Licia Troisi, włoska autorka fantasy, jest znana ze swojego bogatej wyobraźni i umiejętności tworzenia pełnych przygód światów. Jej twórczość często skupia się na młodych bohaterach, którzy stają w obliczu wielkich wyzwań i muszą odkrywać swoje własne moce w walce dobra ze złem.

"Talizman Mocy" to kolejna powieść, w której Troisi zabiera nas w podróż po Świecie Wynurzonym w towarzystwie głównej bohaterki, Nihal, ostatniej półelfki. Wraz ze swoim towarzyszem, młodym magiem Sennarem, Nihal musi zdobyć osiem magicznych kamieni i umieścić je w tajemniczym amulecie, aby pokonać tyrana i uratować świat. Ich misja jest niebezpieczna, a na ich drodze czyhają liczne zagrożenia i śmierć.

Troisi w "Talizmanie Mocy" przedstawia nam fascynujący świat, pełen magicznych istot. Czytelnik jest zaproszony do odkrywania różnych krain i bycia świadkiem walki bohaterów z przeciwnościami losu. Opisy i atmosfera, które autorka tworzy, potrafią wciągnąć czytelnika w tę magiczną podróż.

Jednak choć "Talizman Mocy" ma swój urok i dynamiczną akcję, recenzja oceną 6/10 odzwierciedla pewne niedociągnięcia. Część czytelników może odczuć, że fabuła jest przewidywalna i nie wnosi wystarczającej oryginalności do gatunku fantasy. Wątki i motywy występujące w powieści są często spotykane w literaturze tego gatunku, co może wpływać na odczucie monotonii i braku świeżości.

Ponadto, rozwinięcie postaci może być uznane za słabe i płaskie. Pomimo niektórych ciekawych cech i prób ukazania wewnętrznego rozwoju bohaterów, niektórzy czytelnicy mogą odczuwać, że brakuje im głębi i autentyczności. Relacje między postaciami czasami wydają się powierzchowne i pozbawione emocjonalnego związku, co utrudnia pełne zaangażowanie czytelnika.

Mimo tych ograniczeń "Talizman Mocy" nadal przyciąga fanów gatunku fantasy i młodych bohaterów, którzy podejmują się epickiej misji. Czytelnicy, którzy cenią dynamiczną akcję i magiczne światy, mogą znaleźć w tej powieści momenty rozrywki i przyjemności. Jednak dla tych, którzy oczekują oryginalności i głębszego rozwoju postaci, może to być mniej satysfakcjonujące doświadczenie czytelnicze.

Podsumowując, "Talizman Mocy" Licii Troisi to powieść, która oferuje magiczny świat i pełną przygód podróż, choć może nie dostarczyć pełnej satysfakcji pod względem oryginalności fabuły i rozwinięcia postaci. Ocena 6/10 odzwierciedla wartość rozrywki i pewne niedociągnięcia, które wpływają na odbiór książki. Mimo to, dla fanów gatunku fantasy może to być wciąż interesująca lektura, która oferuje odskocznię od rzeczywistości i zaproszenie do magicznego świata.

Licia Troisi, włoska autorka fantasy, jest znana ze swojego bogatej wyobraźni i umiejętności tworzenia pełnych przygód światów. Jej twórczość często skupia się na młodych bohaterach, którzy stają w obliczu wielkich wyzwań i muszą odkrywać swoje własne moce w walce dobra ze złem.

"Talizman Mocy" to kolejna powieść, w której Troisi zabiera nas w podróż po Świecie Wynurzonym...

