1968. Od Wietnamu do Meksyku. Dziennik z przełomowego roku
- Kategoria:
- reportaż
- Tytuł oryginału:
- Oriana Fallaci 1968. Dal Vietnam al Messico. Diario di un anno cruciale
- Wydawnictwo:
- Świat Książki
- Data wydania:
- 2018-08-22
- Data 1. wyd. pol.:
- 2018-08-22
- Liczba stron:
- 432
- Czas czytania
- 7 godz. 12 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788380311343
- Tłumacz:
- Joanna Ugniewska
- Tagi:
- Joanna Ugniewska reportaż felieton wojna USA świadectwo Wietnam Meksyk literatura faktu literatura włoska
„Pamiętam lato 1968 roku. Wróciłam właśnie z Nowego Jorku, dwanaście godzin po zabójstwie Roberta Kennedy’ego. W kwietniu zamordowano Martina Luthera Kinga, w czerwcu Roberta Kennedy’ego. Fotografie umierających z głodu dzieci w Biafrze, walki między Arabami i Żydami, sowieckie czołgi w Pradze. Akty wandalizmu burżuazyjnych studentów, którzy ośmielają się powoływać na Che Guevarę, a jeżdżą na uniwersytet sportowym samochodem tatusia”. Taki jest rok 1968 Oriany Fallaci, zasadniczy moment w jej karierze, w której, zgodnie z portretem, jaki zaprezentował „Time”, ówczesna reporterka „L’Europeo” uznana zostaje za „najważniejszą włoską dziennikarkę, naśladowaną w wielu krajach”. Styczeń zaczyna się w Wietnamie, gdzie Fallaci opowiada bezpośrednio o wojnie małego narodu przeciwko supermocarstwu USA. Później, w Ameryce, gdzie toczą się walki na tle rasowym i o prawa obywatelskie, kreśli portrety bohaterów tamtych czasów, od Boba Kennedy’ego do Martina Luthera Kinga i Nixona. Następnie, wciąż niezmordowana, opowiada o maoistowskich Chinach, filozofiach Dalekiego Wschodu, indyjskich guru, o nędzy w Peru. aż w końcu przylatuje do Meksyku tuż przed olimpiadą, gdzie zostanie ranna podczas studenckiej demonstracji, całe Włochy zaś wstrzymają oddech. Tylko ona się nie boi i nie cofa się przed niczym, wie, że „zostać ranną to prawdziwe szczęście, gdyż trudno zostać trafioną dwukrotnie”. Wyjeżdża raz jeszcze do Stanów Zjednoczonych, by zakończyć ten rok w towarzystwie astronautów szykujących się do lotu na Księżyc. To jest świt nowej ery, unikatowe świadectwo zwrotu, jaki dokonał się na całym świecie, wykraczając poza prowincjonalną wizję tych, których później Oriana Fallaci nazwie „naszymi supermieszczańskimi bohaterami roku 1968”.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oceny
Książka na półkach
- 333
- 149
- 50
- 6
- 5
- 4
- 4
- 4
- 3
- 3
Cytaty
Bądź pierwszy
Dodaj cytat z książki 1968. Od Wietnamu do Meksyku. Dziennik z przełomowego roku
Dodaj cytat
OPINIE i DYSKUSJE
Świetny zbiór reportaży dla mnie wybitnej dziennikarki. Nie sądziłam, że rok 1968 był obfity w takie wydarzenie - edukacja szkolna kończy się raczej gdzie w okolicach II wojny światowej, bo nikt nie zdąży przerobić materiału. W każdym razie kiedy o wojnie w Wietnamie słyszałam (chociażby szeroka filmografia skłania do zaznajomienia się z tematem) to tak o masakrze w Meksyku nie miałam pojęcia. Intrygujące były dla mnie wywiady ze świadkami zamachu na Roberta Kennedy'ego. Głęboko poruszył mnie też temat barridas w Peru. Zaciekawił temat Indii - ich zupełnie odmiennej kultury, tego, że parapsychologia była zwyczajnym przedmiotem wykładanym na Uniwersytecie. Książkę polecam - myślę, że każdy znajdzie dla siebie jakiś reportaż szczególnie go interesujący.
Świetny zbiór reportaży dla mnie wybitnej dziennikarki. Nie sądziłam, że rok 1968 był obfity w takie wydarzenie - edukacja szkolna kończy się raczej gdzie w okolicach II wojny światowej, bo nikt nie zdąży przerobić materiału. W każdym razie kiedy o wojnie w Wietnamie słyszałam (chociażby szeroka filmografia skłania do zaznajomienia się z tematem) to tak o masakrze w Meksyku...
więcej Pokaż mimo toDopełnienie wiedzy historyczno-politycznej o spojrzenie naocznego świadka i uczestnika wydarzeń 1968 roku. Spojrzenie dziennikarki pełnej nieskrywanej pogardy dla bezsensowności wojny, którą napędzała chęć bycia w centrum tworzącej się historii i ujrzenia jej na własne oczy.
