Uwielbiam twarde, błyskotliwe bohaterki. Dodatkowo zawsze zyskują one u mnie ogrom dodatkowych punktów, jeżeli mają one jakieś wady i są ich świadome, a mimo tego nie poddają się i robią wszystko, by osiągnąć swój cel, nawet jeżeli wydaje im się, że nie mają na to najmniejszej szansy.
I dokładnie taką postać stworzyła Margaret Owen, pisząc Fe, którą pokochałam już w „Wronie”, a o której wewnętrznej sile w dążeniu do celu jedynie przekonałam się w „Sokole”. To seria ze specyficznym klimatem i humorem, które trafiły idealne w moje gusta. Tak, jak w pierwszym tomie wśród poruszanych wątków i motywów na pierwszy plan wysunęła się w moim odczuciu wędrówka/podróż, tak w kontynuacji robi to dążenie do celu i walka o swoją rację. W połączeniu z dobrze, szeroko rozbudowanym, ale zarazem dość logicznym światem i genialnym pomysłem na wplecenie do niego fantastyki (a szczególnie przenoszenia magii przez zęby i ogólnie kości? UWIELBIAM ten pomysł!) Owen osiągnęła nadzwyczajne połączenie, które za nic nie chce opuścić mojej pamięci i często okupuje moje myśli.

Uwielbiam twarde, błyskotliwe bohaterki. Dodatkowo zawsze zyskują one u mnie ogrom dodatkowych punktów, jeżeli mają one jakieś wady i są ich świadome, a mimo tego nie poddają się i robią wszystko, by osiągnąć swój cel, nawet jeżeli wydaje im się, że nie mają na to najmniejszej szansy.
I dokładnie taką postać stworzyła Margaret Owen, pisząc Fe, którą pokochałam już w...

🦅🦷"Wronę" czytałam trzy lata temu, ale wciąż pamiętam jak bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Od "Sokoła" oczekiwałam tego samego i choć ostatecznie, to dostałam, początek nie był łatwy. Przez pierwsze sto stron męczyłam się przeokrutnie i nie wiedziałam, co tak naprawdę mi tu nie pasuje. I nagle pojawił się Tavin, a ja zrozumiałam, że to właśnie jego tak bardzo mi tu brakowało.

🦅🦷Wraz z Tavinem do książki wkracza niesamowity dynamizm, odrobina humoru, miłosnych uniesień i takie zwroty akcji, że dosłownie szczęki Wam poopadają z wrażenia. Co tu się wyprawiało! Do końca nie byłam pewna jak bohaterowie wybrną z problemów, czy im się to w ogóle uda i jak ta historia się zakończy.

🦅🦷Pomijając pierwsze sto stron, ta część podobała mi się o wiele bardziej niż pierwsza. Jest bardziej poważna, dramatyczna i ma zdecydowanie lepsze zwroty akcji. Czytając nie odczułam mocno grozy tej książki, ale gdyby powstała ekranizacja byłaby to historia z pogranicza horroru. Mamy tu potwory przypominające zombie, mnóstwo śmiėrci, krwì i bardzo brutalnych scen.

🦅🦷Dla mnie było to świetne zamknięcie dylogii i bardzo się cieszę, że wydawnictwo jednak zdecydowało się dać tej serii drugą szansę. Autorka miała bardzo ciekawy pomysł na fabułę, stworzyła nietuzinkowe postaci i oryginalny system magii (czytaliście kiedyś o czarowaniu przy użyciu zębów wiedźm? Na pewno nie!) Jeśli szukacie niebanalnej powieści fantasy, koniecznie dajcie szansę tej serii. Gwarantuję, że Was nie zawiedzie!

🦅🦷"Wronę" czytałam trzy lata temu, ale wciąż pamiętam jak bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Od "Sokoła" oczekiwałam tego samego i choć ostatecznie, to dostałam, początek nie był łatwy. Przez pierwsze sto stron męczyłam się przeokrutnie i nie wiedziałam, co tak naprawdę mi tu nie pasuje. I nagle pojawił się Tavin, a ja zrozumiałam, że to właśnie jego tak bardzo mi tu...

Bardzo cenię, kiedy fantastyka porusza kwestie społeczne, odbijając w wykreowanym przez autora świecie obraz problemów rzeczywistego świata.

