Uwielbiam Michaela Palina, chociaż wolę go w wydaniu filmowym. Polecam

Uwielbiam Michaela Palina, chociaż wolę go w wydaniu filmowym. Polecam

Przynioslam tę książkę z antykwariatu z myślą o naszej letniej podróży do Nepalu i po zachodnich himalajskich stanach Indii. Czytanie o miejscach, w które wyruszamy jest już początkiem podróży, jak mawiał Kapuściński. Anglik Michael Palin wraz z fotografem Basilem Pao podczas swojej 6-miesięcznej podróży wędruje po Himalajach, począwszy od Pakistanu, przez indyjskie stany Pendżab, Himaćal Pradeś , Dżammu i Kaszmir , Nepal, Tybet, Chiny, wschodnie indyjskie stany Nagaland i Assam, Bhutan i Bangladesz. Wędrując zbiera materiały do kolejnego filmu BBC. Pisze z poczuciem humoru jednocześnie z podziwem składając hołd majestatowi gór i trudowi ludzi żyjących w nich.
Nie wędruję z nim po kolei. Zaczynam od miejsc, której mam na swojej trasie:
- Amritsar w Pedżabie
- i Shimla z Dharamsalą w Himaćal Pradeś
Palin pisząc o Amritsarze zwraca uwagę że budując swoją najpiękniejszą świątynię sikhowie na miejsce budowy wybrali staw odwiedzany przez Buddę. co Palin określa jako ukłon sikhizmu - syntezy islamu i hinduizmu - w stronę jeszcze innej religii. W tymże zapisie bawi nas cytatami haseł propagujących bezpieczeństwo na drodze "Piekło lub kask!" czy "Zostań w małżeństwie, rozwiedz się z szybkością!".

Ze smutkiem czytam o wymarzonym przeze mnie Kaszmirze, bo że względu na zaostrzenie sytuacji w okupowanej przez 600 tysięcy indyjskich żołnierzy Dolinie pewnie ominiemy Srinagar i jezioro Dal.
Jako że czytam chora, niepokoją mnie te fragmenty, gdy wędrując ku Annapurnie autor i fotograf z dnia na dzień coraz bardziej czują się chorzy. Rośnie gorączka, ból głowy zdaje się ją rozsadzac, kaszel dusi. Z pokorą czas oddać plecak tragarzowi. Współczuję im, ale jednocześnie martwię się o nas, bo choć wędrować chcemy skromnie, ale na pewno bez tragarza i jako że nie pracujemy dla BBC żaden helikopter po nas przeziębionych nie przyjedzie.

To ważne z kim w drogę. Z Michaelem Palinem - można.

Przynioslam tę książkę z antykwariatu z myślą o naszej letniej podróży do Nepalu i po zachodnich himalajskich stanach Indii. Czytanie o miejscach, w które wyruszamy jest już początkiem podróży, jak mawiał Kapuściński. Anglik Michael Palin wraz z fotografem Basilem Pao podczas swojej 6-miesięcznej podróży wędruje po Himalajach, począwszy od Pakistanu, przez indyjskie stany...

Do przeczytania "Himalajów" zachęciła mnie poprzednia książka autora - "W 80 dni dookoła świata". Niestety, trochę się zawiodłam. Od początku wiedziałam, że temat najwyższych górskich szczytów nie jest mi bliski, ale skusiła mnie wizja pełnych humoru historyjek, z których jednocześnie wiele można się nauczyć. Ty, razem do końca dotarłam z trudem, a w głowie niewiele zostało.

Do przeczytania "Himalajów" zachęciła mnie poprzednia książka autora - "W 80 dni dookoła świata". Niestety, trochę się zawiodłam. Od początku wiedziałam, że temat najwyższych górskich szczytów nie jest mi bliski, ale skusiła mnie wizja pełnych humoru historyjek, z których jednocześnie wiele można się nauczyć. Ty, razem do końca dotarłam z trudem, a w głowie niewiele...

Gdy za pisanie książki o ogromnym i odległym rejonie Himalajów bierze się Anglik, w dodatku jeden z członków grupy Monty Python, można liczyć na dużą dawkę humoru. Ta książka nie jest jednak satyryczna. Choć nie brakuje tu typowo brytyjskiego śmiechu Micheal Palin relacjonuje swoją wyprawę przede wszystkim z szacunkiem dla otaczającej go przytody, kultury i ludzi.
Podróż ma swojski charakter (daleki od luksusów i wygód),pozwalający lepiej poznać odwiedzane kraje i ich ludność. Mimo to ekipa filmowa towarzysząca autorowi i sama jego osoba wzbudza zainteresowanie miejscowych. Z łatwością udaje się im dotrzeć do ważnych osobistości, które - przynajmniej według europejskich standardów - byłyby właściwie nieosiągalne dla turysty.
Nie zachwyciły mnie informacje historyczne dotyczące poszczególnych regionów, które chwilami były nużące. Doceniam jednak wkład autora w poznanie i przekazanie czytelnikom tego rodzaju wiedzy.
Tytuł nieco sprowadza na manowce - liczyłam na więcej tematyki górskiej i choć autor opisuje treking u podnóża kilku gór jakoś mi brakowało Himalajów w tych "Himalajach".
Relację z tej długiej i wnikliwej wyprawy ilustrują piękne zdjęcia.

