W tej książce nie ma nic. Nie ma wydarzeń, nie ma bohaterów. Są za to nic niewnoszące opisy przygotowywania posiłków.
Przez pierwsze czterysta stron nie dzieje się nic ciekawego po czym na ostatnich stu, gdy dochodzimy w końcu do wydarzeń opisanych na tylnej okładce, również nie dzieje się nic.
Narracja prowadzona jest z punktu widzenia pięciu osób, które prawdopodobnie mają być głównymi bohaterami, ale nie poznajemy żadnej z nich na tyle by nas cokolwiek obchodziły.
Przeczytałam dla zasady bo nie lubię odkładać zaczętych książek, ale musiałam się zmuszać za każdym razem by po nią sięgnąć.

W tej książce nie ma nic. Nie ma wydarzeń, nie ma bohaterów. Są za to nic niewnoszące opisy przygotowywania posiłków.
Przez pierwsze czterysta stron nie dzieje się nic ciekawego po czym na ostatnich stu, gdy dochodzimy w końcu do wydarzeń opisanych na tylnej okładce, również nie dzieje się nic.
Narracja prowadzona jest z punktu widzenia pięciu osób, które prawdopodobnie...

Otrzeźwiająca konfrontacja wyobrażeń o życiu wśród dzikiej przyrody z brutalną rzeczywistością Alaski. Trudy prób realizacji marzeń o stworzeniu utopijnej komuny dzieci kwiatów w miejscu, gdzie kwiaty można podziwiać tylko przez kilkanaście tygodni w roku. Ideały o życiu w miłości, pokoju i zgodzie ze światem szargane w obliczu konieczności walki o przetrwanie. Przy -40 stopniach weganin zmienia się w drapieżnika, uroczy Bambi staje się upragnionym źródłem pożywnego pokarmu. W wiecznym mroku nocy polarnej nuda, apatia i strach pokonują największe przyjaźnie.
Zaskakująco dobra książka.

Otrzeźwiająca konfrontacja wyobrażeń o życiu wśród dzikiej przyrody z brutalną rzeczywistością Alaski. Trudy prób realizacji marzeń o stworzeniu utopijnej komuny dzieci kwiatów w miejscu, gdzie kwiaty można podziwiać tylko przez kilkanaście tygodni w roku. Ideały o życiu w miłości, pokoju i zgodzie ze światem szargane w obliczu konieczności walki o przetrwanie. Przy -40...

Świetny pomysł na podejście do tematu - z jednej strony hipisi, dzieci z bogatych rodzin, którym znudziło się życie w domku jednorodzinnym i uciekli do komuny, by całymi dniami jarać trawkę i uprawiać seks, co uważają za "powrót do natury". Z drugiej strony - Pamela i Sess, którzy żyją na Alasce i naprawdę realizują hasła życia zgodnie z przyrodą, nie robiąc z tego filozofii - po prostu ŻYJĄC. Mnie to zestawienie uderzyło. Sposób opowiedzenia tej historii jest już nieco mniej interesujący, niemniej jednak warto się pomęczyć i dobrnąć do końca. Można wiele sobie uzmysłowić na temat subkultury hipisów, z których popkultura zrobiła sobie maskotki w za szerokich spodniach w kwiaty. Gdyby przyjrzeć się bliżej, nie jest już tak kolorowo.

Świetny pomysł na podejście do tematu - z jednej strony hipisi, dzieci z bogatych rodzin, którym znudziło się życie w domku jednorodzinnym i uciekli do komuny, by całymi dniami jarać trawkę i uprawiać seks, co uważają za "powrót do natury". Z drugiej strony - Pamela i Sess, którzy żyją na Alasce i naprawdę realizują hasła życia zgodnie z przyrodą, nie robiąc z tego...

Cytaty:
1. "Opowiem Wam o bólu serca i utracie Boga, o nieustannej, beznadziejnej wędrówce przez mrok. Tu, na obrzeżach nie ma gwiazd. Tu jesteśmy zaćpani na amen" (J. Morrisom).
2."Chodziło więc o to, by siedzieć na drzewie o poranku i o to, by świat pokręcił się trochę bez nas".
3."Człowiek nic nie wie, dopóki się nie zapyta".
4."Jedna pigułka sprawia, że rośniesz, a druga Cię pomniejsza. Te zaś, którą każe Ci łykać matka, nie działają na Ciebie wcale".
5."Nie strzela się do psów, nie puszcza się z dymem czyjejś chaty, nie gwałci się cudzych żon i nie pakuje się kuli między łopatki ludziom, którzy płyną łodzią".

Cytaty:
1. "Opowiem Wam o bólu serca i utracie Boga, o nieustannej, beznadziejnej wędrówce przez mrok. Tu, na obrzeżach nie ma gwiazd. Tu jesteśmy zaćpani na amen" (J. Morrisom).
2."Chodziło więc o to, by siedzieć na drzewie o poranku i o to, by świat pokręcił się trochę bez nas".
3."Człowiek nic nie wie, dopóki się nie zapyta".
4."Jedna pigułka sprawia, że rośniesz, a...

Książka ciekawa, bo pokazuje życie hippisów od najlepszej i najgorszej strony jednocześnie. Krytyka przeplata się tutaj z podziwem i zachwytem nad sposobem życia buntowników lat '60. Nie zmienia to jednak faktu, że trochę się dłuży i czasem czuć w niej pewną "sztuczność".

Książka ciekawa, bo pokazuje życie hippisów od najlepszej i najgorszej strony jednocześnie. Krytyka przeplata się tutaj z podziwem i zachwytem nad sposobem życia buntowników lat '60. Nie zmienia to jednak faktu, że trochę się dłuży i czasem czuć w niej pewną "sztuczność".

Książkę tę dostałam kilka lat temu od przyjaciółek na urodziny. Stwierdziły, że będzie do mnie pasować. I chyba się nie myliły. Znakomity opis nastrojów tamtej epoki. Kontrowersje może budzić opisane postępowanie z dziećmi.

Książkę tę dostałam kilka lat temu od przyjaciółek na urodziny. Stwierdziły, że będzie do mnie pasować. I chyba się nie myliły. Znakomity opis nastrojów tamtej epoki. Kontrowersje może budzić opisane postępowanie z dziećmi.

Książka podzielona na dwie równie zwariowane historie, które później się łączą. Książka dla każdego pokolenia. Szalone ale jak realne historie. Kupiłam przypadkiem, teraz polecam każdemu.

Książka podzielona na dwie równie zwariowane historie, które później się łączą. Książka dla każdego pokolenia. Szalone ale jak realne historie. Kupiłam przypadkiem, teraz polecam każdemu.