Powieść "Osaczona" jest jedną z pierwszych książek autorki Tess Gerritsen i jak na początek całkiem dobra robota. Jest to kryminał z wątkiem romansu i troszkę różni się od jej późniejszych książek. Podobno pierwsze wydanie było w 1993 roku pod tytułem "Harlequin Intrique" 🫣. Z pewnością przez samo słowo "harlequin" już bym tego nie przeczytała 😆. Książka jest ciekawa i wciągająca od samego początku, czyta się lekko i bardzo szybko, taka nowelka na jedno popołudnie. Pełno zwrotów akcji i zagadkowych sytuacji. Polecam jak najbardziej, nie ma flaków na wierzchu, tryskającej krwi i efektów wow, jednak jest to naprawdę konkretne 200 stron,bez zbędnych zdań, które czyta się rewelacyjnie 💪.

Powieść "Osaczona" jest jedną z pierwszych książek autorki Tess Gerritsen i jak na początek całkiem dobra robota. Jest to kryminał z wątkiem romansu i troszkę różni się od jej późniejszych książek. Podobno pierwsze wydanie było w 1993 roku pod tytułem "Harlequin Intrique" 🫣. Z pewnością przez samo słowo "harlequin" już bym tego nie przeczytała 😆. Książka jest ciekawa i...

Ciężko coś napisać żeby nie zaspojlerować. Ale ogólnie słabo. Nierealnie. Zbyt szybko. Ciężko było mi uwierzyć w większość wątków. Meh...

Ciężko coś napisać żeby nie zaspojlerować. Ale ogólnie słabo. Nierealnie. Zbyt szybko. Ciężko było mi uwierzyć w większość wątków. Meh...

Zwłoki Richarda Tremaina, właściciela i wydawcy The Island Herald, lokalnej gazety wydawanej na Shepard’s Island w stanie Maine, leżały w łóżku jego byłej kochanki i redaktorki technicznej w gazecie, Mirandy Wood. Mimo że to ona zawiadomiła policję o trupie, policjanci, rodzina denata i mieszkańcy miasteczka w większości nie mają wątpliwości, że sama go zabiła, na co wskazują ślady na miejscu zbrodni. Nawet jeśli konsekwentne zapewnienia Mirandy o swojej niewinności i sposób jej zachowania rodzą u niektórych pewne wątpliwości. Wśród wątpiących, pragnących dociec całej prawdy, jest młodszy brat Richarda, Chase. Możliwe, że przyczyny jego wahań leżą we wrażeniu, jakie na nim dziewczyna wywarła oraz w jego statusie „gorszego” członka wpływowego klanu Tremainów i DeBoltów? Bo ich funkcjonowanie w lokalnej społeczności skrywa niejedną tajemnicę?

W każdym razie, gdy anonimowa osoba wpłaca wysoką sądową kaucję, zwalniającą podejrzaną z tymczasowego aresztu, Chase towarzyszy Mirandzie w szukaniu prawdziwego sprawcy zbrodni. Choć trudno powiedzieć by robił to z pełnym przekonaniem, coraz częściej jest świadkiem bezwzględnych ataków na życie dziewczyny …

Tropy są kręte, wzajemnie się wykluczają, a nowe informacje i wydarzenia z jednej strony budują napięcie, ale z drugiej wzmagają niepewność, szczególnie Chase’a, u którego towarzyszy ona rosnącemu pożądaniu, co oczywiście rykoszetem odbija się na samopoczuciu Mirandy.

