„Co czytasz? O czym jest ta książka?”- zapytała mnie koleżanka z pracy. No właśnie o czym.

„– Ta kobieta doprowadza mnie do szaleństwa- powtarzał Emilio, ni to zmartwiony, ni to szczęśliwy.
-Ta kobieta jest jak wystrzał- mówiłem, ni to zmartwiony, ni to zżerany zazdrością.
Obydwaj mieliśmy rację. Rosario to jedna z tych kobiet, które są jednocześnie trucizną i antidotum. Kogo chce wyleczyć- wyleczy, kogo chce zabić- zabije.” (str. 21)

„Rosario Tijeras” to niezwykła, specyficzna książka. Kolumbia- uliczne życie, gangi, narkotyki, strzelaniny, mafijne porachunki. Rozdzierająca bieda a po drugiej stronie mafijni bosi. Kolumbia- gorąca, tętniąca życiem, pełna kontrastów. A na tym tle trójka bohaterów- trójka przyjaciół, kochanków, swoisty trójkąt miłosny. Rosario Tijeras – główna bohaterka- bezkompromisowa, pełna temperamentu, z ogromnym bagażem życiowym. Wychowana według prawa ulicy- zimna, wyrachowana, z dnia na dzień zmuszona przetrwać, nie przebierając w środkach, za wszelką cenę chce wyjść na swoje, wyrwać się z biedy, choć konsekwencje są dotkliwe. Po trupach do celu. A może to tylko pozory?

„Opowiadała, oczami, ustami, całą twarzą, kiedy rozmawiała ze mną, wkładała w to całą duszę. Ściskała mnie za ramię, żeby coś podkreślić, albo kładła mi swoją szczupła dłoń na udzie, kiedy jej opowieść się komplikowała. Jej historie nie były łatwe. Te moje wyglądały przy nich na opowiastki dla dzieci i o ile w moich Czerwony Kapturek wracał szczęśliwy z babcią, to w jej historiach dziewczynka zjadała wilka, leśniczego i babcię, a śnieżka masakrowała siedmiu krasnoludków.” (str. 30)

Książka przedstawia też obraz miłości- niespełnionej, szczerej, nieodwzajemnionej. Miłości o tyle pięknej co tragicznej. Wielokrotnie deptanej, odrzucanej, a jednak silniejszej niż śmierć.

Nie wiem co mogę jeszcze napisać o książce… Hmm wzbudziła we mnie wiele emocji a to przecież najważniejsze. Książkę polecam, a ja teraz chętnie obejrzę film oparty na powieści.

„Co czytasz? O czym jest ta książka?”- zapytała mnie koleżanka z pracy. No właśnie o czym.

„– Ta kobieta doprowadza mnie do szaleństwa- powtarzał Emilio, ni to zmartwiony, ni to szczęśliwy.
-Ta kobieta jest jak wystrzał- mówiłem, ni to zmartwiony, ni to zżerany zazdrością.
Obydwaj mieliśmy rację. Rosario to jedna z tych kobiet, które są jednocześnie trucizną i antidotum....