O ile poprzednie 2 książki zasłużyły by dostać ocenę 8, tak tutaj co najwyżej ledwo 6 dlaczego? Bo o ile w poprzednich książkach czuliśmy jak wolny piesek na spacerze, nie bardzo wiedząc co jak i kiedy się wydarzy, o tyle w tej części założyli nam smycz i obrożę z kolczatką, co spowodowało tak bardzo liniową fabułę aż mi smutno. Przez pojawienie się amuletu, wszystko stało się banalne - zbiorą wszystkie kamienie bez problemu, wygrają walkę z tyranem i będą żyć długo i szczęśliwie. A można było to naprawdę na wiele sposobów rozegra np. amulet mógł nie działać, mogli nie znaleźć wszystkich kamieni itp, a tak to każdy strażnik praktycznie z pocałowaniem ręki oddał swój kamyk. Finałowa walka to chyba największa kpina z jaką się spotkałem w całej mojej historii czytania. 2 najpotężniejszych przeciwników, aż się prosi by walka trwała więcej niż 1 rozdział ALE NIE! Zakończmy to jednym nudnym "ciach i koniec" - serio autorko serio?! zabawy Nihal w wojne z początku 1 części miały więcej emocji... No i ostatni minus, żeby akcja nie szła za szybko, trzeba było podawać mini wątki, żeby i tam się coś działo i książka była grubsza. Koniec marudzenia, ale domyślam się, że przyznacie mi racje :D Dla plusów : fajny pomysł fammina przyjaciela, mimo iż krótki był. Walki i charakter Ido, postać Aires itp

O ile poprzednie 2 książki zasłużyły by dostać ocenę 8, tak tutaj co najwyżej ledwo 6 dlaczego? Bo o ile w poprzednich książkach czuliśmy jak wolny piesek na spacerze, nie bardzo wiedząc co jak i kiedy się wydarzy, o tyle w tej części założyli nam smycz i obrożę z kolczatką, co spowodowało tak bardzo liniową fabułę aż mi smutno. Przez pojawienie się amuletu, wszystko stało...

Cudowna historia i zakończenie, związałam się z bohaterami i na pewno książka zostanie mi w pamięci na dłużej.

Cudowna historia i zakończenie, związałam się z bohaterami i na pewno książka zostanie mi w pamięci na dłużej.

Kazda kolejna wydana ksiazka w trakcie serii staje sie lepsza. Ciekawie i bogato przedstawiona historia, swietni bohaterowie.

Kazda kolejna wydana ksiazka w trakcie serii staje sie lepsza. Ciekawie i bogato przedstawiona historia, swietni bohaterowie.

Ksiazka slaba,nie mamy tu zbyt bogatych opisow miast,
nic nie wiemy o zwyczajach panujacych tam, po prostu
swiat przedstawiony bardzo kuleje,wogole nie czuc klimatu,wszystko zarysowane jest bardzo schematycznie.
Do tego prosty jezyk,czasami wrecz pretensjonalny.
Zgadzam sie z czytelnikami,ktorzy napisali:
Nie wiem ,dlaczego to przeczytalam.

Ksiazka slaba,nie mamy tu zbyt bogatych opisow miast,
nic nie wiemy o zwyczajach panujacych tam, po prostu
swiat przedstawiony bardzo kuleje,wogole nie czuc klimatu,wszystko zarysowane jest bardzo schematycznie.
Do tego prosty jezyk,czasami wrecz pretensjonalny.
Zgadzam sie z czytelnikami,ktorzy napisali:
Nie wiem ,dlaczego to przeczytalam.

Pierwszy tom to prawie streszczenie - pomyślałam, walczyłam, byłam zagubiona, wstałam, poszłam, spałam itd. Pozostałe tomy lepsze - trochę ... Jest po prostu słabo, skrótowo i płasko napisana. Historia jakich wiele, może się spodobać. Ciekawi bohaterowie, Nastolatki mogą czytać.

Pierwszy tom to prawie streszczenie - pomyślałam, walczyłam, byłam zagubiona, wstałam, poszłam, spałam itd. Pozostałe tomy lepsze - trochę ... Jest po prostu słabo, skrótowo i płasko napisana. Historia jakich wiele, może się spodobać. Ciekawi bohaterowie, Nastolatki mogą czytać.

