Drugą część przeczytałam z dużym zainteresowaniem.
Powieść trzyma w napięciu, niektóre sekrety zostają wyjaśnione.
Świetnie oddany klimat międzywojnia.

Przywiązałam się do Ady.

Tylko tak sobie myślę.... To chyba nie może się dobrze skończyć....

Czekam, aż w naszych bibliotekach pojawi się trzeci, ostatni tom.

Drugą część przeczytałam z dużym zainteresowaniem.
Powieść trzyma w napięciu, niektóre sekrety zostają wyjaśnione.
Świetnie oddany klimat międzywojnia.

Przywiązałam się do Ady.

Tylko tak sobie myślę.... To chyba nie może się dobrze skończyć....

Czekam, aż w naszych bibliotekach pojawi się trzeci, ostatni tom.

Autorka przedstawia nam historię Ady Nirskiej - artystki rewiowej w czasach przed II wojną światową. Książka znakomicie pokazuje różne osobowości bohaterów i ich losy. Niestety jest to kolejna książka w której odnoszę wrażenie, że akcja w czasach współczesnych jest napisana "na siłę". Dopisana, ponieważ musi uzupełnić informacje, które mają miejsce przed II WŚ, jednak nie współgra mi to. Za to świetnie pokazuje, że zabawa, teatr i inne rozrywki nie zawsze są dlatego, bo jednostki błogo i nieświadomie żyją. Czasami taki styl życia jest przykrywką wyższych celów.

Autorka przedstawia nam historię Ady Nirskiej - artystki rewiowej w czasach przed II wojną światową. Książka znakomicie pokazuje różne osobowości bohaterów i ich losy. Niestety jest to kolejna książka w której odnoszę wrażenie, że akcja w czasach współczesnych jest napisana "na siłę". Dopisana, ponieważ musi uzupełnić informacje, które mają miejsce przed II WŚ, jednak nie...

"Kolekcja straconych chwil" to druga część serii Agnieszki Krawczyk z cyklu "Ogród sekretów i zdrad".

Akcja powieści toczy się w okresie międzywojennym oraz w teraźniejszości. Różę Jabłonowską interesuje barwna historia artystki rewiowej Ady Nirskiej. Autorka płynnie przenosi nas w odległe czasy, gdzie poznajemy blaski i cienie oraz klimat dwudziestolecia międzywojennego.

Ponownie wkraczamy na salony, gdzie jesteśmy świadkami intryg i tajemnic rodzinnych. To ciekawy okres historyczny, gdzie wielkie majątki szły w parze z ogromnym splendorem a cała sztuczność i efekciarstwo została obnażona i pokazana w pełnej krasie. Trochę tym razem przytłoczyła mnie ilość bohaterów za czym szczególnie nie przepadam. Pomijając to moje subiektywne odczucie, powieść bardzo mi się podobała, gdyż oprócz wątku obyczajowego znajdziemy również wątek kryminalny. Jeśli macie na nią ochotę, proponuję zacząć lekturę od pierwszego tomu aby poznać od początku losy rodziny Korsakowskich. Ja będę czekać na kolejny, gdyż jestem ciekawa dalszych losów przedstawionych tu postaci w przededniu wybuchu wojny.

"Kolekcja straconych chwil" to druga część serii Agnieszki Krawczyk z cyklu "Ogród sekretów i zdrad".

Akcja powieści toczy się w okresie międzywojennym oraz w teraźniejszości. Różę Jabłonowską interesuje barwna historia artystki rewiowej Ady Nirskiej. Autorka płynnie przenosi nas w odległe czasy, gdzie poznajemy blaski i cienie oraz klimat dwudziestolecia międzywojennego....

Bardzo lubię twórczość Agnieszki Krawczyk,ale to stanowczo jej najlepszy cykl. Dwudziestolecie międzywojenne odmalowane zostało z pieczołowitą dbałością o szczegóły, a postać Ady Nirskiej i jej losy fascynują i intrygują od samego początku. Niecierpliwie wyczekuję części trzeciej.

Bardzo lubię twórczość Agnieszki Krawczyk,ale to stanowczo jej najlepszy cykl. Dwudziestolecie międzywojenne odmalowane zostało z pieczołowitą dbałością o szczegóły, a postać Ady Nirskiej i jej losy fascynują i intrygują od samego początku. Niecierpliwie wyczekuję części trzeciej.

