"Talizman mocy" to już ostatnia część wspaniałej trylogii Licii Troisi "Kroniki Świata Wynurzonego". Dlaczego wspaniałej? A no właśnie postaram się na to pytanie odpowiedzieć.

Kiedy wzięłam pierwszą część książki do ręki i główną bohaterką okazała się być nastoletnia dziewczyna, od razu książkę zaszufladkowałam do literatury młodzieżowej, co oczywiście jest prawdą. Nie pomyliłam się co do tego, jednakże jest to nie tylko książka młodzieżowa, ale książka, która posiada jakieś przesłanie. I to przesłanie, które niezwykle mnie zaskoczyło swoją oczywistością, często niedopowiedzianą, znajdziemy właśnie w ostatniej części trylogii. Wydawać by się mogło, że pierwsza miłość Nihal i jej kapryśne niekiedy zachowanie w pierwszej części spowodują, że książkę należy traktować jako taką sobie. Tymczasem przez kolejne dwie części towarzyszymy Nihal, kiedy dojrzewa i rodzi się kobieta, która ma coś konkretnego do powiedzenia, która podejmuje decyzje, chociaż wie, że to może się skończyć nie tak, jakby tego chciała. Dostrzegamy w niej odwagę i siłę, ale też wrażliwość i wiele innych uczuć.

Co podobało mi się w całej trylogii? Przede wszystkim główne postacie możemy poznać z każdej strony. Nie są ani przesycone dobrem, czyli nie ma czegoś takiego, że np. Nihal jest dobra, walczy dla dobra itd. Ona też ma swoje za uszami (kiedy np. używa zakazanego zaklęcia, pragnie zemsty). Podobnie jest z Sennarem. Wydaje się być też "tym dobrym", ale także używa zaklęcia, którego nie powinien. W końcu kiedy poznajemy samego Tyrana, wydaje się, że nie jest on tylko zły, ale ma w sobie coś, co powoduje, że czytelnik może odczuwać (ja odczuwałam przez chwilę) nawet współczucie! I właśnie tu pisarka wykonała kawał dobrej roboty kreując postacie, które nie były ani skrajnie dobre, ani skrajnie złe, lecz ta granica być może w pewnym momencie nawet się zamazuje.

Sam Świat Wynurzony jest niezwykły. Wydaje mi się jednak, że jego potencjał został za mało wykorzystany. Pewnie dlatego pisarka nie poprzestała na kronikach i powstały inny książki, których akcja ma miejsce właśnie w Świecie Wynurzonym. Podobnie Świat Zanurzony (Zalenia) ma ogromny potencjał. Każda Kraina została przemyślanie stworzona, odpowiadająca naturze, co również bardzo mi się podobało.

Na koniec chcę zaznaczyć, że najbardziej podobał mi się... koniec. Otóż Sennar opowiada o tym, co wydarzyło się po...potem ;) I zawiera w swojej opowieści tak banalną prawdę, ale tak piękną prawdę, którą właściwie można przenieść do każdych czasów, bo nawet dzisiaj możemy mówić o tym, o czym on mówi. Taka uniwersalna, ponadczasowa prawda. I wydawać by się mogło, że to kolejna książka o przygodach wojowniczki i jej czarodzieja, ale po przeczytaniu całości mogę powiedzieć, że tak nie jest. Jest to trylogia, która może pozostawia trochę do życzenia w porównaniu np. z "Władcą Pierścieni", ale czasem prostotą można przekazać więcej, niż wyszukaną opowieścią czy wielką metaforą.

"Talizman mocy" to już ostatnia część wspaniałej trylogii Licii Troisi "Kroniki Świata Wynurzonego". Dlaczego wspaniałej? A no właśnie postaram się na to pytanie odpowiedzieć.

Kiedy wzięłam pierwszą część książki do ręki i główną bohaterką okazała się być nastoletnia dziewczyna, od razu książkę zaszufladkowałam do literatury młodzieżowej, co oczywiście jest prawdą. Nie...