Kiedy zapisywałam się na tę z kolei powieść zrobiłam to dlatego, że wszyscy ją zachwalali. Okładka była dla mnie wręcz koszmarna, opis był nieszczególny, autorka nieznana.
Do tego, o zgrozo, nie cierpiałam serialu "Córki McLeoda". Tak, tak - narzekam na potęgę i jestem idealnym kandydatem na hejtera roku. Owszem :) Ale muszę powiedzieć, że ta akurat powieść pozytywnie mnie zaskoczyła. A co było pierwszym pozytywem jaki zauważyłam? Barwny styl. Czasami aż nazbyt kolorowy jak na czytadło o cudownie szczęśliwym zakończeniu ale na dobrobyt się nie narzeka. Więc i ja poddałam się magii małej miejscowości na końcu Polski leżącej i z zapartym tchem czytałam o mieszkańcach Idy.
Ciekawe, nietuzinkowe postacie, zaskakujące wątki i historie, dość nieprzewidywalne zwroty akcji... dobrze się bawiłam czytając tą książkę. Ubolewać będę tylko nad okładką, bo książka została nią skrzywdzona. A główna bohaterka miała włosy kręcone!
Nie chcę zdradzać fabuły, bo zdecydowanie warta jest poznania przez każdego, kto tu jeszcze zagląda. Dajcie jej szansę :) Uwierzcie mi na słowo i zanurzcie się w tej utopijnej opowieści. Czemu by nie? Czasem można. Bo ta utopia jest... taka w granicach rozsądku, bajkowa. Słodka do bólu ale do przełknięcia.

Kiedy zapisywałam się na tę z kolei powieść zrobiłam to dlatego, że wszyscy ją zachwalali. Okładka była dla mnie wręcz koszmarna, opis był nieszczególny, autorka nieznana.
Do tego, o zgrozo, nie cierpiałam serialu "Córki McLeoda". Tak, tak - narzekam na potęgę i jestem idealnym kandydatem na hejtera roku. Owszem :) Ale muszę powiedzieć, że ta akurat powieść pozytywnie mnie...