Jeszcze nie wykończone. Jeszcze niedoskonałe. Jeszcze nie do końca udane. Ale już widać, że rodził się talent.
Pierwsze opowiadania zupełnie nieudane. Widać, że pozbierane z szuflad i wydane razem, choć może autor wcale nie miał zamiaru ich publikować, traktując je jak wprawki. Sprawia to wrażenie pewnej niechlujności. Autor nie trzyma się ciągu wydarzeń. Widać było, że nie zamierzał początkowo rozwijać tego zbioru. Można to poznać po tym, że jeden z głównych bohaterów najpierw ginie w pojedynku, a w późniejszych opowiadaniach swobodnie podróżuje razem z Wikingami. Widać, że nie jest to całość od początku do końca. A mimo to już widać ten specyficzny, howardowski nastrój, zwłaszcza w późniejszych opowiadaniach.
Nie wiem, co takiego ma w sobie Wulfhere - ale mnie ta postać kupiła. Wydaje mi się o wiele bardziej rzeczywisty, niż późniejszy Conan i o wiele ciekawszy. A gdy jeszcze dołączy do niego Cormac, stanową zgrany i barwny duet.
Szkoda, że ten cykl jest taki krótki. Szkoda, że autor poszedł w Conana, a nie kontynuował przygód Wulfhere'a i Cormaca. No, ale tak wybrali amerykańscy czytelnicy...

Jeszcze nie wykończone. Jeszcze niedoskonałe. Jeszcze nie do końca udane. Ale już widać, że rodził się talent.
Pierwsze opowiadania zupełnie nieudane. Widać, że pozbierane z szuflad i wydane razem, choć może autor wcale nie miał zamiaru ich publikować, traktując je jak wprawki. Sprawia to wrażenie pewnej niechlujności. Autor nie trzyma się ciągu wydarzeń. Widać było, że nie...