Nie wiem co takiego jest w książkach Mead, że z tak wielki zapałem je czytam. Nawet, gdy brak chęci na jakąkolwiek literaturę, na jej serie zawsze czekam z utęsknieniem. To pierwsza autorka paranormalny fantasy, po którą sięgnęłam, i do tej pory jedyna, która tak bardzo mnie zachwyca. To już piąty tom cyklu o Rose Hathaway i Akademii Wampirów. Po prawie siedmiomiesięcznej przerwie z radością kupiłam długo oczekiwaną pozycję i przystąpiłam do czytania. Z jakim efektem?

Rose po nieudanej próbie zabicia swojego ukochanego, Dymitra, który przemienił się w strzygę, wraca do Akademii Wampirów. Przed nią wielki dzień, bo wreszcie stanie do egzaminu, który przesądzi o zostaniu strażnikiem. Bardzo zależy jej na tym tytule, a zwłaszcza na ochronie swojej przyjaciółki Lisy, ostatniej Dragonimirówny. Tylko czy po tym całym polowaniu na Dymitra, samotnej wprawie na Syberię i walkach z dziesiątkami strzyg, taki egzamin może jeszcze przysporzyć jej kłopotów? Bardziej martwią ją listy, które mężczyzna jej przysyła, nie ukrywając, że pragnie by zginęła z jego rąk, skoro nie chce być taka jak on. Kiedy jednak Rose dowiaduje się, że jest szansa, by go ocalić, przywrócić do życia, jest gotowa na wszystko.

Mead po raz kolejny mnie zaskoczyła, choć tym razem nie uroniłam żadnej łzy (przy poprzedniej części płakałam jak bóbr, przyznaję;)). Co przynosi nam piąty tom? Rose chyba wreszcie zmądrzała. Znowu zaczęła troszczyć się o Lisę, rozumiejąc jak ważne jest jej życie. Stała się wzorem dla młodszych uczniów i walczyła o wiele spraw, które mogły zaważyć także na ich życiu. Rose podejmuje kolejną szaleńczą wyprawę, by dowiedzieć się, czy uratowanie Dymitra jest naprawdę możliwe. Posuwa się do ostatecznych środków, narażając nie tylko siebie, ale też swoich przyjaciół i dłużników.

Oczywiście w tej części pojawia się znowu Dymitr. Jeśli ktoś nie czytał poprzednich części „Akademii...” wspomnę tylko, że był to mężczyzna, na punkcie którego naprawdę można było zwariować;) Był nauczyciele i trenerem Rose i właśnie w trakcie ich wspólnych ćwiczeń zrodziło się uczucie. Trzeba przyznać, że w efekcie dość skomplikowane. Dymitr w ferworze walki został siła przemieniony w strzygę i się zmienił także moralnie. Rose nie miała blisko swojego ukochanego, więc tutaj pojawiła się nowa postać - Adrian. Z początku na pewno irytujący, z kolejnymi częściami stał się moim ulubieńcem. W tej części ma rzeczywiście duże pole do popisu i widzimy, że nie tylko Rose dorosła. Wieczny bumelant także wie, że są rzeczy ważne i ważniejsze.

Bohaterowie wypadają tutaj naprawdę świetnie. Abe, ojciec Rose znów się tutaj pojawia i na pewno nie raz szokuje. Nie można chyba go jednak polubić, zwłaszcza, że ten uwielbia wykorzystywać swoją władzę i szerokie kontakty. Postacie kobiece może tutaj nie szokują i nie zachwycają, ale na pewno nie zniechęcaja. Lisa w porównaniu do Rose zachowuje się może nazbyt dziecinnie, jednak ona chyba od początku miała prawdziwą duszę księżniczki, ostatniej z rodu Dragomirów - tak właśnie, trochę samolubna duszyczka;).

Mead wykonała naprawdę solidny kawał roboty po raz kolejny. W jej książkach zawsze zadziwia mnie fakt, że punkt kulminacyjny przypada na środek powieści. Potem zawsze zastanawiam się, co jeszcze może się zdarzyć, skoro jeszcze tyle stron przede mną, a główny wątek zdaje się być już rozwiązany? Tutaj jednak możemy wciąż spodziewać się nie lada wrażeń i możemy być pewni, że jeszcze nie raz coś nas zaskoczy, nim dotrzemy do końca. Ta część stworzyła już solidna podstawę do następnej, przez co już teraz trudno pogodzić mi się z faktem, że znów tyle miesięcy czekania...

Chociaż ta i poprzednia część opierały się głównie o wątek romantyczny, nadal nie wiem, czy zakończenie jest przewidywalne. Właściwie sama nie wiem, co się stanie i nie wiem, co chciałabym, aby się zdarzyło. Jest tutaj tyle wspaniałych postaci, że strasznie zasmuca to, że nie możliwe jest, aby wszyscy dostali to, czego pragną. Na razie mogę sama pisać przykładowe scenariusze zakończenia, a jak będzie...? Poczekamy, zobaczymy:)

Akademia Wampirów to mój ulubiony cykl o wampirach, który nie raz doprowadzał mnie do łez. Polecam wszystkim gorąco, bo ja nie wyobrażam sobie życia bez Mead i jej książek:)

Nie wiem co takiego jest w książkach Mead, że z tak wielki zapałem je czytam. Nawet, gdy brak chęci na jakąkolwiek literaturę, na jej serie zawsze czekam z utęsknieniem. To pierwsza autorka paranormalny fantasy, po którą sięgnęłam, i do tej pory jedyna, która tak bardzo mnie zachwyca. To już piąty tom cyklu o Rose Hathaway i Akademii Wampirów. Po prawie siedmiomiesięcznej...