Z horrorem to ma tyle wspólnego, co współczesne dziennikarstwo z obiektywizmem i rzetelnością. Trzeba mieć nieźle zryty dział marketingu, żeby powieść psychologiczną traktującą o depresji, używającą duchów wyłącznie jako paraboli, nazwać horrorem. Nie żebym się kierował wymysłami marketingowców, tylko że ile z ogólnej oceny 4,6/10 na LC, to rozczarowanie sympatyków horroru? I wcale nie twierdzę, że "Krąg doskonały", to jakaś świetna powieść, na pewno jednak nie pomagają durne gęby i opis na okładce, który dotyczy jednej sceny i jednego wątku na 3 strony!
Jako się rzekło - jest to dramat depresyjny, nie najwyższych lotów. Całość trzyma się kupy w założeniach świata przedstawionego, protagonista odbywa drogę (tym razem wewnętrzną),aby najpierw zdiagnozować swoje traumy, a potem rozpocząć proces leczenia i z roli życiowego przegrywa dać sobie szansę na coś więcej. Podane jest to w wersji fastfoodowej, hamerykańskiej, jedyną przenośnią są duszki bohatera, które lubią prowadzić go na manowce (czyt. depresja, czy tam schiza wchodzą w fazy krytyczne).
Lektura nie sprawia przyjemności, niemniej czyta się szybko, autor bardzo sprawnie operuje stylem i słowem, tak więc zapewne nie problem w autorze, lecz w tematyce. Nastawiłem się na lekką rozrywkę, dostałem coś cięższego i głęboko smutnego. Po lekturze mam posmak redpillowy, kobiety tutaj wychodzą jak harpie żerujące na uczuciach i emocjach swoich kukoldów.
Co, kto lubi, mnie nie porwało, ale doceniam konsekwencję autora.

Z horrorem to ma tyle wspólnego, co współczesne dziennikarstwo z obiektywizmem i rzetelnością. Trzeba mieć nieźle zryty dział marketingu, żeby powieść psychologiczną traktującą o depresji, używającą duchów wyłącznie jako paraboli, nazwać horrorem. Nie żebym się kierował wymysłami marketingowców, tylko że ile z ogólnej oceny 4,6/10 na LC, to rozczarowanie sympatyków horroru?...

Widząc tyle negatywnych komentarzy paradoksalnie wręcz poczułam potrzebę przekonania się o 'kiepskości' tej książki na własnej skórze. Przekonałam się. Przeczytałam połowę (więcej nie dałam rady) więc może później się rozkręca i jest fenomenalna jednak ja już się o tym nie dowiem.

Widząc tyle negatywnych komentarzy paradoksalnie wręcz poczułam potrzebę przekonania się o 'kiepskości' tej książki na własnej skórze. Przekonałam się. Przeczytałam połowę (więcej nie dałam rady) więc może później się rozkręca i jest fenomenalna jednak ja już się o tym nie dowiem.

Tak słabego horroru chyba nie czytałam nigdy. Jako że horrorów - filmów boję się oglądać i żadna siła mnie nie zmusi do spojrzenia na ekran, z którego wychodzi coś, to książki czytam, jakbym chciała znaleźć granicę, po której przekroczeniu nie sięgnę już nigdy po ten rodzaj literatury. Tak dotąd nie jest, a "Krąg doskonały", jest dla mnie najmniej doskonałą książką, jak do tej pory. Pomysł fajny, główny bohater widzi trupy, wszystkie czarno białe, które rozmawiają sobie z nim, jak gdyby nigdy nic, wciągają w swoje gry, stare sprawy, tylko, że takie to wszystko nijakie i nic nie przyciąga, nic nie porywa serca, aby zabiło mocnej. "Przeleciałam" tę książkę i zapomniałam zaraz po zamknięciu. Całkowita strata czasu, jak dla mnie. A stawianie jej na równi z "Szóstym zmysłem"?????? chyba kogoś wyobraźnia poniosła.............

Tak słabego horroru chyba nie czytałam nigdy. Jako że horrorów - filmów boję się oglądać i żadna siła mnie nie zmusi do spojrzenia na ekran, z którego wychodzi coś, to książki czytam, jakbym chciała znaleźć granicę, po której przekroczeniu nie sięgnę już nigdy po ten rodzaj literatury. Tak dotąd nie jest, a "Krąg doskonały", jest dla mnie najmniej doskonałą książką, jak do...

