Nastoletnia Mela przyjeżdża na ferie do domu swojej babci. Oprócz niej przyjeżdża tam również jej brat cioteczny, Pete wraz ze swoim przyjacielem, Jonaszem. Wkrótce zjeżdżają się kolejno pozostali członkowie rodziny, czyli troje dzieci owej babci, w tym bardzo wyraziście wykreowana postać literacka - modelka Tamara.
Czytając tę powieść nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że głównym jej bohaterem jest dom babci, tradycyjne gniazdo rodzinne, który jest tu symbolem trwałości, bezpieczeństwa, porządku.

Nastoletnia Mela przyjeżdża na ferie do domu swojej babci. Oprócz niej przyjeżdża tam również jej brat cioteczny, Pete wraz ze swoim przyjacielem, Jonaszem. Wkrótce zjeżdżają się kolejno pozostali członkowie rodziny, czyli troje dzieci owej babci, w tym bardzo wyraziście wykreowana postać literacka - modelka Tamara.
Czytając tę powieść nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że...

Urocza, spokojna o niespokojnych wydarzeniach opowieść rodzinna sentymentalnie na mnie wpłynęła. Młodzieńcze lata spędziłam zaczytytana m.in.literaturą K.Siesickiej.Niniejsza pozycja napisana u schyłku życia Pisarki jakoś umkła mojej uwadze.Tym bardziej wysłuchałam teraz z przyjemnością i radością audiobooka. Polecam.

Urocza, spokojna o niespokojnych wydarzeniach opowieść rodzinna sentymentalnie na mnie wpłynęła. Młodzieńcze lata spędziłam zaczytytana m.in.literaturą K.Siesickiej.Niniejsza pozycja napisana u schyłku życia Pisarki jakoś umkła mojej uwadze.Tym bardziej wysłuchałam teraz z przyjemnością i radością audiobooka. Polecam.

Twórczość pani Krystyny Siesickiej jest mi bardzo bliska. Jako nastolatka czytałam jej wszystkie książki. Kilka z nich mam w swojej biblioteczce a większą część z mojego zbioru zabrała moja córka, która również zafascynowała się tą literaturą.
"Falbanki" podrzuciła mi znajoma robiąc porządki w swojej biblioteczce a ja od razu zabrałam się za czytanie. Postanowiłam po wielu latach powrócić do świata malowanego przez panią Krystynę Siesicką.
Moim zdaniem nie jest to powieść tylko dla młodzieży, niejedna osoba dorosła również znajdzie w tej książce coś dla siebie. "Falbanki" to pierwsza z trzech części cyklu "Opowieści rodzinne" opowiadających o różnych, często skomplikowanych relacjach rodzinnych i nie tylko. Fabuła toczy się niespiesznie, powoli tak jakby od niechcenia, ale najważniejszy jest klimat tej książki, przyglądamy się bohaterom skupionym na zwykłych, codziennych czynnościach i rozmowach.

"Jesteśmy jak aktorzy w teatrze, każde z nas gra swoją rolę i nawet kiedy milczymy, ta chwila też coś znaczy, bo dla każdego z nas ma jakiś dalszy ciąg. Kto pisze scenariusz?"

Autorka opowiada nam o młodej dziewczynie, która przyjechała na zimowe ferie do babci. Babcia Róż jest poetką, opoka całej rodziny, której każdy może zaufać i powierzyć najskrytsze tajemnice. Ona potrafi każdego wysłuchać, pocieszyć, udzielić wskazówek. Ma również swoje humory, ale chyba taką babcię to każdy chciałby mieć. To jakby ideał babci. Mela również ma swoje problemy, lecz babcia z pewnością znajdzie radę, na problemy sercowe również.
W tej książce od samego początku intrygował mnie tytuł a okazało się, że babcia Róża falbankami nazywała plotki czy pogaduchy o sprawach małej wagi. Właśnie wokół takich falbanek czy ploteczek toczy się fabuła tej powieści. Poznajemy ogólne zarysy każdej postaci i ich historię, a nawet dla kota znalazła autorka miejsce. Nie wszystko jest tu do końca proste i łatwe do rozwiązania, lecz przecież takie jest właśnie życie, nie tylko słodkie, beztroskie i radosne, lecz czasem także przepełnione goryczą.

Polecam, nie tylko młodzieży.

Twórczość pani Krystyny Siesickiej jest mi bardzo bliska. Jako nastolatka czytałam jej wszystkie książki. Kilka z nich mam w swojej biblioteczce a większą część z mojego zbioru zabrała moja córka, która również zafascynowała się tą literaturą.
"Falbanki" podrzuciła mi znajoma robiąc porządki w swojej biblioteczce a ja od razu zabrałam się za czytanie. Postanowiłam po wielu...

