Popularne hasła / tagi
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Philippe Claudel

- Pisze książki: kryminał, sensacja, thriller, literatura piękna, reportaż
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
Prozaik, dramaturg, reżyser i scenarzysta, znany przede wszystkim jako autor powieści „Szare dusze” („Les Âmes grises”, wyd. polskie Czytelnik 2005), przetłumaczonej na ponad trzydzieści języków, nagrodzonej Prix Renaudot i ogłoszonej Książką Roku we Francji, a także m.in. „Wnuczki pana Linha” („La Petite Fille de Monsieur Linh”, Czytelnik 2006), kontrowersyjnego „Raportu Brodecka” („Le Rapport de Brodeck”, Czytelnik 2009, nagrodzony Independent Foreign Fiction Prize i Prix Goncourt des lycéens), „Śledztwa” („L’Enquête”, Czytelnik 2011) oraz najnowszej „Parfums” (2012). Reżyser m.in. „Kocham cię od tak dawna” z udziałem Kristin Scott Thomas („Il y a longtemps que je t’aime”, dwa Cezary, BAFTA za film obcojęzyczny), „Tous les soleils” i „Avant l’hiver” (premiera jesienią 2013, w roli głównej Daniel Auteuil). Pisarz opublikował również dwa doskonale przyjęte zbiory opowiadań – „Les Petites mécaniques” (2004) i „Le monde sans les enfants : Et autres histoires” (2006) oraz kilkanaście tekstów w antologiach współczesnej literatury francuskiej. Od 2012 roku członek prestiżowej Akademii Goncourtów.
- 291 przeczytało książki autora
- 346 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
To przede wszystkim śmierć innych ludzi, istot ukochanych, a nie nasza własna najbardziej nas dręczy i może nas zniszczyć.
To przede wszystkim śmierć innych ludzi, istot ukochanych, a nie nasza własna najbardziej nas dręczy i może nas zniszczyć.
Prawda może nieraz podciąć skrzydła i pozostawić ranę, z którą nie da się żyć, a większość z nas chce przecież żyć. Tak bezboleśnie, jak tylko się da. To ludzkie.
Prawda może nieraz podciąć skrzydła i pozostawić ranę, z którą nie da się żyć, a większość z nas chce przecież żyć. Tak bezboleśnie, jak tyl...
Rozwiń ZwińDobrzy ludzie odchodzą szybko. Wszyscy ich lubią, śmierć też. Tylko łajdacy są nie do zdarcia. Łajdak z reguły zdycha staro, często nawet spokojnie, we własnym łóżku
Dobrzy ludzie odchodzą szybko. Wszyscy ich lubią, śmierć też. Tylko łajdacy są nie do zdarcia. Łajdak z reguły zdycha staro, często nawet sp...
Rozwiń Zwiń
DYSKUSJE