Gwałtowne uczucie i wyścig z psychopatycznym prześladowcą… to nam obiecuje napis na okładce. Jednak ja niczego takiego się nie doszukałam. Zacznijmy od tej gwałtowności uczucia… Nie ma tutaj niczego takiego! Jest, co prawda wątek miłosny, jednak nie powala, nie zniewala ani nie rozpala. Powiedzmy sobie szczerze, jest nudno. Gdzie ta nuta pieprzu? Gdzie gorący romans, który pobudzi wyobraźnię i nie pozwoli się oderwać od lektury? No właśnie nigdzie, a już na pewno nie w tej historii. Po prostu romantyczny sucharek.Przejdźmy zatem do „wyścigu…” tu już było lepiej, ale też niepowalająco. Nie wyczułam żadnego napięcia, nie obgryzałam paznokci, nie czekałam z zapartym tchem na dalszy rozwój wydarzeń. A gdy już nadszedł moment, który wkracza w fazę kulminacji to zdążyłam połapać się przed „policjantami”, kto jest tym Księdzem.
„Święte grzechy” to niekoniecznie udany thriller romantyczny. Sam pomysł na fabułę bardzo dobry jednak zabrakło dynamiki i lepszego wykonania. A szkoda, gdyż psychopaci z zaburzeniami i to na tle religijnym to ciekawy temat i można było popłynąć. Ożywić jakoś tę powieść, zaskoczyć czytelnika i sprawić, żeby zapamiętał tę książkę na długo. Niestety tak się nie stało. Książka nie powala, co mnie dziwi, znając styl i możliwości autorki. Ale przecież nie każda książka musi być udana. Rzadko mi się zdarza nie polecać jakiejś książki, jednak tym razem muszę Was ostrzec przed literackim sucharkiem.

http://www.zapiski-okularnicy.pl/2015/05/nora-roberts-swiete-grzechy.html

Gwałtowne uczucie i wyścig z psychopatycznym prześladowcą… to nam obiecuje napis na okładce. Jednak ja niczego takiego się nie doszukałam. Zacznijmy od tej gwałtowności uczucia… Nie ma tutaj niczego takiego! Jest, co prawda wątek miłosny, jednak nie powala, nie zniewala ani nie rozpala. Powiedzmy sobie szczerze, jest nudno. Gdzie ta nuta pieprzu? Gdzie gorący romans, który...