Wywiady z najbardziej wpływowymi postaciami sceny politycznej świata ukazują jej bezpośredni i kontrowersyjny styl, z którego jest znana. Wiele z tych wywiadów przeszło do historii; Fallaci wzbogaca nimi cały obraz konfliktu. Zadawała pytania, które wielu dziennikarzy obawiało się zadać. Oprócz wymienionych wywiadów i reportaży można odnieść wrażenie, że momentami mamy do czynienia z trzymającą w napięciu powieścią kryminalną. Czytamy przetłumaczone zapiski, listy, fragmenty zasłyszanych dyskusji; Fallaci sięga również po nietuzinkowe źródło – emocjonujący dziennik partyzanta wietnamskiego. Mamy dostęp do rozmów z osobami pochodzącymi z różnych środowisk, o różnych poglądach.
Fallaci, w reportażach z ‘68, pisze tak, abyśmy poczuli jak bezsensowna jest wojna, kiedy giną ludzie i znikają miasta.
Dopełnienie wiedzy historyczno-politycznej o spojrzenie naocznego świadka i uczestnika wydarzeń 1968 roku. Spojrzenie dziennikarki pełnej nieskrywanej pogardy dla bezsensowności wojny, którą napędzała chęć bycia w centrum tworzącej się historii i ujrzenia jej na własne oczy.
więcej Pokaż mimo toWywiady z najbardziej wpływowymi postaciami sceny politycznej świata ukazują jej bezpośredni i...
Reportaż z najważniejszych wydarzeń 1964 roku. Bystry wzrok, trafne spostrzeżenia, chłodna ocena wydarzeń. Pierwsza książka autorska Oriany Fallaci, którą przeczytałam. Na pewno sięgnę po następne. Treść książki poszerza horyzonty, wiedzę historyczno-geopolityczną.
Reportaż z najważniejszych wydarzeń 1964 roku. Bystry wzrok, trafne spostrzeżenia, chłodna ocena wydarzeń. Pierwsza książka autorska Oriany Fallaci, którą przeczytałam. Na pewno sięgnę po następne. Treść książki poszerza horyzonty, wiedzę historyczno-geopolityczną.
Pokaż mimo toNie wiem czy bardziej podziwiam autorkę czy zachwycam się książką. Jest to jedna z moich ulubionych pozycji w literaturze. Książka opisuje wydarzenia z przełomowego '68, pokazując jak ważny był to rok w dziejach naszego świata. Fallaci jest tak dobra, że nie odważę się oceniać jej stylu.
Nie wiem czy bardziej podziwiam autorkę czy zachwycam się książką. Jest to jedna z moich ulubionych pozycji w literaturze. Książka opisuje wydarzenia z przełomowego '68, pokazując jak ważny był to rok w dziejach naszego świata. Fallaci jest tak dobra, że nie odważę się oceniać jej stylu.
Pokaż mimo toZbiór wywiadów i artykułów, jakie Oriana Fallaci publikowała w ,,L`Europeo" w 1968 roku. Jako znana i ceniona dziennikarka była naocznym świadkiem wielu przełomowych wydarzeń i przeprowadzała wywiady z wieloma znaczącymi ludźmi tamtych czasów. Bardzo osobiste, dramatyczne opisy i bezkompromisowe opinie cechują jej styl pisania. Niezwykłe świadectwo niespokojnych czasów i przełomowego roku.
Większa część książki to dramatyczna relacja z wojny w Wietnamie, w której Fallaci bierze udział jako reporterka przez pierwsze miesiące roku 1968. Przeprowadza wywiad z generałem Loanem. Następnie czytamy wywiady z naocznymi świadkami zabójstwa Martina L. Kinga i Roberta Kennedy`ego.
Lato roku 1968 Oriana Fallaci spędza w Indiach i przeprowadza wywiad z Maharishim Mahesh Yogim (bezpardonowo obnaża jego zamiłowanie do luksusu i pogardę dla biednych) oraz z Jego Świętobliwością Dalajlamą.
Koniec roku to dramatyczna walka o przeżycie, gdy w Meksyku zostaje ranna w zamieszkach. Gdy tylko wydobrzeje Oriana Fallaci leci do Stanów Zjednoczonych, gdzie kreśli bardzo negatywny portret Nixona, który lada dzień zostanie Prezydentem.
