Książka wyjaśnia mechanizmy istotnie wpływające na nasze życie, a mające źródło w relacjach z najbliższymi członkami rodziny. Książka może wspierać pracę instytucji związanych z rodziną celem lepszego zrozumienia zachowania danej osoby.

Książka wyjaśnia mechanizmy istotnie wpływające na nasze życie, a mające źródło w relacjach z najbliższymi członkami rodziny. Książka może wspierać pracę instytucji związanych z rodziną celem lepszego zrozumienia zachowania danej osoby.

Mała i cieniutka książeczka. Niestety nie znalazłam w niej nic przełomowego, ale może to dlatego, że mam już za sobą n książek psychologicznych i nie jestem mężczyzną, do których przede wszystkim kierowana jest ta pozycja. Mam wrażenie, że temat został potraktowany po macoszemu: rozdziały są krótkie, a każdy temat ledwie liźnięty. Trochę się zawiodłam.

Mała i cieniutka książeczka. Niestety nie znalazłam w niej nic przełomowego, ale może to dlatego, że mam już za sobą n książek psychologicznych i nie jestem mężczyzną, do których przede wszystkim kierowana jest ta pozycja. Mam wrażenie, że temat został potraktowany po macoszemu: rozdziały są krótkie, a każdy temat ledwie liźnięty. Trochę się zawiodłam.

Polecam każdemu ojcu!

Polecam każdemu ojcu!

Gdy skończyłem "Zbrodnia kaprala Lortiego. Traktat o Ojcu" Legendre, przypomniałem sobie, że przecież coś o relacjach pisał dawno temu Wojciech Eichelberger... Krótko i na temat, dla facetów, którzy jeszcze się nie interesowali tematem swoich relacji z synem i z ojcem... Chwała, że mu się chciało napisać.... Ale czekamy na coś więcej!

Gdy skończyłem "Zbrodnia kaprala Lortiego. Traktat o Ojcu" Legendre, przypomniałem sobie, że przecież coś o relacjach pisał dawno temu Wojciech Eichelberger... Krótko i na temat, dla facetów, którzy jeszcze się nie interesowali tematem swoich relacji z synem i z ojcem... Chwała, że mu się chciało napisać.... Ale czekamy na coś więcej!

Nie zliczę, ile razy płakałam przez tę cieniutką, krótką książkę. Wywarła na mnie niewyobrażalne wrażenie. Może była za mocna jak na pierwszy tego typu poradnik, ale była silnym zderzeniem z rzeczywistością. Jest krótka, ale rzeczowa i poruszyła mnie do głębi.

Nie zliczę, ile razy płakałam przez tę cieniutką, krótką książkę. Wywarła na mnie niewyobrażalne wrażenie. Może była za mocna jak na pierwszy tego typu poradnik, ale była silnym zderzeniem z rzeczywistością. Jest krótka, ale rzeczowa i poruszyła mnie do głębi.

Jednem jedną z tych osób, która została zdradzona przez ojca. Spotkałem go tylko raz, w sądzie, jak próbował uniknąć płacenia alimentów. Widzę ile mi brakuje i jak próbowałem go szukać. Ta mała książeczka mogła mi odkryć te rzeczy, których za nic w świecie nie chciałbym zrobić swojemu synowi. Na szczęście jestem obok niego i byłem przy każdym ważniejszym etapie :)
Jest tu kilka spornych kwestii. jedną z ich jest zdanie "seks jest najlepszą modlitwą". Z tym bym uważał i piszę to jako facet, który go uwielbia.

Jednem jedną z tych osób, która została zdradzona przez ojca. Spotkałem go tylko raz, w sądzie, jak próbował uniknąć płacenia alimentów. Widzę ile mi brakuje i jak próbowałem go szukać. Ta mała książeczka mogła mi odkryć te rzeczy, których za nic w świecie nie chciałbym zrobić swojemu synowi. Na szczęście jestem obok niego i byłem przy każdym ważniejszym etapie :)
Jest tu...

Książka daje do myślenia. Polecam zagubionym zarówno rodzicom jak i dzieciom.

Książka daje do myślenia. Polecam zagubionym zarówno rodzicom jak i dzieciom.

