Za młodu zaczytywałem się Curwood'em. Postanowiłem ostatnio sprawdzić czy przypadkiem nie wydano jeszcze jakiejś jego książki której wcześniej nie miałem i znalazłem "Płonący las". Co tu dużo mówić, książeczkę przeczytałem w 1 dzień. Wyśmienita przygodowa lektura od której ciężko się oderwać. Jego książki mają niesamowity urok. Bardzo polecam!

Za młodu zaczytywałem się Curwood'em. Postanowiłem ostatnio sprawdzić czy przypadkiem nie wydano jeszcze jakiejś jego książki której wcześniej nie miałem i znalazłem "Płonący las". Co tu dużo mówić, książeczkę przeczytałem w 1 dzień. Wyśmienita przygodowa lektura od której ciężko się oderwać. Jego książki mają niesamowity urok. Bardzo polecam!

Czasami sięgam po "stare książki", uwielbiam przenieść się w czasie gdzie język i mowa sprawia że wyobraźnia przenoszą nas do czasów zamków , zbójców i pojedynków...poznanie metod "starego piśmiennictwa" potrafi mnie wciąż zaskakiwać (bardzo to lubię),kiedy pada pytanie:po co ci takie stare książki ,co tam jest takiego ciekawego? Fenomen polega na tym iż bardzo wiele ...przecież tak kiedyś pisano..na postawie tej twórczości rozwinęły się inne inne pozycje ,inni autorzy...
"Płonący las"przedstawia nam Dawida Carrigana sierżanta Królewskiej Konnej Polnocno- Zachodniej Policji ,ma on za zadanie ująć groźnego przestępcę ,wyrusza więc w drogę prowadzącą przez lasy i knieje w miejsce jego ostatniego pobytu. Zostaje raniony i trafia pod opiekę cudnej Marii ...wywiązuje się wśród pobytu wiele mylnych historii , wśród których na jaw wychodzi na to że główny bohater z powodu pomyłki zyskuje coś cenniejszego-milosc

Czasami sięgam po "stare książki", uwielbiam przenieść się w czasie gdzie język i mowa sprawia że wyobraźnia przenoszą nas do czasów zamków , zbójców i pojedynków...poznanie metod "starego piśmiennictwa" potrafi mnie wciąż zaskakiwać (bardzo to lubię),kiedy pada pytanie:po co ci takie stare książki ,co tam jest takiego ciekawego? Fenomen polega na tym iż bardzo wiele...

Jestem wielkim fanem pisarza od ponad 20 lat I posiadam wszystkie jego ksiazki przetlumaczone na jezyk polski jak I pozostale w jezyku angielskim. “PLONACY LAS” (Org. tytul “THE FLAMING FOREST”) to jak wiekszosc ksiazek Curwooda interesujaca opowiesc o milosci, poszukiwaniu szczescia, walce dobra ze zlem, zbawiennym dzialaniu Kanadyjskiej przyrody oraz tajemniczym miejscu ukrytym gdzies w glebi dzikich knieji o ktorym nie slyszeli nawet najstarsi Indianie I traperzy..

David Carrigan z Krolewskiej Policji Konnej od wielu tygodni tropi groznego przestepce zwanego Czarnym Rogerem. Przemieszczajac sie bezszelestnie wzdluz rzeki Athabaski ktos przeprowadza na niego zamach strzelajac z ukrycia. David pada twarza w piasek obok wielkiego nabrzeznego glazu unikajac swiszczacych kul ponad swoja glowa. Policjant proboje znalesc dogodna pozycje strzelecka aby odpowiedziec ogniem lecz tajemniczy zamachowiec znow uderza trafiajac Carrigana w glowe. David powoli traci przytomnosc lecz widzi niewyraznie nad soba zrospaczona twarz mlodej kobiety ktora pragnie udzielic mu pomocy. Policjant wkrotce budzi sie z opatrunkiem na glowie na pokladzie tajemniczej barce splawianej w dol rzeki Athabaski przez flisakow wraz z drogocennym drewnem. David pragnie jak najszybciej rozwiklac zagadke ktora go dreczy i opracowac plan ucieczki. Czuje sie wiezniem na tajemniczym statku lecz nikt nie chce odpowiadac na jego pytania ani udzielic zadnej informacji. Jedyne czego policjant jest swiadom ze grozi mu pewna smierc przy podjeciu jakiejkolwiek proby ucieczki. Dodatkowo dowiaduje sie ze barka zmierza w kierunku tajemniczego fortu nalezacego do Pierre Boulain ukrytego w glebi lasu z dala od swiata zewnetrznego.