Jeśli chcecie cofnąć się w przeszłość to akcja w "Kolekcji straconych chwil" rozgrywa się w dwudziestoleciu międzywojennym i przeplata się z teraźniejszością. Kontynuacja książki "Ogród sekretów i zdrad" i poznajemy dalsze losy rodziny Korsakowskich. Znajdziecie tutaj intrygi, sekrety, podstępy, zdrady namiętność i miłość.
W tym tomie poznajemy przeszłość Ady Nirskiej, warszawskiej aktorki rewiowej oraz cienie i blaski dwudziestolecia międzywojennego. Jak się okazuje przeszłość Ady była barwna. Róża dzięki pamiętnikowi babci odkrywa mroczne tajemnice rodzinne, które miały pozostać w ukryciu.

Bawiłam się znakomicie odkrywając razem z Różą przeszłość Ady. Autorka przenosi czytelnika do lat dwudziestolecia międzywojennego i pokazuje klimat i obyczaje tamtych czasów. Fabuła wciąga już od pierwszej strony i trzyma w napięciu do samego końca. Barwni bohaterowie nie pozwalają nudzić się. Emocje wylewają się z każdej kartki tej powieści. Uwielbiam świetny styl i lekkie pióro autorki. Przeczytałam tę książkę z zapartym tchem.

Jeśli lubicie czytać sagi rodzinne, odkrywać tajemnice z przeszłości i intrygi to koniecznie sięgnijcie po tę książkę.
Czekam na trzeci tom, bo jestem zachwycona tą sagą i jestem ciekawa czym jeszcze zaskoczy mnie autorka.

Gorąco polecam!

Jeśli chcecie cofnąć się w przeszłość to akcja w "Kolekcji straconych chwil" rozgrywa się w dwudziestoleciu międzywojennym i przeplata się z teraźniejszością. Kontynuacja książki "Ogród sekretów i zdrad" i poznajemy dalsze losy rodziny Korsakowskich. Znajdziecie tutaj intrygi, sekrety, podstępy, zdrady namiętność i miłość.
W tym tomie poznajemy przeszłość Ady Nirskiej,...

Z jednej strony to ciekawa opowieść, która wciąga. Z drugiej jestem rozczarowana, że będzie kolejny tom. Moim zdaniem rozwleczone to wszystko do granic możliwości. Za dużo bohaterów dalekoplanowych, nie wiadomo już kto jest kim, za dużo szczegółowych opisów miejsc i nic niewnoszących dialogów osób, które kompletnie nic nie wnoszą do historii. Mimo wszystko pewnie wrócę do trzeciej części bo polubiłam Adę i jestem ciekawa jej losów.

Z jednej strony to ciekawa opowieść, która wciąga. Z drugiej jestem rozczarowana, że będzie kolejny tom. Moim zdaniem rozwleczone to wszystko do granic możliwości. Za dużo bohaterów dalekoplanowych, nie wiadomo już kto jest kim, za dużo szczegółowych opisów miejsc i nic niewnoszących dialogów osób, które kompletnie nic nie wnoszą do historii. Mimo wszystko pewnie wrócę do...

,,Kolekcja straconych chwil" Agnieszki Krawczyk to drugi tom.
Śmiało mogę napisać, że klimat,jaki towarzyszył mi przy pierwszej części, został zachowany również w tej. Dwudziestolecie międzywojenne było wyjątkowym czasem pod kątem życia towarzyskiego, zwłaszcza artystycznej elity.
W tej części nadal teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Róża Jabłonowska w dalszym ciągu zagłębia się w przeszłość rodziny i próbuje poznać wszystkie tajemnice, które powoli wychodzą na jaw.
Z jednej strony widzimy przepych, z drugiej widzimy obraz niebezpieczeństwa. Bardzo przyciągały mnie te sekrety. Zabawa w detektywa była iście ekscytująca, ale też wywoływała ciarki na plecach.
Pani Agnieszka w swojej pozycji idealnie odzwierciedla tamtejsze czasy. Bardzo przyjemnie się czyta. Mamy tutaj wachlarz przeróżnych emocji. Mimo iż cała książka była perfekcyjna i bardzo ciekawa, to czasy dwudziestolecia międzywojennego przyciągały mój wzrok niczym magnes. Nie mogłam oderwać się od tej historii. Ciągle chciałam więcej, a z każdą nową, ujawnioną informacją zatracałam się jeszcze bardziej.
Jest niesamowita. Polecam Wam z całego serca.

