‘Atak Klonów’ to książkowa odsłona filmu o tym samym tytule; jej autor – R.A. Salvatore bazował na scenariuszu stworzonym przez twórcę Gwiezdnych Wojen, G. Lucasa.

Nie można się zatem spodziewać, że powieść będzie odkrywała jakiekolwiek nieujawnione do tej pory wydarzenia, czy bazowała na perspektywie bohatera, który w filmie nie występował. Owszem, autor opisuje sytuacje, których czytelnik nie zobaczy na ekranie, jednak w większości są to usunięte sceny, ni jeżeli własna fantazja pisarza. Oczywiście, co nie co od siebie dodać musiał – nie sposób 1:1 przenieść scenariusz na prozę.
Nie sposób również, mówić o tej książce bez odniesień do filmu.

Ogromnym plusem powieści jest całkiem zgrabne ukazanie wszelkich relacji między bohaterami.
Owszem, postacie nie są zbyt skomplikowane, jednak daleko im od bycia płaskimi, czy jednowymiarowymi. Niemal każdy bohater dostaje swoje pięć minut, dzięki czemu nie jest tylko małym ‘punktem’ fabularnym, tylko istotą z krwi i kości, która w mniejszy, bądź większy sposób wpływa na akcję.
Choć G. Lucas wykreował fascynujący świat Galaktyki, to jednak zupełnie nie poradził sobie z ukazaniem uczuć, emocji, czy relacji. I właśnie, przede wszystkim, to naprawił Salvatore w swojej powieści. Co prawda, sam przeskoczył kilka stopni i zbyt szybko pozwolił pewnym bohaterom na zbyt duże zaangażowanie, to i tak, o co najmniej niebo lepiej, przedstawił większość relacji.
Nareszcie, Anakin nie został przedstawiony jako podlotek, który podrywa ‘na piasek’, a jego relacja z Padme została pogłębiona na tyle, że przestała przypominać historyjki rodem z nastoletnich gazet. Sama Padme dostała swoje pięć minut – za sam fakt poznania jej perspektywy, jej uczuć oraz pragnień, ‘Atak Klonów’ zasługuje na oczko wyżej.
Każda z postaci dostała więcej – i to jak najbardziej należy docenić.

Kolejnym plusem jest lepsze przedstawienie świata polityki.
W filmie nie było czasu na ukazanie zawirowań politycznych, niewiele dowiadujemy się o przyczynach – polityka popycha akcję do przodu, lecz staje się jedynie źródłem problemów, niekoniecznie wyjaśniając dlaczego.
Salvatore umiejętnie opisał wewnętrzne problemy Republiki, jej animozje z Separatystami, a co najważniejsze – zrozumiale przedstawił sytuację polityczną (związaną z osobą Padme),dzięki której zrodziła się akcja ‘Ataku Klonów’.

Uważam jednak, że autor niewiele czasu poświęcił samemu Anakinowi – choć dostajemy więcej niż w filmie, to jednak zbyt mało, by poczuć się usatysfakcjonowanym i by móc się w pełni utożsamić z tym bohaterem. Dodatkowo, ucierpiał na tym opis relacji między padawanem a Obi-Wanem, która zasługiwała na większe rozwinięcie, niż to co dostaliśmy na ekranie.

Na sam koniec dodam, że choć historia opisana w tej powieści jest zgodna z kanonem Star Wars, to sama książka kanoniczna już nie jest (utraciła ten status z przejęciem marki przez Disneya),zatem nie uświadczy się jej obecności w żadnym oficjalnym spisie.

Podsumowując: warto przeczytać.
Choć ‘Atak Klonów’ nie wnosi niczego nowego do znajomości franczyzy, to jednak pełen jest różnych smaczków, które powinny zadowolić fanów Gwiezdnych Wojen. Nie fanów w sumie też.

‘Atak Klonów’ to książkowa odsłona filmu o tym samym tytule; jej autor – R.A. Salvatore bazował na scenariuszu stworzonym przez twórcę Gwiezdnych Wojen, G. Lucasa.

Nie można się zatem spodziewać, że powieść będzie odkrywała jakiekolwiek nieujawnione do tej pory wydarzenia, czy bazowała na perspektywie bohatera, który w filmie nie występował. Owszem, autor opisuje sytuacje,...