Gdy za pisanie książki o ogromnym i odległym rejonie Himalajów bierze się Anglik, w dodatku jeden z członków grupy Monty Python, można liczyć na dużą dawkę humoru. Ta książka nie jest jednak satyryczna. Choć nie brakuje tu typowo brytyjskiego śmiechu Micheal Palin relacjonuje swoją wyprawę przede wszystkim z szacunkiem dla otaczającej go przytody, kultury i ludzi.
Podróż...

Niestety słabiutka. Miałam duże wymagania co do poczucia humoru autora, oraz opisanej podróży. Może nie moje klimaty? Może to wina tłumaczenia?
Męczyłam się z tą książką zdecydowanie za długo.
Mały plus za fotografie - ich ilość i jakość.

Niestety słabiutka. Miałam duże wymagania co do poczucia humoru autora, oraz opisanej podróży. Może nie moje klimaty? Może to wina tłumaczenia?
Męczyłam się z tą książką zdecydowanie za długo.
Mały plus za fotografie - ich ilość i jakość.

Himalaje - czytałam długo, brnęłam przez liczne opisy, himalajskie zbocza i poznawałam dzięki autorowi najróżniejszych ludzi, którzy mimo trudnych warunków, idącej fali nowoczesności, zmieniającej się sytuacji politycznej pozostają tak samo niezłomni w obliczu monumentalnego, nieprzyjaznego łańcucha górskiego, gdzie przyszło im żyć. Michael Palin nie szczędzi nam specyficznego humoru, który być może nie przypadnie wszystkim do gustu, ale z pewnością czyni książkę jego autorstwa oryginalną. Autor jest pełen szacunku do ludzi których spotyka, jest nimi zafascynowany, nie szczędzi im miejsca na kartach swej książki. Dzięki temu poznajemy inne spojrzenie na rzeczywistość, na górę która jest wszystkim znana ale tylko z opowieści, często nic nie znaczących słów, liczb, map. W tej lekturze widzimy Himalaje od strony ludzi widzących ją na codzień, żyjących u jej zboczy, patrzących na nią każdego dnia i dostrzegających ją z różnych stron i o różnych porach. Palin sam miał co do tego okazje i starał się ukazać życie codzienne w tak pięknym ale i niebezpiecznym, zimnym miejscu, gdzie człowiek mimo wszystko pozostaje silny i zgodny z naturą.

Himalaje - czytałam długo, brnęłam przez liczne opisy, himalajskie zbocza i poznawałam dzięki autorowi najróżniejszych ludzi, którzy mimo trudnych warunków, idącej fali nowoczesności, zmieniającej się sytuacji politycznej pozostają tak samo niezłomni w obliczu monumentalnego, nieprzyjaznego łańcucha górskiego, gdzie przyszło im żyć. Michael Palin nie szczędzi nam...

Himalaje to fascynująca lektura. Podeszłam do niej z pewna nieśmiałościa bo przeczytałam już kilka tytułów na temat moich ukochanych gór napisanych przez naprawdę wielkich podróżników. A tutaj jeszcze koleś z Monty Pythona. Ale Michael Palin nie tylko cudownym aktorem i komikiem jest. Również podróżuje, kręci interesujące dokumenty na temat miejsc, które odwiedza no i pisze. Himalaje to naprawdę ciekawa lektura. Napisana lekko i z typowym angielskim humorem, ale nie unikająca ciężkich tematów i naprawdę wiernie oddająca klimat takich miejsc jak Indie, Chiny, Tybet czy Nepal. To nie tylko opis tych fantastycznych gór ale również miast, które znajdują się u ich podnóża, cudownej natury no i przede wszystkim ludzi, którzy zamieszkują te tereny. W książce znajdziemy też sporo barwnych fotografii. Bardzo polecam wszystkim tym, których interesuje świat i podróże.

Himalaje to fascynująca lektura. Podeszłam do niej z pewna nieśmiałościa bo przeczytałam już kilka tytułów na temat moich ukochanych gór napisanych przez naprawdę wielkich podróżników. A tutaj jeszcze koleś z Monty Pythona. Ale Michael Palin nie tylko cudownym aktorem i komikiem jest. Również podróżuje, kręci interesujące dokumenty na temat miejsc, które odwiedza no i...

Szczerze mówiąc nie udało mi się jej przeczytać do końca. I chyba już do niej nie wrócę ....

Szczerze mówiąc nie udało mi się jej przeczytać do końca. I chyba już do niej nie wrócę ....

Niezła ale lepsza dla fanów Monty Pythona. Minusem jest, że nie ma rozpoczęcia, rozbudowy i zakończenia. Po prostu podróż zaczyna się i kończy. Równie dobrze mogła by się skończyć 50 dni wcześniej lub później. Brak dramaturgii. Ale dla samego Palina można przeczytać.

Niezła ale lepsza dla fanów Monty Pythona. Minusem jest, że nie ma rozpoczęcia, rozbudowy i zakończenia. Po prostu podróż zaczyna się i kończy. Równie dobrze mogła by się skończyć 50 dni wcześniej lub później. Brak dramaturgii. Ale dla samego Palina można przeczytać.

Bardzo przyjemne oderwanie od szarej rzeczywistości :)

Bardzo przyjemne oderwanie od szarej rzeczywistości :)