Tak właśnie jest w „Sokole”. Jednym z ciekawych motywów jest tutaj podział społeczeństwa na kasty. I tak Feniksy to grupa uprzywilejowanych, tytułowe Sokoły są wojownikami, a Wrony (to tytuł pierwszego tomu) zajmują się m.in… paleniem zwłok. Kraj boryka się bowiem z wyniszczającą zarazą. Ale ponieważ w każdej społecznej nizinie zdarzają się jednostki wybitne, mamy zawiązanie ciekawej historii. W drugim tomie czeka walkę o władzę, spiski, a akcja nabiera jeszcze szybszego tempa. Więcej nie zdradzę 🤭

W 2020 roku pojawiła się „Wrona”. Pamiętam, że spodobała mi się i szkoda, że przyszło nam czekać na kontynuację aż cztery lata. Uważam, że Margaret Owen zasługuje na więcej uwagi i więcej jej książek mogłoby pojawić się i u nas.

Wrona i Sokół pokazują nietypowy, zmyślnie zbudowany świat i dobrze wykreowanych bohaterów. Bardzo mi się podobało… nawet, jeśli musiałem sobie najpierw przypomnieć, o czym był pierwszy tom 😂

Bardzo cenię, kiedy fantastyka porusza kwestie społeczne, odbijając w wykreowanym przez autora świecie obraz problemów rzeczywistego świata.

Tak właśnie jest w „Sokole”. Jednym z ciekawych motywów jest tutaj podział społeczeństwa na kasty. I tak Feniksy to grupa uprzywilejowanych, tytułowe Sokoły są wojownikami, a Wrony (to tytuł pierwszego tomu) zajmują się m.in… paleniem...

Ojej od wydania „Wrony” minęło pięć lat i straciłam już nadzieję, że zostanie wydany drugi tom, tym bardziej, że chyba nawet wydawnictwo początkowo nie miało takiego planu. Cieszę się, że jednak „Sokół” pojawił się na naszym rynku ponieważ seria „Szepty zębów” jest naprawdę fajną młodzieżówką.
Nie będę kłamać, że mam tak dobrą pamięć, że doskonale wiedziałam co działo się w pierwszym tomie, musiałam sobie zrobić reread.
Od samego początku jesteśmy wrzuceni w wir akcji. Fe jako nowa przywódczyni swojego klanu musi stawić czoło nowym obowiązkom, ale jednocześnie musi być ostrożna – jej przeznaczenie depcze jej po piętach.
Umarł król! Niech żyje… no właśnie, kto zostanie nowym królem?
W kraju panuje chaos, przyjaciele stają się wrogami, sojusznicy mają swoje własne plany do zrealizowania, a Fe, jak na Wronę przystało, musi wiele poświęcić…
Uważam, że drugi tom jest lepszy. O wiele bardziej byłam zżyta z bohaterami, chętnie wyruszyłam z nimi w te podróż i naprawdę nie mogłam się doczekać zakończenia.
Bardzo chciałabym poznać inne książki tej autorki!
Współpraca z @wydawnictwo_feeria
~Idris

Ojej od wydania „Wrony” minęło pięć lat i straciłam już nadzieję, że zostanie wydany drugi tom, tym bardziej, że chyba nawet wydawnictwo początkowo nie miało takiego planu. Cieszę się, że jednak „Sokół” pojawił się na naszym rynku ponieważ seria „Szepty zębów” jest naprawdę fajną młodzieżówką.
Nie będę kłamać, że mam tak dobrą pamięć, że doskonale wiedziałam co działo się w...

Choć Sokół idealny nie jest, czyta się go z prawdziwą przyjemnością. Książka trzyma czytelnika w napięciu, mieszając losami postaci w nieprzewidywalny sposób. Zagłębienie się w mitologię podzielonego na kasty świata sprawdza się doskonale, ledwo pozwalając na oderwanie się od książki. Także stawiam serię na półce w łatwo dostępnym miejscu, bo raczej długo nie poczeka na ponowną lekturę.

Cała recenzja do przeczytania tutaj: https://popkulturowcy.pl/2024/03/05/sokol-recenzja-ksiazki-wszystkie-winy-przodkow/

Choć Sokół idealny nie jest, czyta się go z prawdziwą przyjemnością. Książka trzyma czytelnika w napięciu, mieszając losami postaci w nieprzewidywalny sposób. Zagłębienie się w mitologię podzielonego na kasty świata sprawdza się doskonale, ledwo pozwalając na oderwanie się od książki. Także stawiam serię na półce w łatwo dostępnym miejscu, bo raczej długo nie poczeka na...