Nie wiem czy nazwałbym to książką. To raczej dłuższy esej. Do przeczytania w jeden wieczór. Jak już kilka osób zauważyło nie wyczerpuje tematu i pozostawia niedosyt. Treść przedstawiona bardziej w formie podsumowania z zebranych doświadczeń autora niż jako praca naukowa. Przedstawiono kilka scenariuszy jakimi może potoczyć się życie mężczyzny pozbawionego zdrowego kontaktu z ojcem. Ja się w żadnym do końca nie odnalazłem, a jak najbardziej jestem w kręgu osób żywo zainteresowanych przedstawionym tematem. Niemniej jednak do kilku refleksji mnie ta książka skłoniła. Swoją drogą tytuł mógłby równie dobrze brzmieć "Zdradzony przez matkę". Brak ojca, czy jego ogólnie mówiąc zły wzorzec jest tu właściwie tylko pretekstem by wykazać jakie patologiczne formy może przybrać przez to relacja z własną matką. Spodziewałem się trochę więcej, stąd może zaniżona ocena.

Nie wiem czy nazwałbym to książką. To raczej dłuższy esej. Do przeczytania w jeden wieczór. Jak już kilka osób zauważyło nie wyczerpuje tematu i pozostawia niedosyt. Treść przedstawiona bardziej w formie podsumowania z zebranych doświadczeń autora niż jako praca naukowa. Przedstawiono kilka scenariuszy jakimi może potoczyć się życie mężczyzny pozbawionego zdrowego kontaktu...

Interesująca, ale jednak nic szczególnego. Zbiór informacji (niepopartych niczym),które każdy może wysnuć. Ale jedno zdanie bardzo zapada w pamięć: "Jeśli umrzesz, zanim umrzesz, to nie umrzesz, kiedy umrzesz".

Interesująca, ale jednak nic szczególnego. Zbiór informacji (niepopartych niczym),które każdy może wysnuć. Ale jedno zdanie bardzo zapada w pamięć: "Jeśli umrzesz, zanim umrzesz, to nie umrzesz, kiedy umrzesz".

„Zdradzony przez ojca” Wojciecha Eichelbergera to pozycja którą czyta się i łatwo i trudno. Utwór budzący uczucia skrajne, od zrozumienia, przez obojętność, do całkowitego odrzucenia. Głównym założeniem książki jest udzielenie odpowiedzi na wiele poważnych, życiowych pytań. Ale, czy Eichelbergerowi udało się tego dokonać? Uważam, że niestety nie.
Do książki usiadłem za namową psychoterapeuty, który tą pozycją był wręcz zachwycony. Nastawiony na poszukiwanie odpowiedzi na nurtujące mnie pytania, spotkałem się z formowaniem określonych wzorców zachowań. Wzorców które w niektórych przypadkach są przesadnie irracjonalne. Zakłóca to w pewnym stopniu odbiór książki. W pewnym momencie czytelnik czuje się jakby balansował pomiędzy rzeczywistością, a fikcją literacką.
Czytając „Zdradzonego przez ojca” miałem odczucie ogromnego pesymizmu płynącego z kart książki. Autor zbyt mocno akcentuje fakt, iż obecne pokolenie młodych mężczyzn jest zepsute przez błędy popełniane przez ich matki oraz ojców. W pewnym momencie miałem wrażenie, iż cały otaczający mnie świat jest zepsuty, a ludzie w nim zamieszkujący to wariaci, ofiary swoich rodzin.
U Eichelbergera spotkałem się z bardzo ciekawą hipotezą możliwych przyczyn powstawania homoseksualizmu, pedofilii, czy też masochizmu. Niestety, jest to tak naprawdę jedyna rzecz która pozostanie w mojej głowie na dłużej po lekturze owej książki.
Reasumując „Zdradzony przez ojca” jest książką trudną w odbiorze, pomimo stosunkowo łatwego języka, pozbawioną specjalistycznej terminologii. Możliwe, iż osoby posiadające głębsze rozeznanie w naturze ludzkiej, odbiorą ten utwór jako coś pożytecznego, uzupełniającego ich obraz homo sapies. Dla mnie było to krótkie i niestety mało treściwe przeżycie.
Na ogromny minus zasługuje stosunek ceny do jakości książki. Posiadam sto stronnicowe wydanie kieszonkowe za które musiałem zapłacić bagatella 33 zł. W stosunku do objętości cena zdecydowanie wygórowana.

„Zdradzony przez ojca” Wojciecha Eichelbergera to pozycja którą czyta się i łatwo i trudno. Utwór budzący uczucia skrajne, od zrozumienia, przez obojętność, do całkowitego odrzucenia. Głównym założeniem książki jest udzielenie odpowiedzi na wiele poważnych, życiowych pytań. Ale, czy Eichelbergerowi udało się tego dokonać? Uważam, że niestety nie.
Do książki usiadłem za...