To jest to! To jest właśnie to! Wspaniała książka. Jedna z tych, które mnie solidnie inspirują (zaraz po wręcz bajkowym Mrocznym Widmie).
Cóż może być bardziej obłędnie cudowne niż przygoda maleńkiego zielonego gremlina w galaktyce?
Sean Stewart stworzył w tej książce swoisty i oryginalny klimat.
Inaczej niż James Luceno, którego szanuje za wspominanie historii z chronologii w swych dziełach w sposób taki, iż całość jest spójna, Sean Stewart wszystko jakby napisał sam (z wyjątkiem kilku wzmianek o Honoghrze i Ohma'Dun). I znów powiało tutaj nowością w Galaktyce. Nie tylko na pierwszym planie, ale także w tych tylko wspominanych. Masa nowych postaci i miejsc. Wspomniane pierwszy raz batalie jak Troxar czy Wayland i Honoght przybliżają ten okres w dziejach, który powoli domyka Wojny Klonów. A sama historia Yody i Hrabiego Dooku, ich relacja. Świetnie przedstawiona. Przedstawiona po mistrzowsku także obsesja Asajj Ventress na punkcie Jedi i opisany ogrom uzbrojeń Droidów Zabójców, których mogliśmy ujrzeć na Jabiim. Oraz ta książka wreszcie traktuje o Jedi! Są Jedi tacy jakimi oni być powinni, jak to było po części ukazane w Mrocznym Widmie (a przynajmniej takie odnosze wrażenie), to znaczy ze starymi ideałami. Rozmowa o Mocy Yody z Dooku? GENIALNE.
Książkę tą czytałem z bardzo szerokim uśmiechem, którego by się nie powstydził nawet otyły Hutt.

To jest to! To jest właśnie to! Wspaniała książka. Jedna z tych, które mnie solidnie inspirują (zaraz po wręcz bajkowym Mrocznym Widmie).
Cóż może być bardziej obłędnie cudowne niż przygoda maleńkiego zielonego gremlina w galaktyce?
Sean Stewart stworzył w tej książce swoisty i oryginalny klimat.
Inaczej niż James Luceno, którego szanuje za wspominanie historii z...