Książka czyta się wyjątkowo szybko, mi zajęła 2 dni, ale ktoś dysponujący większą ilością czasu wolnego może wyrobić się szybciej.
Nie o to jednak chodzi, by czytać książkę szybko, lecz by umieć ją odpowiednio spożyć. Jak pucharek lodów albo truskawkowego drinka.

Miasto złodziei z pucharkiem lodów ma tyle wspólnego, że rzecz dzieje się w Rosji w Sylwestra, lodu i śniegu jest więc pod dostatkiem. Historia została umieszczona w czasie II wojny światowej, więc niczego więcej pod dostatkiem nie będzie.

Amerykański autor serwuje historię, którą z powodzeniem ktoś kiedyś zekranizuje i będzie to nic wielkiego, puszczonego w tv w kategorii mega hit wojenny/sensacyjny.
Na przełomie kilku dni - co zrozumiałe, w końcu to wojna, sytuacja wyjątkowa, więc czas płynie inaczej - niedobrana para głównych bohaterów zaprzyjaźnia się w swej pogoni za tuzinem jaj na tort weselny, po czym jeden z nich ginie od postrzału w pośladek, a do drugiego wraca jego poznania w tym czasie miłość, niegotująca, ale strzelająca celnie z odległości pół kilometra.

Historia czyta się szybko i łatwo, ale niekoniecznie przyjemnie. Szereg wątków dotyczących wynaturzeń z okresu wojennego został poruszony, nawet jeśli potraktowany po macoszemu. Historia miłosna, która stanowi teoretycznie wątek poboczny, przy głębszym zastanowieniu przebija się na pierwszy plan, budując sobie tło z szarych stopklatek wątków wojennych.

Książka czyta się wyjątkowo szybko, mi zajęła 2 dni, ale ktoś dysponujący większą ilością czasu wolnego może wyrobić się szybciej.
Nie o to jednak chodzi, by czytać książkę szybko, lecz by umieć ją odpowiednio spożyć. Jak pucharek lodów albo truskawkowego drinka.

Miasto złodziei z pucharkiem lodów ma tyle wspólnego, że rzecz dzieje się w Rosji w Sylwestra, lodu i śniegu...