Małe francuskie miasteczko i parada jego mieszkańców, po części złych, po części szalonych a przede wszystkim zgorzkniałych, nieszczęśliwych i samotnych. Nikt i nic nie jest jednoznacznie "białe" lub "czarne". Wszystko jest jak w tytule "szare".. Dobra ale smutna powieść, nie dla każdego czytelnika.

Małe francuskie miasteczko i parada jego mieszkańców, po części złych, po części szalonych a przede wszystkim zgorzkniałych, nieszczęśliwych i samotnych. Nikt i nic nie jest jednoznacznie "białe" lub "czarne". Wszystko jest jak w tytule "szare".. Dobra ale smutna powieść, nie dla każdego czytelnika.

Bardzo smutna opowieść z dobrą narracją i wątkiem zbrodni. Niejednoznaczna, ale też nie zawiła. Polecam.

Bardzo smutna opowieść z dobrą narracją i wątkiem zbrodni. Niejednoznaczna, ale też nie zawiła. Polecam.

Fabuła Szarych dusz jest właściwie dość prosta: emerytowany policjant opowiada o sprawie http://media.rtl.fr/online/image/2011/0807/7708863109_les-ames-grises-de-philippe-claudel.jpgsprzed lat. Chodzi o popełnione w czasie I wojny światowej morderstwo dziewczynki, słynącej z urody córki karczmarza. Jednak nie afera kryminalna jest tu najistotniejsza (na dowód czego muszę wyznać, że choć czytałam tę książkę ze cztery razy, dalej nie pamiętam, kto zabił),a postawione między wersami pytanie o człowieczeństwo, o stopień, w jakim bycie winnym lub niewinnym pokrywa się z byciem człowiekiem złym lub dobrym, o możliwość rozstrzygnięcia. Jest to powieść głęboko humanistyczna, bardzo przejmująca, a jednocześnie żywa, barwna i plastyczna, tworzona przez kilka bardzo wyrazistych charakterów (więcej na: http://przetlumaczenia.blog.pl/2015/07/25/philippe-claudel-szare-dusze-tlum-joanna-stankiewicz-pradzynska/)

Fabuła Szarych dusz jest właściwie dość prosta: emerytowany policjant opowiada o sprawie http://media.rtl.fr/online/image/2011/0807/7708863109_les-ames-grises-de-philippe-claudel.jpgsprzed lat. Chodzi o popełnione w czasie I wojny światowej morderstwo dziewczynki, słynącej z urody córki karczmarza. Jednak nie afera kryminalna jest tu najistotniejsza (na dowód czego muszę...

Pełno smutku, zrezygnowania i szarości. W tle wojna, która jak sami bohaterowie mówią wcale ich nie dotknęła.

Nie ma szczęśliwego zakończenia, wszystko kończy się tak jak zaczęło, nie istotne dla świata.

Pełno smutku, zrezygnowania i szarości. W tle wojna, która jak sami bohaterowie mówią wcale ich nie dotknęła.

Nie ma szczęśliwego zakończenia, wszystko kończy się tak jak zaczęło, nie istotne dla świata.

Powieść przepiękna, ale smutna. Zmuszająca do refleksji. Tło historyczne, świetnie nakreślone niejednoznaczne postaci, czy sam wątek kryminalny wydają się być tylko pretekstem do rozważań o samotności i przemijaniu. Tej książki się nie czyta, tę książkę się chłonie całym sobą. I pomyśleć, że trafiłem na nią przez przypadek...

Powieść przepiękna, ale smutna. Zmuszająca do refleksji. Tło historyczne, świetnie nakreślone niejednoznaczne postaci, czy sam wątek kryminalny wydają się być tylko pretekstem do rozważań o samotności i przemijaniu. Tej książki się nie czyta, tę książkę się chłonie całym sobą. I pomyśleć, że trafiłem na nią przez przypadek...

Chcę serdecznie podziękować paniom z obsługi marketu "Kaufland", bo dzięki nim mam tę książkę, zupełnie przypadkiem znalazłam ją przed kilkoma tygodniami na półce z prasą i lekturami mało ambitnymi, zanęcił mnie tytuł,nie mogłam się oprzeć :P książka nie miała kodu i ani śladu ceny, tak więc w godzinach szczytu trułam paniom z obsługi, żeby mi pomogły... dla świętego spokoju wyceniły mi ją tak, jak pewien angielski kryminał z nalepioną przeceną 7,99, który to miałam dać pani na kasie do skasowania, ów kryminał miał nalepioną cenę, a "Szare dusze" nie, ani kodu, ani nic... pani kasjerka skasowała cenę z kryminału i przyjęła do wiadomości, że to taka podmianka, do torebki schowałam zamiast niego "Szare dusze", w domu przeczytałam jednym tchem, piękna narracja.

