Jak mówi stare przysłowie, gdzie mag nie może, tam... magiczkę pośle. Zasada ta obowiązuje także w drugim tomie opowieści o W.Rednej - nie takiej znowu wrednej - adeptce VIII roku Starmińskiej Wyższej Szkoły Magii, Wróżbiarstwa i Zielarstwa..
Jej “wiedźmowatość” ma niezwykły talent do magii, nieprzeciętną intuicję i wściekłą inteligencję. Zawsze czyta cudzą korespondencję. Wiedzy tajemnej używa z wielkim hukiem. Widywana jest wyłącznie w złym i podejrzanym towarzystwie. Ostatnio: trolla-najemnika, w bagnie z zombie, u oszalałego nekromanty, wśród szumowin-wałdaków. Typowa kobieta, ze słabością do czarusia typu “blond Bond”. Idzie za nim na koniec świata, choć wie, że to...wampir. Jak każdy facet?
Wygrała już bitwę z arcymagiem, który zabrał spokój Dogewie, krainie wampirów. Przed nią prawdziwa wojna. Nie dane jej spokojne zdobywanie dyplomu. Od momentu, gdy władca Dogewy przybywa do Starminu na turniej łuczniczy, wypadki toczą się z prędkością lawiny...

Druga część przygód "W-Rednej" wiedźmy. Równie zabawna jak pierwsza. Wolha dzięki władcy Dogewy zostaje "wrobiona" w pomoc w odzyskaniu ważnego kamienia. A przy okazji na ich drodze stanie szalony nekromanta, któremu się marzy nieśmiertelność. Tak więc Wolha razem z Lenem i najemnikiem Walem udają się w podróż po Belorii przeżywając niezwykłe przygody. Przyjaciele będą musieli się zmierzyć z "nawiedzoną" wioską, bagnami pełnymi zombii, wioską leczącą kaca po zbyt hucznym świętowaniu by na koniec trafić do tuneli wałdaków. Tam wpadają w ręce nekromanty poszukiwanego przez Konwent Magów za zabicie kilku czarodziejów, nielegalne praktyki i za zamienienie księżniczki w żabę (tak przy okazji). A ponadto spotkają na swojej drodze wiele magicznych istot np. smoka lubującego się w kamieniach szlachetnych, psotną mantykorę, wodnika topiącego niewinne dziewczyny za zamącenie jego bajorka i zielarza-pustelnika oraz jego wygadanego ucznia.

"Po więcej szczegółów radzimy zapoznać się z resztą książki."

Tak więc zachęcam do sięgnięcia po "Zawód: Wiedźma 2", bowiem czytając ją przeżyjemy razem z bohaterami masę zabawnych przygód.

Jak mówi stare przysłowie, gdzie mag nie może, tam... magiczkę pośle. Zasada ta obowiązuje także w drugim tomie opowieści o W.Rednej - nie takiej znowu wrednej - adeptce VIII roku Starmińskiej Wyższej Szkoły Magii, Wróżbiarstwa i Zielarstwa..
Jej “wiedźmowatość” ma niezwykły talent do magii, nieprzeciętną intuicję i wściekłą inteligencję. Zawsze czyta cudzą korespondencję....