Zbiór wywiadów i artykułów, jakie Oriana Fallaci publikowała w ,,L`Europeo" w 1968 roku. Jako znana i ceniona dziennikarka była naocznym świadkiem wielu przełomowych wydarzeń i przeprowadzała wywiady z wieloma znaczącymi ludźmi tamtych czasów. Bardzo osobiste, dramatyczne opisy i bezkompromisowe opinie cechują jej styl pisania. Niezwykłe świadectwo niespokojnych czasów i...
więcej Pokaż mimo toUważam, że wymaga to dużej odwagi, by napisać reportaże w Wietnamie, Meksyku, Hongkongu i przeprowadzić wywiady z wpływowymi ludźmi jak generał Loan lub generał Ky. Ze wszystkich opisanych wydarzeń manifestacje w Meksyku zapadły mi najbardziej w pamięć. Już rozumiem drastyczność tych wydarzeń. Ludzie byli bezbronni wobec brutalności policji.
Po przeczytaniu książki przyszła mi do głowy jedna myśl. Polacy ciągle żyją tragedią II Wojny Światowej. Zdaję sobie sprawę, że zostaliśmy osamotnieni i niewiele uwagi przywiązuje się roli Polski. Natomiast po tym czasie nastąpiło tyle zbrodni, morderstw, wojen, że nasza tragedia nie jest najważniejsza. Powinniśmy zmienić świat patrząc w przyszłość, ale pamiętając o historii.
Uważam, że wymaga to dużej odwagi, by napisać reportaże w Wietnamie, Meksyku, Hongkongu i przeprowadzić wywiady z wpływowymi ludźmi jak generał Loan lub generał Ky. Ze wszystkich opisanych wydarzeń manifestacje w Meksyku zapadły mi najbardziej w pamięć. Już rozumiem drastyczność tych wydarzeń. Ludzie byli bezbronni wobec brutalności policji.
więcej Pokaż mimo toPo przeczytaniu książki...
Reportaże - jak zwykle interesujące, nie przegadane, trafiające w punkt ale nie łopatologiczne. Oriana - jak zwykle inteligentna, spostrzegawcza ale przede wszystkim znakomicie przygotowana do każdego tematu, każdego wywiadu. Podziwiam energię i pełne zaangażowanie, które kazały Autorce używać wszystkich możliwych sposobów, aby znaleźć się tam, gdzie działa się Historia. Zachwycam się jej wrażliwością i empatią, które pozwalały wyłapywać tak wiele detali, wątków i różnych punktów widzenia, umiejętnością rozmawiania z każdym, odwagą "rąbania w oczy" prawdy.
Dla mnie najlepsze: zderzenie osoby guru Maharishi Mahesh Yogiego, którego rzekomo Beatlesi wybrali jako "jedyną alternatywę dla marihuany i LSD" i , krok po kroku, demaskowanie go jako szarlatana i oszusta - z osobą ostatniego Dalajlamy, żyjącego na wygnaniu prawdziwego władcy niepodległego Tybetu,
Reportaże - jak zwykle interesujące, nie przegadane, trafiające w punkt ale nie łopatologiczne. Oriana - jak zwykle inteligentna, spostrzegawcza ale przede wszystkim znakomicie przygotowana do każdego tematu, każdego wywiadu. Podziwiam energię i pełne zaangażowanie, które kazały Autorce używać wszystkich możliwych sposobów, aby znaleźć się tam, gdzie działa się Historia....
więcej Pokaż mimo toWybitna reporterka z nostalgią przybliża czytelnikowi rok 1968, najbardziej wybuchowy na świecie oraz najbardziej spektakularny w jej karierze. Miała to szczęście,że nie zabrakło jej w wielu zapalnych punktach świata.
na początku omawia Wietnam. Przytacza wypowiedzi prostych żołnierzy amerykańskich, którzy pośrednio buntują się przeciwko bezsensowności tego konfliktu. Opisują wstrząsające historie o śmierciach cywilów, młodych poborowych ,zgonach wielu dziennikarzy w Wietnamie,których rozwaliły miny czy ostrzał Wietkongu. Ta wojna jest odmienna od wiedzy teoretycznej,bo front jest wszędzie. Nie wiadomo,czy oszczędzić dzieci,czy nie wyrosną z nich komuniści. Amerykanie nie znali terenu,częstomusieli poddawać swoje pozycje lub pozwolić by umierało wiele z nich. Kobieta rozmawiała z jeńcami wojennymi, co też przytacza. Ngyen an San opowiada o ślubie z żona też partyzantką,narodzinach syna. Rozdzielony z rodziną gotowy jest na śmierć.
Wietnamscy buddyści dokonują aktów samospalenia w proteście przed działąniami Ameryki. dzieci Sajgonu. Luty to płonący Sajgon, likwidowanie Wietkongu i wyzwalanie- na amerykańskich zasadach.