Piękny, stary, otoczony łąkami dom nad jeziorem, z dala od miasteczka i codziennego zgiełku. Ot, parę jasnych, urządzonych z charakterem pokojów. Miejsce, gdzie przy filiżance kawusi można odpocząć, porozmawiać przez chwilę, a czasem może i trochę się posprzeczać. Dom poetki Róży Firlej.

Po niespodziewanej wyprowadzce matki, Mela przyjeżdża na ferie do ukochanej babci. Wkrótce na miejsce przybywa niemal cała, żądna przedyskutowania sytuacji rodzina… oraz przyjaciel kuzyna dziewczyny, Jonasz. Przystojny, sympatyczny…

Fabuła toczy się wolniutko, jakby od niechcenia. W tej książce najważniejsze są przecież rodzinne klimaty. Obserwujemy więc bohaterów przy codziennych czynnościach, drobnych kłótniach, rozmowach. Na pierwszy plan wysuwają się drobiazgi: ręcznie robione kapcie, czerwone talerzyki zmywane przez Melę czy gotowanie obiadu. A wszystko to przetykane misternymi uwagami i złotymi myślami...
Cała recenzja na moim blogu: http://lekturymolinki.blogspot.com/2020/02/falbanki-krystyna-siesicka.html

Piękny, stary, otoczony łąkami dom nad jeziorem, z dala od miasteczka i codziennego zgiełku. Ot, parę jasnych, urządzonych z charakterem pokojów. Miejsce, gdzie przy filiżance kawusi można odpocząć, porozmawiać przez chwilę, a czasem może i trochę się posprzeczać. Dom poetki Róży Firlej.

Po niespodziewanej wyprowadzce matki, Mela przyjeżdża na ferie do ukochanej babci....

"O małych ploteczkach, zabawnych pogaduszkach, moja babcia mówi: falbanki".

Wrzucam cytat żeby nie było, że pani Siesicka napisała poradnik dla młodych krawcowych.

"Falbanki" mi trochę nie leżą, przyznaję szczerze. Do domu obywatelki (a przepraszam, już nie obywatelki a pani) Firlej Róży przybywają dziwni osobnicy, którzy deklarują, że są jej rodziną. Towarzystwo to, niestety, nie jest ani zabawne ani ciekawe. Wszyscy zachowują się jakoś tak nienaturalnie, a sama babcia Róża również ma swoje małe dziwactwa, zapewne dlatego, że jest artystką. Poetką. Chociaż niekoniecznie docenianą we własnej rodzinie. Niewdzięcznicy!

"O małych ploteczkach, zabawnych pogaduszkach, moja babcia mówi: falbanki".

Wrzucam cytat żeby nie było, że pani Siesicka napisała poradnik dla młodych krawcowych.

"Falbanki" mi trochę nie leżą, przyznaję szczerze. Do domu obywatelki (a przepraszam, już nie obywatelki a pani) Firlej Róży przybywają dziwni osobnicy, którzy deklarują, że są jej rodziną. Towarzystwo to,...

Piękna, trochę smutna, trochę wesoła rodzinna opowieść.

Piękna, trochę smutna, trochę wesoła rodzinna opowieść.

Sentymentalnie naiwne,jak to u Siesickiej.

Sentymentalnie naiwne,jak to u Siesickiej.

Lubiłam Krystynę Siesicką jako młoda dziewczyna i nie zawiodłam się również teraz. Wciągająca, choć w sumie krótka opowieść o pełnej życia rodzinie. Kilka dni, ale ileż przeżyć i emocji - opowiadane z punktu widzenia nastolatki, ale pokazane też odczucia babci, ciotek i wujków oraz kuzynów, zamieszanych w wir wydarzeń - w sumie nic nadzwyczajnego, zwykłe historie rodzinne, a jednak żywo i ciekawie podane.

Lubiłam Krystynę Siesicką jako młoda dziewczyna i nie zawiodłam się również teraz. Wciągająca, choć w sumie krótka opowieść o pełnej życia rodzinie. Kilka dni, ale ileż przeżyć i emocji - opowiadane z punktu widzenia nastolatki, ale pokazane też odczucia babci, ciotek i wujków oraz kuzynów, zamieszanych w wir wydarzeń - w sumie nic nadzwyczajnego, zwykłe historie rodzinne,...

Sympatyczna książeczka. Ciekawa jestem jak potoczyły się dalsze losy bohaterów - na pewno sięgnę po kolejną część.

Sympatyczna książeczka. Ciekawa jestem jak potoczyły się dalsze losy bohaterów - na pewno sięgnę po kolejną część.

Kolejna książka autorki, która pozwala się zrelaksować między innymi cięższymi gatunkami.

Kolejna książka autorki, która pozwala się zrelaksować między innymi cięższymi gatunkami.