Sposród znanych mi powieści Tess Gerritsen jest to schemat najbardziej zbliżony do typowych kryminałów. Ale prawdę mówiąc podczas lektury książki odczuwałam przesyt, graniczący z irytacją i znużeniem. Może po prostu jestem zaprogramowana na bardziej egzotyczne, charakterystyczne konteksty zbrodni w książkach autorki, medyczne czy choćby szpiegowskie. A nie jedynie na banały typu chciwość, miłość, zazdrość i zemsta oraz na powszechne, niezgodne z normami prawnymi przekonanie, że każdy podejrzany traktowany jest z góry jako winny tj. „Presumed Guilty” *

*W polskim przekładzie powieść nosi tytuł „Osaczona”

Zwłoki Richarda Tremaina, właściciela i wydawcy The Island Herald, lokalnej gazety wydawanej na Shepard’s Island w stanie Maine, leżały w łóżku jego byłej kochanki i redaktorki technicznej w gazecie, Mirandy Wood. Mimo że to ona zawiadomiła policję o trupie, policjanci, rodzina denata i mieszkańcy miasteczka w większości nie mają wątpliwości, że sama go zabiła, na co...

Całkiem fajna książka, początkowo z dystansem do niej podchodziłam, bo kocham kryminały całym swoim sercem ale romanse to zupełnie nie moja bajka. Chociaż to połączenie z kartki na kartkę coraz bardziej mi odpowiadało.
Akcja dynamiczna, intrygująca i do samego końca trzyma w napięciu. Plusem jest, że jest krótka i szybko się ją czyta. Dla zagorzałych czytelników podejrzewam, że będzie ona idealną propozycją na wieczór.
Polecam, warto przeczytać ;)

Całkiem fajna książka, początkowo z dystansem do niej podchodziłam, bo kocham kryminały całym swoim sercem ale romanse to zupełnie nie moja bajka. Chociaż to połączenie z kartki na kartkę coraz bardziej mi odpowiadało.
Akcja dynamiczna, intrygująca i do samego końca trzyma w napięciu. Plusem jest, że jest krótka i szybko się ją czyta. Dla zagorzałych czytelników...

Czytałam, aby jak najszybciej to skończyć. Jakoś zabrakło mi chemii między głównymi bohaterami.

Czytałam, aby jak najszybciej to skończyć. Jakoś zabrakło mi chemii między głównymi bohaterami.

To jedna z tych bardziej "romantycznych" książek Gerritsen, ale mimo to przypadła mi do gustu.

To jedna z tych bardziej "romantycznych" książek Gerritsen, ale mimo to przypadła mi do gustu.

Nie mój typ, dialogi i przemyślenia bohaterów zbyt ckliwo-typowe dla romansów. Całość ratowała wartka akcja i umiejętności Gerritsen w tworzeniu dobrych zwrotów akcji.

Nie mój typ, dialogi i przemyślenia bohaterów zbyt ckliwo-typowe dla romansów. Całość ratowała wartka akcja i umiejętności Gerritsen w tworzeniu dobrych zwrotów akcji.

Bardzo przyjemnie napisany kryminał, sam się czyta! Historia typowa ale nie oczywista za razem, chętnie przeczytam coś jeszcze od tej autorki.

Bardzo przyjemnie napisany kryminał, sam się czyta! Historia typowa ale nie oczywista za razem, chętnie przeczytam coś jeszcze od tej autorki.

Szybko i łatwo się czyta.

Szybko i łatwo się czyta.

Zdecydowanie wolę jej thrillery medyczne. "Osaczona" to taki przewidywalny romansik, w którym od początku było wiadomo z kim zwiąże się główna bohaterka. Na plus oceniam zwroty akcji, które stanowią charakterystyczną cechę stylu Gerritsen. Lubię niekiedy sięgnąć po lżejszą lekturę i to był całkiem przyjemnie spędzony czas.

Zdecydowanie wolę jej thrillery medyczne. "Osaczona" to taki przewidywalny romansik, w którym od początku było wiadomo z kim zwiąże się główna bohaterka. Na plus oceniam zwroty akcji, które stanowią charakterystyczną cechę stylu Gerritsen. Lubię niekiedy sięgnąć po lżejszą lekturę i to był całkiem przyjemnie spędzony czas.