Chiny- hunwejni Mao. Absurdy totalitaryzmu - w żłobku (!!!) inscenizacja rozstrzelania zdrajcy. Pranie mózgów i indoktrynacja od małego, a tamto pokolenie wciąż żyje i formuje kształt państwa,być może nim kieruje. galopująca inflacja i bieda ale Mao dumny z sukcesów. Jak długo będzie trwał Hongkong,skoro kiedyś przejmą go Chińczycy?
Kwiecień- zabójstwo Martina Luthera Kinga,a miesiąc później Roberta Kennedy'ego. Zamieszki na tle rasowym,marsze protestacyjne, potrzeba ludzi by zerwać z nienawiścią i segregacją. Dlaczego instytucje państwowe nie mogły/ nie chciały uratować charyzmatycznego kaznodziei? Czy Ameryka stoi w obliczu wojny rasowej? sama Oriana została zaatakowana przez żądnych konfrontacji Afroamerykanów.
W Limie fotografuje umierające z głodu dzieci,a wszyscy "jedza jak w dachau'.
Lato w Indiach z guru, wizyta u Dalajlamy. Przy okazji wtedy też najgłośniej protestują europejscy studenci, a na ulicę Pragi wyjeżdżają czołgi pacyfikować studentów
Majstersztyk klasycznego reportażu,którego dodatkowym atutem jest podwójna perspektywa. Oriana Fallaci jest zarazem komentatorem, reporterem,ale i czynnym świadkiem wydarzeń.
Wybitna reporterka z nostalgią przybliża czytelnikowi rok 1968, najbardziej wybuchowy na świecie oraz najbardziej spektakularny w jej karierze. Miała to szczęście,że nie zabrakło jej w wielu zapalnych punktach świata.
więcej Pokaż mimo tona początku omawia Wietnam. Przytacza wypowiedzi prostych żołnierzy amerykańskich, którzy pośrednio buntują się przeciwko bezsensowności tego konfliktu....
Jeden z najlepszych reportaży jaki czytałem. Oriana Fallaci w swojej najlepszej formie, plastycznie ukazuje widziane obrazy, w tym największe okropieństwa, oddaje dynamikę rozmów i maluje wiarygodne portrety osób, z którymi rozmawia. Przy tym na swój charakterystyczny, ostry sposób. Klasyka reportażu, powiedziałbym. Więcej:
https://naksiazkowymszlaku.blogspot.com/2019/01/1968-od-wietnamu-do-meksyku-czyli-woska.html
Jeden z najlepszych reportaży jaki czytałem. Oriana Fallaci w swojej najlepszej formie, plastycznie ukazuje widziane obrazy, w tym największe okropieństwa, oddaje dynamikę rozmów i maluje wiarygodne portrety osób, z którymi rozmawia. Przy tym na swój charakterystyczny, ostry sposób. Klasyka reportażu, powiedziałbym....
więcej Pokaż mimo toWłoska dziennikarka, Oriana Fallaci, była bez wątpienia najsłynniejsza reporterką ubiegłego wieku. Pisała porywające reportaże z frontów wielu konfliktów wojennych. Była w Wietnamie, na Bliskim Wschodzie czy w Ameryce Łacińskiej. Ranna w trakcie demonstracji w Meksyku, została uznana za zmarłą i przewieziona do kostnicy miejskiej. Przeprowadziła wywiady z takimi osobistościami jak Lech Wałęsa, którego uznała za próżnego ignoranta, czy z ajatollahem Chomeinim, podczas którego zerwała z głowy czador wywołując tym gniew dyktatora. Fallaci była dumna i narcystyczna. Lubiła sławę, którą karmiła swoje wybujałe ego. Jednak nie da się ukryć, że dała dziennikarstwu więcej, niż ono jej. Zmarła na raka w 2006 roku, pozostawiając po sobie dorobek w postaci dziesiątek reportaży i kulki książek. Nawet dziś jej dzieła wydają się niezwykle współczesne.
Pełna recenzja na blogu : https://czytankanadobranoc.blogspot.com/2018/10/1968od-wietnamu-do-meksyku-oriana.html
Włoska dziennikarka, Oriana Fallaci, była bez wątpienia najsłynniejsza reporterką ubiegłego wieku. Pisała porywające reportaże z frontów wielu konfliktów wojennych. Była w Wietnamie, na Bliskim Wschodzie czy w Ameryce Łacińskiej. Ranna w trakcie demonstracji w Meksyku, została uznana za zmarłą i przewieziona do kostnicy miejskiej. Przeprowadziła wywiady z takimi...
więcej Pokaż mimo to