,,Kolekcja straconych chwil" Agnieszki Krawczyk to drugi tom.
Śmiało mogę napisać, że klimat,jaki towarzyszył mi przy pierwszej części, został zachowany również w tej. Dwudziestolecie międzywojenne było wyjątkowym czasem pod kątem życia towarzyskiego, zwłaszcza artystycznej elity.
W tej części nadal teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Róża Jabłonowska w dalszym...

Po lekturze „Ogrodu sekretów i zdrad”, który mnie zachwycił, niecierpliwie czekałam na kolejną część, więc podeszłam to tego tomu z wielkimi oczekiwaniami. Czy ta książka je zaspokoiła? Już wkrótce Wam zdradzę ☺️

Róża Jabłonowska po śmierci ukochanej babci Giny i po odkryciu garstki sekretów rodu, z którego się wywodzi, wiedziona ciekawością w dalszym ciągu próbuje poznać losy tajemniczej Ady Nirskiej. Ku niezadowoleniu swojej matki dalej prowadzi swoje małe śledztwo, krok po kroku układając elementy tej skomplikowanej układanki.

Adelajda Korsakowska pod pseudonimem Ada Nirska (siostra babci Giny) próbuje ułożyć sobie życie w Warszawie. Zostaje uwielbianą artystką rewiową i śpiewaczką. Niestety jej przeszłość i incydent w Łabonarówce, którego była częścią, odnajdzie ją i tam. Salonowy blichtr, sława i pieniądze nie uchronią jej przed stawieniem czoła konsekwencjom wydarzenia sprzed lat. Ada ponownie zostaje uwikłana w niebezpieczne gry i intrygi Karola Mikanowskiego, który po latach znowu pojawia się w jej życiu. Czy Adzie uda się zemścić się na nieobliczalnym stryju i wyjść cało z tragicznej sytuacji, w której się znalała? Czy Róża dotrze do prawdy, której tak desperacko poszukuje?

Ta książka przeniosła mnie do lat dwudziestolecia międzywojennego, zabrała na salony i przybliżyła atmosferę tamtych lat w lekki i barwny sposób. Zaskoczyła mnie starannie utkaną intrygą i zachwyciła złożonością, ciekawych i tajemniczych postaci… i tu zaczynają się dla mnie schody…
Tych postaci było dla mnie za dużo, ilość nazwisk i osób, które pojawiały się w książce, nie zawsze koniecznie, nieco mnie przytłoczyła. Podobnie było z opisami i wydarzeniami, które stanowiły tło całej historii, część z nich wydawała mi się niepotrzebna.

Pamiętajcie proszę, że jest to tylko mój odbiór i szczegóły, które gdzieś mnie uwierały podczas tej lektury. Jest to naprawdę imponująco napisana historia, która ma mnóstwo walorów i tych pozytywnych jest zdecydowanie więcej niż te detale, do których się przyczepiłam.

Po lekturze „Ogrodu sekretów i zdrad”, który mnie zachwycił, niecierpliwie czekałam na kolejną część, więc podeszłam to tego tomu z wielkimi oczekiwaniami. Czy ta książka je zaspokoiła? Już wkrótce Wam zdradzę ☺️

Róża Jabłonowska po śmierci ukochanej babci Giny i po odkryciu garstki sekretów rodu, z którego się wywodzi, wiedziona ciekawością w dalszym ciągu próbuje poznać...

"Kolekcja straconych chwil" to kontynuacja losów, znanych nam już bohaterów "Ogrodu sekretów i zdrad".
Agnieszka Krawczyk zabiera nas w kolejną podróż gdzie teraźniejszość miesza się z przeszłością. Za sprawą Róży Jabłonowskiej i jej chęci poznania losów swojej rodziny, a przede wszystkim Ady Nirskiej, zostajemy wciągnięci w zupełnie inny świat. Pełen emocji i zawiłości, przepychu i namiętności oraz intryg, w którym autorka idealnie oddaje klimat dawnych czasów.
Uchylając rąbka tajemnic rodzinnych, podsyciła moją ciekawość czytelniczą, co sprawiło że z ogromną fascynacją zaczytywałam się w kolejnych stronach i chciałam więcej, aż w końcu przyszedł koniec, który pozostawił spory niedosyt.
Więc teraz czekam na kolejny tom.

