Wg. szanownego wydawcy: "W kolejnej błyskotliwej powieści Kingsley Amis w żartobliwy sposób rejestruje konserwatywne nawyki angielskiego intelektualisty.

Bohater - chciwy, flegmatyczny, zgryźliwy i lubieżny Anglik - nienawidzi wszystkiego, co amerykańskie. Zetknięcie z jakże odmiennym amerykańskim stylem życia staje się źródłem wielu zabawnych sytuacji, a także doskonałym pretekstem do analiz angielskiego poczucia kulturowej wyższości, z którą autor jak zwykle radzi sobie po mistrzowsku, tak że każdy akapit skrzy się dowcipem i werwą."

Werwy brak. Dowcip debilny, choć uwielbiam angielskie poczucie humoru. Pomysł niezły, reszta niech będzie milczeniem.
Wprost bezdennie głupie.

Wg. szanownego wydawcy: "W kolejnej błyskotliwej powieści Kingsley Amis w żartobliwy sposób rejestruje konserwatywne nawyki angielskiego intelektualisty.

Bohater - chciwy, flegmatyczny, zgryźliwy i lubieżny Anglik - nienawidzi wszystkiego, co amerykańskie. Zetknięcie z jakże odmiennym amerykańskim stylem życia staje się źródłem wielu zabawnych sytuacji, a także doskonałym...

Dziadostwo. Dobrze, że cienkie, gorzej, że też i w przenośni.
Czy "skrzyło" się to humorem? Nie powiem, było nie mało fragmentów, w których wiedziałem, że miałem się uśmiechnąć. No właśnie - miałem.

A "na papierze", w teorii to faktycznie było brytyjskie, co lubię. Trochę absurdalnie i abstrakcyjnie, zgryźliwie i cięto. No ale w końcu każdy kawał można spalić...
Możecie pomyśleć "hej, przecież humor rzecz względna, a książka na pewno oferuje jeszcze co innego".
Otóż nie. Nie oferuje nic.

Różne wątki wskakujące do powieści znikąd i w sumie nie wiadomo po co? Chyba właśnie miały śmieszyć, co omówiliśmy sobie wyżej...

Bohater nie lubi Ameryki, a ja w sumie, poza tym, że to mówi, to właściwie nie wiem dlaczego. Albo raczej nie czuję (zasada "show don't tell" się kłania). Ot, jest tak i już.
Kurde, można powiedzieć, że facet nawet nie potrafił adekwatnie zatytułować tej książki. Ową grubość można wywnioskować dosłownie z jednego może dwóch opisów ile to on nie je. Nijak się ma to do jego charakteru, nijak to nie wpływa na książkowe perypetie. Równie dobrze mógłby być Pudzianowskim i... nic by to nie dało.

Poza tym momentami czytało się to tak kanciasto, tak mechanicznie i bez krzty polotu. Nie wierzę, że to tylko, jeżeli w ogóle, kwestia tłumaczenia.

Martin wciąga nosem ojca jak tytułowy Anglik swoją tabakę.

Czytelnicy: tym razem sugerujcie się oceną, jak najbardziej. I jeszcze odejmijcie oczko, albo trzy.

Dziadostwo. Dobrze, że cienkie, gorzej, że też i w przenośni.
Czy "skrzyło" się to humorem? Nie powiem, było nie mało fragmentów, w których wiedziałem, że miałem się uśmiechnąć. No właśnie - miałem.

A "na papierze", w teorii to faktycznie było brytyjskie, co lubię. Trochę absurdalnie i abstrakcyjnie, zgryźliwie i cięto. No ale w końcu każdy kawał można spalić...
Możecie...

Ma jedną zaletę : nie jest gruba.
Dla Anglików i Amerykanów może skrzy się dowcipem i werwą, dla mnie wieje nudą.
Na szczęście już skończyłem i mogę wrócić do Wiedźmina.

Ma jedną zaletę : nie jest gruba.
Dla Anglików i Amerykanów może skrzy się dowcipem i werwą, dla mnie wieje nudą.
Na szczęście już skończyłem i mogę wrócić do Wiedźmina.

Skusiła mnie zapowiedź "wielu zabawnych sytuacji" na okładce... ale aż tak wiele ich nie było. Główny bohater wyrazisty, z charakterkiem. Moim zdaniem autor stworzył bardzo przekonywującą postać. Pozostali bohaterowie - bez rewelacji. Momentami mało zrozumiali, nudnawi. Fabuła niezbyt ciekawa, specjalnie mnie nie wciągnęła. Reasumując: z takim głównym bohaterem mogłoby być lepiej ;)

Skusiła mnie zapowiedź "wielu zabawnych sytuacji" na okładce... ale aż tak wiele ich nie było. Główny bohater wyrazisty, z charakterkiem. Moim zdaniem autor stworzył bardzo przekonywującą postać. Pozostali bohaterowie - bez rewelacji. Momentami mało zrozumiali, nudnawi. Fabuła niezbyt ciekawa, specjalnie mnie nie wciągnęła. Reasumując: z takim głównym bohaterem mogłoby być...

http://czytankianki.blogspot.com/2012/08/klub-czytelniczy-odc-20-gruby-anglik.html

http://czytankianki.blogspot.com/2012/08/klub-czytelniczy-odc-20-gruby-anglik.html

+ "Complete Stories" jeszcze nie PL

+ "Complete Stories" jeszcze nie PL

Książkę przeczytałam w wieku 14 lat więc jej ocena jest zgodną z moim odbiorem książki w tamtym czasie :)

Książkę przeczytałam w wieku 14 lat więc jej ocena jest zgodną z moim odbiorem książki w tamtym czasie :)

Bohaterowie z gatunku, którego nie cierpię - pozbawienie moralności egoiści. Kolejna książka, którą chciałam rzucać o ścianę (czytanie o zdradach doprowadza mnie do pasji),i która solidnie mnie zdenerwowała. W dodatku napisana słabo, a o bohaterach mogę powiedzieć tylko tyle, że byli denni i wkurzający. Zdecydowanie nie polecam.

Bohaterowie z gatunku, którego nie cierpię - pozbawienie moralności egoiści. Kolejna książka, którą chciałam rzucać o ścianę (czytanie o zdradach doprowadza mnie do pasji),i która solidnie mnie zdenerwowała. W dodatku napisana słabo, a o bohaterach mogę powiedzieć tylko tyle, że byli denni i wkurzający. Zdecydowanie nie polecam.

Szału nie ma, ale przeczytałam - a to już coś ;)

Szału nie ma, ale przeczytałam - a to już coś ;)