Artykuły
Gorsza książka, lepszy film? O ekranizacjach ciekawszych od literackich pierwowzorówAnna Sierant1Artykuły
30 książek LGBT+, czyli powieści we wszystkich kolorach tęczyLubimyCzytać338Artykuły
Czytamy w weekendLubimyCzytać449Artykuły
Finał bestsellerowej francuskiej trylogii. Rozmowiamy z Maiwenn AlixRemigiusz Koziński1
Jorge Franco

- Pisze książki: literatura piękna
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
- Urodzony: 22.02.1962
Urodził się w Medellín (Kolumbia) w 1962r. Ukończył studia na wydziale literatury bogotańskiego Pontificia Uniwersidad Javeriana oraz filmowe w The London Film School. Zbiorem opowiadań zatytułowanych „Maldito amor” wygrał Konkurs Prozatorski Pedro Gómez Valderrama, natomiast jego powieść „Mala noche” zdobyła pierwszą nagrodę w XIV Konkursie Literackim na Powieść Ciudad de Pereira i została finalistką w Konkursie na Powieść Kolumbijskiego Instytutu Kultury. Kolejna powieść Jorge Franco, „Rosario Tijeras”, zdobyła stypendium kolumbijskiego Ministerstwa Kultury, nagrodę międzynarodową w dziedzinie powieści Dashiell Hammett 2000 (Gijón, Hiszpania) i została przetłumaczona na ponad piętnaście języków, jak również przeniesiona z powodzeniem na duży ekran i zaadaptowana na potrzeby telewizji. Filmowa adaptacja powieści „Paraíso Travel” (2001) stała się jednym z najbardziej kasowych obrazów kolumbijskiego kina. Na podstawie powieści „Melodrama” (2006) powstał spektakl teatralny pod tym samym tytułem. Jego przedostatnią powieścią jest „Santa suerte” (2010). Jorge Franco opublikował wiele opowiadań i artykułów w prasie kolumbijskiej i zagranicznej. Został zaproszony przez Gabriela Garcíę Márqueza do Międzynarodowej Szkoły Filmowej i Telewizyjnej w San Antonio de los Baños na Kubie, gdzie u boku mistrza prowadził warsztaty „Cómo se cuenta un cuento” (Jak opowiedzieć opowiadanie).
- 601 przeczytało książki autora
- 585 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Zawsze uważałem, że w miłości nie ma par ani trójkątów miłosnych, tylko szereg ludzi stojących gęsiego i każdy kocha tego, który stoi przed nim, a ten z kolei następnego i tak bez końca, i ten, kto stoi za mną, kocha mnie, a jego kocha ten za nim i tak dalej, ale zawsze kochamy kogoś, kto stoi do nas plecami. A ostatniego w szeregu nie kocha nikt.
Zawsze uważałem, że w miłości nie ma par ani trójkątów miłosnych, tylko szereg ludzi stojących gęsiego i każdy kocha tego, który stoi przed ...
Rozwiń ZwińPonieważ Rosario została postrzelona w chwili, kiedy ją całowano, ból miłości pomylił jej się z bólem śmierci.
Ponieważ Rosario została postrzelona w chwili, kiedy ją całowano, ból miłości pomylił jej się z bólem śmierci.
(...) bo gdybyś tylko zechciała, ja zostałbym przy tobie na zawsze i nikogo byś już nie potrzebowała.
(...) bo gdybyś tylko zechciała, ja zostałbym przy tobie na zawsze i nikogo byś już nie potrzebowała.