Jak z pewnością zauważyliście moi drodzy czytacze, moja machina czasu (pasja czytania książek) ostatnio podróżuje do starożytnego Rzymu. Słyszałem co nieco o powieściach pisanych przez Colleen McCullough i nie były to opinie pochlebne. Spodziewałem się raczej powieści z gatunku łzawych miłostek a tu proszę, miła niespodzianka. Do całej tej sytuacji pasuje świetnie rosyjskie przysłowie: wiek żywi — wiek uczis' a umri durakom, (dla młodszych czytaczy nieznających języka Władimira Putina: uczysz się przez całe życie, a umierasz głupi). Tak więc podchodziłem do tej pozycji jak pies do jeża przez całą pierwszą stronę.:)
Muszę przyznać, że konieczne jest przebrnięcie przez pierwszych 40 czy 60 stron. Mnogość powtarzających się imion i nazwisk, dziadków, ojców i synów jest wręcz przytłaczająca. Czułem się jak kot, który stojąc na plaży nie może ogarnąć tej kuwety.
Już, już czytając o Juliuszu Cezarze myślałem, że zaczynam łapać wątek a tu okazało się, że to dziadek Cezara, TEGO CEZARA, nam wszystkim znanego. Musiałem, więc sięgnąć pamięcią do szkolnej ławy, skojarzyć kilka faktów, dat i wreszcie potoczyło się. Niezwykła narracja (czasami w formie listów zawierających ploteczki), tempo sytuacji oraz wspaniale przedstawiony konflikt Mariusza (prowincjusza nieznającego greki, he, he) z Metellusami (w szczególności ze „świnką szczecinką”), patrycjuszami, którzy własne dobro cenili bardziej od motłochu, policzonych głowami i dobra Rzymu, jako miasta i państwa. Wyraziste postaci. Dwoistość natury Sulli przedstawiona wg mnie po mistrzowsku. Autorka wspaniale przedstawiła bezwzględność homo sapiens i ambicje niektórych przedstawicieli tego najgroźniejszego gatunku. Miasto wręcz narysowane słowami, polityczne gierki w senacie. Gdzie tym naszym prowincjonalnym politykom z ul. Wiejskiej do Senatorów Rzymu? Niestety trzeba wracać do realu. Na szczęście przede mną jeszcze dwa tomy. Może one pomogą mi przetrwać te wyborcze igrzyska obietnic, pychy i jadu, które nas codziennie zalewają z TV. Szczerze polecam książkę (odradzam TV).:)

Jak z pewnością zauważyliście moi drodzy czytacze, moja machina czasu (pasja czytania książek) ostatnio podróżuje do starożytnego Rzymu. Słyszałem co nieco o powieściach pisanych przez Colleen McCullough i nie były to opinie pochlebne. Spodziewałem się raczej powieści z gatunku łzawych miłostek a tu proszę, miła niespodzianka. Do całej tej sytuacji pasuje świetnie...