Dla zainteresowanych czytelnikow: “PLONACY LAS” wraz z “DOLINA LUDZI MILCZACYCH” I “TAJEMENICA JOHNA KEITHA” wchodzi w sklad trylogii Dorzecza Trzech Rzek (Three Rivers Country Trilogy).
Osobiscie uwazam ze jest to najslabsza ksiazka z calej serii.

Curwood nie po raz pierwszy pokazuje duza wiedze i znajomosc tematu, zasypujac czytelnika licznymi informacjami i ciekawostkami. Kunsztowny jezyk literacki Curwoda, sugestywne I plastyczne opisy pobudzaja wyobraznie, pozwalaja czytelnikowi byc w centrum wydarzen, slyszec szum lasu, czuc chlod wiatru na twarzy, wolnosc I bliskosc dzikich zwierzat. Ksiazki takie jak ta pozwalaja uwierzyc w milosc prawdziwa, czysta, bezinteresowna i na cale zycie. Definicja szczescia czesto powiazana jest z przyroda ktora nas otacza dlatego musimy ja chronic I szanowac.

Mysle ze sukces tej ksiazki jak I wielu innych to charakterystyczny styl pisarski Curwooda na ktory skladaja sie piekne opisy krajobrazow, uwielbienie przyrody i natury, kodeks moralny, prawdziwa milosc ktora zawsze zwycieza na koncu, ponadczasowe wartosci I przeslania , liczne zwroty akcji, poscigi i ucieczki, szlachetosc bohaterow, niepisane prawo dalekiej polnocy, ciekawostki z zycia zwierzat I ludzi na tamtych obszarach sto lat temu I oczywiscie tajemnica ktora trzyma czytelnika w napieciu do ostatniego rozdzialu. Kto dzis pisze takie powiesci przygodowe!?..

Szkoda ze tak piekne i ponadczasowe ksiazki Curwooda nie sa juz popularne w dzisiejszych czasach, ale pojawilo sie swiatelko w tunelu! Wydawnictwo LTW wydalo trzy powiesci Curwooda, nigdy wczesniej nie publikowane w Polsce tzn “Honor Wielkich Sniegow”, “Niebezpieczny Szlak” i “Kraj Boga i Kobiety”(oraz “Dolina Smierci” wydana ponownie od czasow dwudziestolecia miedzywojennego”). Jest wiec nadzieja, zachecam do kupowania, czytania I moich pozostalych recenzji ksiazek pisarza. Pozdrawiam milosnikow J. O. Curwooda i do zobaczenia na szlaku!

Jestem wielkim fanem pisarza od ponad 20 lat I posiadam wszystkie jego ksiazki przetlumaczone na jezyk polski jak I pozostale w jezyku angielskim. “PLONACY LAS” (Org. tytul “THE FLAMING FOREST”) to jak wiekszosc ksiazek Curwooda interesujaca opowiesc o milosci, poszukiwaniu szczescia, walce dobra ze zlem, zbawiennym dzialaniu Kanadyjskiej przyrody oraz tajemniczym miejscu...

Mam słabość do powieści tego autora, które choć często w tym samym stylu i powielające typowy dla niego schemat mają swój urok, któremu nie potrafię się oprzeć. Jest tu mężczyzna, który zaczyna dostrzegać, że świat nigdy nie jest czarno-biały, wielka miłość, ta jedyna na całe życie i oczywiście bogactwo północnoamerykańskiej przyrody, tym razem tylko w letniej odsłonie. Bezkresna lasy, rzeki i jeziora budzą tęsknotę i kuszą, by choć raz wybrać się w bezkresne odstępy kanadyjskiej tajgi.

Mam słabość do powieści tego autora, które choć często w tym samym stylu i powielające typowy dla niego schemat mają swój urok, któremu nie potrafię się oprzeć. Jest tu mężczyzna, który zaczyna dostrzegać, że świat nigdy nie jest czarno-biały, wielka miłość, ta jedyna na całe życie i oczywiście bogactwo północnoamerykańskiej przyrody, tym razem tylko w letniej odsłonie....

oooooo :D powrót do czasów kiedy nosiło się majty w zębach a na cycki mowiło się cium-cium :D fajowa lektura :D

oooooo :D powrót do czasów kiedy nosiło się majty w zębach a na cycki mowiło się cium-cium :D fajowa lektura :D

Jedyną jej wadą jest to, że jest taka krótka i tak szybko się kończy. Jestem zakochana w tych klimatach i historiach jakie stwarza James Oliver Curwood w swoich książkach. Piękna. :)

Jedyną jej wadą jest to, że jest taka krótka i tak szybko się kończy. Jestem zakochana w tych klimatach i historiach jakie stwarza James Oliver Curwood w swoich książkach. Piękna. :)