Trylogia Marjańska to idealny przykład na to, że fantastyka naukowa błędnie i niezasłużenie bywa kojarzona z eskapizmem. To monumentalny opis kolonizacji Marsa, opisujący okres od selekcji uczestników pierwszej misji i ich podróży na Czerwoną Planetę, po późniejsze perypetie socjo-polityczne związane ze stopniowym zaludnianiem nowego świata.

Mam wrażenie, że kolonizacja obcej planety, problemy z przystosowaniem jej środowiska oraz nieustające próby budowy od nowa zasad życia społecznego i politycznego są dla autora idealną przesłanką do dywagacji na temat natury człowieka, jego miejsca w społeczeństwie oraz szerzej - w przestrzeni ekologicznej którą zajmuje.

Książka jest niezwykle wielowątkowa i prezentuje wachlarz problemów począwszy od techniki (napęd, pozyskiwanie energii, systemy podtrzymywania życia, inżynieria ekstremalna), medycyny (przystosowanie ludzkiego ciała do życia w niższej grawitacji, problemy z promieniowaniem, potencjalny skok w długości życia przyszłych pokoleń), socjologii (przeludnienie, ekstremalna globalizacja, powstawanie nowych tożsamości społecznych, religii itp), psychologii (nostalgia, granice przystosowania do życia w odmiennych warunkach, funkcjonowanie w zamkniętych, izolowanych społecznościach), ekologii (brak zasobów, ocieplenie klimatu, wzrost poziomu wód, przeludnienie, próby przystosowania powierzchni Marsa do życia), politologii (wzrost znaczenia korporacji międzynarodowych, ich wkraczanie w dotychczasowe kompetencje rządów narodowych, proces powstawania nowych tworów politycznych na Ziemi i Marsie) czy też etyki (w dobie w której technika pozwala na coraz więcej, gdzie należy ustalić granicę tego, co słuszne i zasadne?).

To tylko niektóre, nie koniecznie najważniejsze wątki tej opowieści, która ciągnie się przez dziesięciolecia, po drodze ukazując problemy, z którymi ludzkość z dużym prawdopodobieństwem prędzej czy później się zmierzy.

Czy warto poświęcić czas na te około 2,5 tysiąca stron? Moim zdaniem zdecydowanie tak. I choć miejscami tomy cyklu wydają się ciągnąć w nieskończoność, to trudno odmówić autorowi braku wizji i sensu całego przedsięwzięcia.

Dawno nie czytałem tak wnikliwej książki i zdaje się nie mieć większego znaczenia, że swoje rozważania Robinson wpisał akurat w historię o kolonizacji innej planety. Bo Trylogia Marsjańska to chyba przede wszystkim historia o doniosłych problemach i przełomowych rozwiązaniach; o katastrofalnych skutkach i bezprecedensowych środkach zaradczych; o naturze człowieka, która każe mu sięgać dalej i głębiej i która sprawia, że przeżyć człowiek jest w stanie wszędzie.

Trylogia Marjańska to idealny przykład na to, że fantastyka naukowa błędnie i niezasłużenie bywa kojarzona z eskapizmem. To monumentalny opis kolonizacji Marsa, opisujący okres od selekcji uczestników pierwszej misji i ich podróży na Czerwoną Planetę, po późniejsze perypetie socjo-polityczne związane ze stopniowym zaludnianiem nowego świata.

Mam wrażenie, że kolonizacja...