Po raz trzeci wkraczamy do Świata Wynurzonego i wojny, jaka się tam toczy za sprawą Tyrana. Nihal wraz ze swoimi towarzyszami wyrusza na poszukiwanie magicznych kamieni, które stanowią całość pewnego talizmanu. Za jego sprawą będzie mogła w dużej mierze przyczynić się do zakończenia wojny z Tyranem.

Powieść pełna magii, przygód, ciekawych i barwnych postaci, elfów, czarodziejów, leśnych duszków i wielu, wielu innych. Napisana lekkim piórem, czyta się ją z ogromną przyjemnością. Dawno nie odbyłam tak przyjemnej, książkowej podróży do fantastycznego świata.

Po raz trzeci wkraczamy do Świata Wynurzonego i wojny, jaka się tam toczy za sprawą Tyrana. Nihal wraz ze swoimi towarzyszami wyrusza na poszukiwanie magicznych kamieni, które stanowią całość pewnego talizmanu. Za jego sprawą będzie mogła w dużej mierze przyczynić się do zakończenia wojny z Tyranem.

Powieść pełna magii, przygód, ciekawych i barwnych postaci, elfów,...

Ostatnia część Kronik mega mnie wciągnęła, w prawie 3 dni ją przeczytałam, od rana aż do wieczora. Bardzo podobało mi się jak historia się zakończyła i cieszę się że (uwaga spolier) Sennear i Nihal w końcu są razem.

Ostatnia część Kronik mega mnie wciągnęła, w prawie 3 dni ją przeczytałam, od rana aż do wieczora. Bardzo podobało mi się jak historia się zakończyła i cieszę się że (uwaga spolier) Sennear i Nihal w końcu są razem.

Zacznej od tej ciemniejszej strony. Największym minusem "Talizmanu mocy" okazali się Nihal i Sennar. Obie te postacie w pierwszym tomie serii naprawdę mi się spodobały. Były ciekawe, oryginalne, w dodaku to właśnie wokół Nihal kręciła się cała fabuła. Tutaj jednak miałam wrażenie, że te dwie postacie się rozmyły. Stały się papierowe. Nie widziałam w nich w ogóle ich samych, ich początkowej indywidualności. Szkoda, bo to spowodowało również, że miejscami książka odrobinę mnie nudziła.

Ale nie mogę oceniać całej książki przez pryzmat dwóch postaci. W końcu poza Nihal i Sennarem jest jeszcze wiele innych, cudownych bohaterów. Ido, którego kocham całym sercem za wszystkie jego słowa, czyny, błędy, za jego trudną przeszłość, skrywane tajemnice i walkę z samym sobą. Lajos z całą swoją niewinnością i urokiem. A także Malerba, Vrasta i Reis - postacie poboczne, wnoszące niewiele do fabuły, a jednak budzące współczucie, najbardziej wzruszające i zmuszające do refleksji.

To, co w tej książce i całej trylogii zasługuje na największą uwagę, to wartości, jakie ten utwór przezuje. W "Talizmanie mocy" większość z nich poznajemy dzięki Strażnikom, którzy strzegą kamieni, jakie musi zdobyć Nihal. Rozdziały, w których się oni pojawiali należą do moich ulubionych. Ale najwiekszą prawdę przekazuje pod koniec... czarny charakter. I to najbardziej niezwykły czarny charakter, z jakim do tej pory miałam do czynienia w literaturze. Uwierzcie, to, co dzieje się w tej książce jednocześnie odbiera i daje nadzieję. Niesamowite.

Zacznej od tej ciemniejszej strony. Największym minusem "Talizmanu mocy" okazali się Nihal i Sennar. Obie te postacie w pierwszym tomie serii naprawdę mi się spodobały. Były ciekawe, oryginalne, w dodaku to właśnie wokół Nihal kręciła się cała fabuła. Tutaj jednak miałam wrażenie, że te dwie postacie się rozmyły. Stały się papierowe. Nie widziałam w nich w ogóle ich samych,...

Świetne zakończenie.

Świetne zakończenie.