Chcę serdecznie podziękować paniom z obsługi marketu "Kaufland", bo dzięki nim mam tę książkę, zupełnie przypadkiem znalazłam ją przed kilkoma tygodniami na półce z prasą i lekturami mało ambitnymi, zanęcił mnie tytuł,nie mogłam się oprzeć :P książka nie miała kodu i ani śladu ceny, tak więc w godzinach szczytu trułam paniom z obsługi, żeby mi pomogły... dla świętego...

To nie jest zwyczajny kryminał. Powiedziałabym raczej, że to książka o duszach - smutna i poruszająca, nakreślona naprawdę ciekawym stylem. Autor dostarcza czytelnikowi myśli, nad którymi warto się zatrzymać. I jego bohaterzy są prawdziwi, czuje się ich emocje, ich historie.
Ogromny plus.

To nie jest zwyczajny kryminał. Powiedziałabym raczej, że to książka o duszach - smutna i poruszająca, nakreślona naprawdę ciekawym stylem. Autor dostarcza czytelnikowi myśli, nad którymi warto się zatrzymać. I jego bohaterzy są prawdziwi, czuje się ich emocje, ich historie.
Ogromny plus.

Szare dusze i smutne dusze. Z tej książki bije ogromny smutek. Szaleje I wojna światowa we Francji, a tuż obok frontu małe miasteczko. W tymże małym miasteczku zostaje znaleziona uduszona 10 letnia dziewczynka. Policjant – narrator – bierze udział w śledztwie. Książka jest napisana z pozycji jego wspomnień o tym wydarzeniu. W ciągłym odgłosie armat frontowych w miasteczku toczy się normalne życie. Normalne? Zakłamanie, wykorzystywanie władzy, podłość, okrutny los, nieszczęśliwa miłość – to właśnie jest tam normalne w pojęciu narratora. Im bliżej końca ksiązki robi się coraz smutniej aż do kulminacji na ostatnich stronach i w ostatnim zdaniu. Lecz czyta się ją z wypiekami na twarzy. Całym sobą czytelnik próbuje jej się przeciwstawić, sprowokować coś optymistycznego, a autor ciągnie go w dół, do głębi, w najdalsze czeluście bezradności. Ludzie tu nie są czarno biali, źli, czy dobrzy – są normalni – szarzy. Zło nie płynie tylko i wyłącznie od człowieka. Złem może być również los, przypadek, albo noworodek, który zabija swoją matkę podczas porodu. Złego człowieka można próbować naprawić, walczyć z nim, lecz nie da się walczyć z losem, ze śmiercią w okopie, z nieszczęśliwą miłością, z niepojętą utratą kogoś najbliższego. Bezradność, beznadziejność, bezsilność.
„ Dobrzy ludzie odchodzą szybko. Wszyscy ich lubią, śmierć też. Tylko łajdacy są nie do zdarcia. Łajdak z reguły zdycha staro, często nawet spokojnie, we własnym łóżku”.

Szare dusze i smutne dusze. Z tej książki bije ogromny smutek. Szaleje I wojna światowa we Francji, a tuż obok frontu małe miasteczko. W tymże małym miasteczku zostaje znaleziona uduszona 10 letnia dziewczynka. Policjant – narrator – bierze udział w śledztwie. Książka jest napisana z pozycji jego wspomnień o tym wydarzeniu. W ciągłym odgłosie armat frontowych w miasteczku...

Wciągająca.
Wciąga historia, a mnie osobiście wciągnął klimat francji w czasie pierwszej wojny światowej. Śmiało polecam. Czyta się miło i przyjemnie i niestety bardzo szybko. Dodam jeszcze: smutna.

Wciągająca.
Wciąga historia, a mnie osobiście wciągnął klimat francji w czasie pierwszej wojny światowej. Śmiało polecam. Czyta się miło i przyjemnie i niestety bardzo szybko. Dodam jeszcze: smutna.

Nie do końca typowy francuski kryminał. To, co mnie urzekło w książce to styl narracji - mocno poetycki - zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie.

Sama fabuła charakterystyczna dla tego typu książek - mamy do czynienia z serią morderstw. Opowieść snuje emerytowany policjant, który wspomina po latach te wydarzenia. Ciekawą rzeczą jest umiejscowienie fabuły - jest to francuskie miasteczko położone za frontem I wojny światowej. Jednak wojna wydaje się mieć niewielkie znaczenie dla codzienności mieszkańców, zaprzątniętych innymi sprawami.

Nie do końca typowy francuski kryminał. To, co mnie urzekło w książce to styl narracji - mocno poetycki - zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie.

Sama fabuła charakterystyczna dla tego typu książek - mamy do czynienia z serią morderstw. Opowieść snuje emerytowany policjant, który wspomina po latach te wydarzenia. Ciekawą rzeczą jest umiejscowienie fabuły - jest to...