Fabuła książki dość wiernie oddaje jej ekranizacja z roku 2002. Salvatore nie jeden raz pokazał, że potrafi tworzyć emocjonujące opisy walk i tutaj też wyszło to całkiem udanie. Ogólnie „Atak Klonów” to kolejna część sagi w uniwersum Gwiezdnych Wojen nieuchronnie zbliżającą do dramatycznych wydarzeń i rozkazu 66.

Fabuła książki dość wiernie oddaje jej ekranizacja z roku 2002. Salvatore nie jeden raz pokazał, że potrafi tworzyć emocjonujące opisy walk i tutaj też wyszło to całkiem udanie. Ogólnie „Atak Klonów” to kolejna część sagi w uniwersum Gwiezdnych Wojen nieuchronnie zbliżającą do dramatycznych wydarzeń i rozkazu 66.

Atak Klonów.... Słabiutki, moim zdaniem najgorszy film, zaciągnięcie tutaj nawet R.A. Salvatore nie pomogło specjalnie w uratowaniu tej książki. Nie polecam, średniak.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019. Przeczytałem jakieś chore ilości książek z serii Star Wars...

Atak Klonów.... Słabiutki, moim zdaniem najgorszy film, zaciągnięcie tutaj nawet R.A. Salvatore nie pomogło specjalnie w uratowaniu tej książki. Nie polecam, średniak.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019. Przeczytałem jakieś chore ilości książek z serii...

Mi

Mi

Mimo świadomości, że jest to tylko powieść opowiadajaca film, mimo sprawnej narracji, brakuje tego czegoś. To czytadło, ale trochę więcej niż przeciętne. Dodatkowa gwiazdka za opisy walk i akcję, dzięki nim można swobodnie dotrwać do końca.

Mimo świadomości, że jest to tylko powieść opowiadajaca film, mimo sprawnej narracji, brakuje tego czegoś. To czytadło, ale trochę więcej niż przeciętne. Dodatkowa gwiazdka za opisy walk i akcję, dzięki nim można swobodnie dotrwać do końca.

O tej książce mogłabym napisać prawie to samo co o "Mrocznym Widmie", ale tę czytało mi się lepiej. Było więcej fragmentów, których nie ma w filmie i szkoda, że niektóre z nich się w nim nie znalazły. Dużo dają one tej historii i dzięki niej lepiej zrozumiałam niektóre kwestie.

O tej książce mogłabym napisać prawie to samo co o "Mrocznym Widmie", ale tę czytało mi się lepiej. Było więcej fragmentów, których nie ma w filmie i szkoda, że niektóre z nich się w nim nie znalazły. Dużo dają one tej historii i dzięki niej lepiej zrozumiałam niektóre kwestie.

Kolejna słaba interpretacja filmu

Kolejna słaba interpretacja filmu

Jak to jest do przewidzenia książka nie ma w sobie więcej treści niż film. Jednak autor skutecznie wprowadza watki nawet jeśli widziałem je już milion razy na filmie czytało się dobrze, ale walki opisy starć to coś co R.A Salvatore potrafi robić niemal że po mistrzowsku… Tylko dla fanów (choć jeśli widziało się film można sobie te książkę darować)

Jak to jest do przewidzenia książka nie ma w sobie więcej treści niż film. Jednak autor skutecznie wprowadza watki nawet jeśli widziałem je już milion razy na filmie czytało się dobrze, ale walki opisy starć to coś co R.A Salvatore potrafi robić niemal że po mistrzowsku… Tylko dla fanów (choć jeśli widziało się film można sobie te książkę darować)

Proponuję najpierw przeczytać książkę a potem oglądnąć film. W innym przypadku będzie to wyglądać jak przeglądanie scenariusza filmowego z paroma uciętymi scenami. Pomimo to dla fanów lektura obowiązkowa.

Proponuję najpierw przeczytać książkę a potem oglądnąć film. W innym przypadku będzie to wyglądać jak przeglądanie scenariusza filmowego z paroma uciętymi scenami. Pomimo to dla fanów lektura obowiązkowa.

Nie była aż taka zła, ale Gwiezdne Wojny to legenda. Autor mógł się bardziej postarać.

Nie była aż taka zła, ale Gwiezdne Wojny to legenda. Autor mógł się bardziej postarać.