"Kolekcja straconych chwil" to kontynuacja losów, znanych nam już bohaterów "Ogrodu sekretów i zdrad".
Agnieszka Krawczyk zabiera nas w kolejną podróż gdzie teraźniejszość miesza się z przeszłością. Za sprawą Róży Jabłonowskiej i jej chęci poznania losów swojej rodziny, a przede wszystkim Ady Nirskiej, zostajemy wciągnięci w zupełnie inny świat. Pełen emocji i zawiłości,...

Pierwszy tom tej historii urzekł mnie i z ekscytacją wyczekiwałam kontynuacji.
Po lekturze "Kolekcji straconych chwil" znów wzdycham z zachwytu.
Agnieszka Krawczyk potrafi przenieść mnie w czasie.
Jej umiejętność snucia opowieści jest niesamowita, potrafi odciąć mnie od rzeczywistości i przenieść w inny wymiar. Jestem cichym obserwatorem wydarzeń, a moja wyobraźnia kreuje obrazy, które wyświetlają się w mojej głowie jak filmowe kadry.

Róża Jabłonowska, współwłaścicielka galerii sztuki nadal próbuje odkryć tajemnice swojej babci Giny i jej rodziny.
Szczególnie interesuje ją utalentowana i tajemnicza Adelajda Korsakowska, znana również jako Ada Nirska.
Przedwojenna artystka, która kiedyś miała świat u swych stóp i nagle słuch o niej zaginął. Pozostały po niej tylko stare płyty, wycinki z gazet, wyblakłe fotografie i niejasne ślady jej losu.

To historia opowiedziana z dwóch perspektyw czasowych -współczesnej i przedwojennej.
Autorka utrzymuje znakomity balans między przeszłością a teraźniejszością. Choć bardziej ciągnęło mnie w lata 30 XX wieku, byłam również ciekawa, jak potoczą się losy Róży, która nieświadomie uwikłała się w trójkąt uczuciowy.

Ach, jak ja uwielbiam artystyczne dwudziestolecie międzywojenne. Przedwojennej kino, literatura, sztuka, architektura i kobiece losy - to wszystko mnie fascynuje.
Czasami czuję dziwna tęsknotę, kiedy wracam do tego okresu.
Blask, blichtr, szampan, rauty i beztroska zabawa pięknych, bogatych i utalentowanych.
Choć to pewnie miraż i ułuda, to chciałoby się tam być. Niestety, tak jak dziś i wtedy toczyło się zwykłe, prozaiczne życie, czasem brutalne, szare i brzydkie.
Ada po utracie ojca i rodzinnego majątku zaczyna nowe życie. Dramatyczne wydarzenia uczyniły z niej kobietę skrytą, nieufną i ostrożną. Ale są ludzie, którzy obwiniają ją za tragedię, która wydarzyła się w pałacu w Łabonarówce.

Podoba mi się sposób, w jaki autorka prowadzi akcję.
Róża Jabłonowska musi snuć domysły i próbować odkryć, co przydarzyło się jej przodkom. Kluczy, stawia hipotezy, błądzi.
Jako czytelniczka mam uprzywilejowaną pozycję, mogę poznać prawdziwe wydarzenia z przeszłości, o których Róża może tylko pomarzyć. To jest bardzo autentyczne. Prawdę sprzed lat wypacza czas i wspomnienia. Jeśli nie mówimy o przeszłości, to ona w końcu znika. A jeśli zniknie, to tak, jakby nigdy nie istniała.
Historie jakie ta przypominają mi o zapomnianych faktach, przeinaczonych prawdach i nieodkrytych tajemnicach moich babć - kobiet silnych i dumnych.

"Kolekcja straconych chwil" kończy się w przededniu wybuchu wojny. Jestem pewna, że kolejny tom to będzie kulminacją wydarzeń, a tło historyczne dostarczy wielu dramatycznych momentów.
Obie książki są znakomite, uwielbiam je i gorąco polecam.

Pierwszy tom tej historii urzekł mnie i z ekscytacją wyczekiwałam kontynuacji.
Po lekturze "Kolekcji straconych chwil" znów wzdycham z zachwytu.
Agnieszka Krawczyk potrafi przenieść mnie w czasie.
Jej umiejętność snucia opowieści jest niesamowita, potrafi odciąć mnie od rzeczywistości i przenieść w inny wymiar. Jestem cichym obserwatorem wydarzeń, a moja wyobraźnia kreuje...