Rewelacyjna książka. trafiła prosto w mój charakter. od pierwszej, do ostatniej kartki, trzymała wspaniały melancholijny klimat. nawet podczas opisów spacerów, głównego bohatera pochłoniętego depresją, czułam się dobrze i nie mogłam doczekać tego, co nastąpi. opisy i zakończenie, klimat, oraz stan psychiczny głównego bohatera, bardzo dla mnie zrozumiałe, bliskie i nadają książce idealny klimat. fajnie wykorzystany potencjał. z "Szóstym zmysłem" rzeczywiście mało to miało wspólnego, ale książka na swój własny, psychologiczny i depresyjny sposób świetna. pierwszy raz czytałam dzieło tego nieznanego mi Autora i na pewno sięgnę po więcej. mam nadzieję, że zaskoczą mnie równie pozytywnie.

Rewelacyjna książka. trafiła prosto w mój charakter. od pierwszej, do ostatniej kartki, trzymała wspaniały melancholijny klimat. nawet podczas opisów spacerów, głównego bohatera pochłoniętego depresją, czułam się dobrze i nie mogłam doczekać tego, co nastąpi. opisy i zakończenie, klimat, oraz stan psychiczny głównego bohatera, bardzo dla mnie zrozumiałe, bliskie i nadają...

Co ja przeczytałam, żądam zwrotu moich 5 zł za tą książkę!

Co ja przeczytałam, żądam zwrotu moich 5 zł za tą książkę!

Totalne DNO! Książka wyjątkowo nudna i daleko jej do horroru. W dodatku autor próbuje podjąć żałosne próby (nieudane oczywiście) wprowadzenia humoru. W ogóle nie ma jakiejś spójności ani ogólnego sensu. W dodatku mnóstwo mega-nudnych opisów historii jakichś krewnych, czy znajomych głównego bohatera, których jedynym celem jest zanudzenie czytelnika na śmierć. Doszłam do połowy i uznałam, że szkoda czasu na czytanie tej książki. Zaczęłam przerzucać po kilka stron do przodu, ale i tak było ciężko dalej ciągnąć czytanie. Nie udało mi się dotrwać do końca.

Totalne DNO! Książka wyjątkowo nudna i daleko jej do horroru. W dodatku autor próbuje podjąć żałosne próby (nieudane oczywiście) wprowadzenia humoru. W ogóle nie ma jakiejś spójności ani ogólnego sensu. W dodatku mnóstwo mega-nudnych opisów historii jakichś krewnych, czy znajomych głównego bohatera, których jedynym celem jest zanudzenie czytelnika na śmierć. Doszłam do...

Przyjemnie się ją czyta, lecz jest tam bardzo dużo przekleństw - jednakże nie przeszkadzało mi to, a wręcz dodawało więcej emocji. Polecam!

Przyjemnie się ją czyta, lecz jest tam bardzo dużo przekleństw - jednakże nie przeszkadzało mi to, a wręcz dodawało więcej emocji. Polecam!

pierwsza książka, którą kupiłem. od razu sprzedałem, nie polecam.

pierwsza książka, którą kupiłem. od razu sprzedałem, nie polecam.

Zachęciło mnie to, że to horror najlepszy od czasów "Szóstego zmysłu". Czuję się oszukana. "Szósty zmysł" zapada w pamięć. Tej książki po 4 latach od przeczytania w ogóle nie pamiętam.

Zachęciło mnie to, że to horror najlepszy od czasów "Szóstego zmysłu". Czuję się oszukana. "Szósty zmysł" zapada w pamięć. Tej książki po 4 latach od przeczytania w ogóle nie pamiętam.

"Najlepszy horror od czasu „Szóstego zmysłu”" Kto to napisał? To z pewnością nie jest horror. Według mnie to nudnawa powieść obyczajowa o mężczyźnie, który widuje duchy.

"Najlepszy horror od czasu „Szóstego zmysłu”" Kto to napisał? To z pewnością nie jest horror. Według mnie to nudnawa powieść obyczajowa o mężczyźnie, który widuje duchy.