uczucie odwzajemnione).
Książkę polecam osobom niewymagającym, lubiącym akcję, intrygę i odrobinę romansu. Zdarzają się momenty przewidywalne, jednak atmosfera książki jest magiczna, opisy są żywe, dialogi mają nutkę tajemnicy, która intryguje i trzyma napięcie. Dużym plusem są krótkie rozdziały skupiające uwagę czytelnika na pojedynczych sytuacjach, dzięki temu czyta się powieść szybko, lekko i przyjemnie.
Pewnie nie każdemu przypadnie powieść „Bogini Ciemności” do gustu, ale zachęcam do jej przeczytania, choćby po to, by dowiedzieć się czy Billi uda się uratować Wasylisę przed Babą Jagą, kim jest tak naprawdę Baba Jaga, czy też odkryć razem z głównymi bohaterami tajemnicę przez którą Iwan jest nieufny wobec otaczających go ludzi.

Druga powieść Serwata Chadda o przygodach Billi SanGreal zaczyna się akcją. Templariusze są na tropie „Dziecka Wiosny” – dziewięcioletniej dziewczynki o imieniu Wasylisa, która ma nadzwyczajne umiejętności, nie tylko jest medium, ale posiada także moc współodczuwania. Dziewczynki poszukują także polenice (kobiety ze starego klanu wilkołaków),które pragną złożyć Wasylisę w...

Gdy to czytałam wiedziałam że bedzie o Bogu ale nie sądziłam że aż tak mimo że jestem chrześcijanka drażni mnie ten temat tylko że nie wiem czemu i to był taki malutki minusik ale do rzeczy. Książka fajna o dziewczynie templariuszce, morderczyni, na początku fajne i ciekawe, ale jak przeczytałam słowo Baba-Jaga najpierw sprawdziłam czy nie pomyliłam książki z Jasiem i Małgosią, ale nie i aż mi szczęka opadła no ale Jage przeżyłam gdyby nie kilka wpadek książka była naprawdę fajna .

Gdy to czytałam wiedziałam że bedzie o Bogu ale nie sądziłam że aż tak mimo że jestem chrześcijanka drażni mnie ten temat tylko że nie wiem czemu i to był taki malutki minusik ale do rzeczy. Książka fajna o dziewczynie templariuszce, morderczyni, na początku fajne i ciekawe, ale jak przeczytałam słowo Baba-Jaga najpierw sprawdziłam czy nie pomyliłam książki z Jasiem i...

Bilii SanGreal dalej nie może się pogodzić ze śmiercią Kaya. Dalej jednak jest wojowniczką - templariuszem. Mimo, że ma tyle lat co ja jest bardzo dojrzała. Ból jej nie straszny.
Tym razem z rąk wilkołaków ratuje Wasylisę - dziewięciolatkę, która okazuje się być Wyrocznią i to bardzo potężną wyrocznią. Wilki więc jej sobie nie odpuszczą.
Zaczyna się krwawa jatka. Wilkołaki porywają Wasylisę. Bilii wraz z innymi templariuszami wyjeżdża do Rosji. Tam mają współpracować z bogatyrami - grupą podobną do templariuszy, walczącą z Bezbożnymi. Jednak co jesli okaże się, ze bogatyrowie to już nie taka sama grupa jak wcześniej? I kim stanie się dal Bilii Iwan - carewicz? A Baba-Jaga? Czy wywoła Wieczną Zimę? A polenice (wilkołaki) czy zrozumieją, że są wykorzystywane?

Książka bardzo dobra, ciekawa, ale chyba nie poniosła mnie za serce tak jakby mogła, gdyby była tylko lepiej napisana. I nazwy. Jejku, czemu tak strasznie męczyła mnie ta nazwa - "Baba-Jaga". Czy nie było innego pomysłu na nazwanie strasznej bogini? No ale pomijając to.
Sama historia jest dość piękna. Walki, krew, miłość, chociaż to też zależy, kto co lubi.
I zagadki. Kto jaki jest? Kogo się bać? Co się stanie? Komu zaufać?
I ostatnie zdanie książki. Idą ciarki.
Polecam.

Bilii SanGreal dalej nie może się pogodzić ze śmiercią Kaya. Dalej jednak jest wojowniczką - templariuszem. Mimo, że ma tyle lat co ja jest bardzo dojrzała. Ból jej nie straszny.
Tym razem z rąk wilkołaków ratuje Wasylisę - dziewięciolatkę, która okazuje się być Wyrocznią i to bardzo potężną wyrocznią. Wilki więc jej sobie nie odpuszczą.
Zaczyna się krwawa jatka. Wilkołaki...

Tematyka na początku ciekawie się zaczyna... nawet okey. Szkoda że tak mało wątków miłosnych :c
Muszę przyznać że jest dość dziwnie napisana, ale polecam.

Tematyka na początku ciekawie się zaczyna... nawet okey. Szkoda że tak mało wątków miłosnych :c
Muszę przyznać że jest dość dziwnie napisana, ale polecam.

Dałam arcydzieło za to, że akcja toczy się w Rosji, oraz za Iwana *.*

Dałam arcydzieło za to, że akcja toczy się w Rosji, oraz za Iwana *.*