Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Biolog, podróżnik, fotograf
Zafascynowany bogactwem przyrody Ameryki Południowej. Brał udział w wielu wyprawach do Amazonii, był między innymi w Gujanie Francuskiej, Brazylii i Wenezueli. Spotkać go można także w innych zakątkach świata: na Madagaskarze fotografował zaćmienie Słońca, przemierzył też USA legendarną Route 66. Najważniejsza jest dla niego droga, a nie osiągnięcie celu. Potrafi barwnie opowiadać o swoich podróżach, przyrodzie i spotkanych ludziach, tak jak on poszukujących własnych ścieżek. Fascynuje się korridą i legią cudzoziemską. Interesuje się głównie motylami, w wielu publikacjach popularnonaukowych przybliża problemy ochrony przyrody, zwłaszcza dżungli amazońskiej. Współautor nagrodzonej przez prezesa PAN wystawy "Lasy tropikalne świata" (1994). Inicjator akcji zakupu przez polskie dzieci kawałka dżungli na Jukatanie w Belize, której wynikiem było uratowanie od wycinki około 40 ha lasu tropikalnego. Organizator i uczestnik szeregu wypraw w różne zakątki świata. W roku 1996 kierował wyprawą, której celem było pierwsze przejście legendarnej Drogi Emerillonów w dżungli Gujany Francuskiej. Próba nie powiodła się z powodu zbyt niskiego poziomu wody w rzekach. W roku 1998 brał udział w wyprawie do Wenezueli, której udało się dotrzeć do mało poznanego plemienia Indian Yanomami, żyjącego z dala od cywilizacji w warunkach z epoki kamienia łupanego. Wyprawa także odkryła dwa nieznane dotąd wodospady na rzece Siapa, dla których zaproponowano nazwę Wodospadów Rzeczypospolitej. W 1999 roku przejechał motocyklem z Chicago do Los Angeles trasą słynnej drogi nr 66 (Route 66). Ostatnim projektem Janusza Kaszy była wyprawa "Zielone Piekło" na przełomie lutego i marca tego roku. Jej celem było ponowne zmierzenie się z Drogą Emerillonów, tym razem w porze deszczowej. Druga próba również zakończyła się niepowodzeniem. Uczestnicy nie mogli pokonać ani krętych, zarośniętych strumieni, ani podmokłego lasu. Po zakończeniu wyprawy stwierdził: "Zrozumiałem, że biały, bez przewodników indiańskich, obciążony sprzętem i żywnością na miesiąc - nie ma żadnych szans w terenie, który nie zmienił się od tysięcy lat. Była to dla mnie wielka lekcja pokory. (...) Poznaliśmy ludzi, którzy próbowali (przebyć tą trasę - red.) - byli szczęśliwi, że nie zakończyło się to tragedią".