Umiera król, a wielu rozpoczyna wyścig o władzę. Fe pragnie tylko strzec swojej kasty Wron, która znajduje się najniżej w hierarchii i głównie zajmuje się chowaniem ciał grzeszników. Sama ma niebywały dar, który wydobywa za pomocą zdobytych zębów.

Pierwszy rozdział to mocne zawiązanie akcji, jednocześnie książka ma dość wysoki próg wejścia. Jeśli będziecie mieli okazję, to sięgnijcie po pierwszy tom serii - dużo więcej rozjaśni wam się w głowie.
Muszę przyznać, że autorka wspaniale wykreowała świat przedstawiony. Mieszkańcy Saboru dzielą się na wiele kast, część z nich jak na przykład Feniksy, są mocno uprzywilejowani. Część jest stworzona na walki, nieliczny do nauki. Doskonale możemy poznać główną bohaterkę, która jest waleczna i dba o swoich ludzi. Rusza w niebezpieczną wędrówkę, miesza się w intrygi i musi być szybsza niż wrogowie. Od początku można wyczuć wojenne nastroje i dreszcze niepokoju. Opisy i magiczne zawiłości panujące w królestwie bardzo wzbogacają fabułę, a dialogi - zwłaszcza między przyjaciółmi - nadają całokształtowi lekkości.
Cieszę się, że w tomie jest zawarta mapka terenów do której często wracałam.

Przy takich książkach można rozbudzić pasję do czytania.
𝘚𝘻𝘦𝘱𝘵𝘺 𝘻ę𝘣ó𝘸 są intensywne, mroczne i nieprzewidywalne.

Umiera król, a wielu rozpoczyna wyścig o władzę. Fe pragnie tylko strzec swojej kasty Wron, która znajduje się najniżej w hierarchii i głównie zajmuje się chowaniem ciał grzeszników. Sama ma niebywały dar, który wydobywa za pomocą zdobytych zębów.

Pierwszy rozdział to mocne zawiązanie akcji, jednocześnie książka ma dość wysoki próg wejścia. Jeśli będziecie mieli okazję, to...

Alez to bylo dobre, caly swiat wykreowany przez autorke to ,
po prostu byl powiew swiezosci, swiat inny od do tej pory mi znanych, piekny ale zarazem zly i nie dla wszystkich sprawiedliwy.
Podobalo mi sie w tej ksiazce wszystko, magia, pokazana w calkiem ciekawy sposob, polubilam bohaterow ich przygody i to, ze caly czas bylismy trzymani w napieci i niepewnosci co bedzie dalej.
Mam tylko jeden minus, a jest nim to , ze nie ma jeszcze nastepnych tomow,mam nadzieje, ze wkrotce zostana przetlumaczone.

Alez to bylo dobre, caly swiat wykreowany przez autorke to ,
po prostu byl powiew swiezosci, swiat inny od do tej pory mi znanych, piekny ale zarazem zly i nie dla wszystkich sprawiedliwy.
Podobalo mi sie w tej ksiazce wszystko, magia, pokazana w calkiem ciekawy sposob, polubilam bohaterow ich przygody i to, ze caly czas bylismy trzymani w napieci i niepewnosci co...

Pojęcia nie mam dlaczego nigdy wcześniej nie widziałam tych okładek. Nie wiem jak to się stało, ale gdzieś mi się zgubiły. A szkoda! ❤️Naprawdę warto poznać cykl „Szepty zębów”. Po pierwsze autorka stworzyła coś zupełnie innego. Pomysł na fabułę, świat przedstawiony i jego przedstawiciele są totalnie oryginalni i nieszablonowi. Jeśli szukacie czegoś co możecie odkryć od początku - to jak najbardziej coś dla Was. Mapka pozwoli umiejscowić wydarzenia w konkretnej przestrzeni. Po drugie znajdziecie tutaj mnóstwo zwrotów akcji, (jeden dotyczący wątku zdrady sprawił, że musiałam zbierać szczękę z podłogi),zabawnych wymian zdań i bohaterów, którzy są nieoczywiści i ludzcy, a my jako czytelnicy, będziemy obserwować z boku ich poczynania i próbować ich poznać. Wspaniale spoglądać na czyjeś dojrzewanie. A po trzecie autorka naprawdę dobrze pisze, nie poczujecie tych czterystu stron. Wprowadza nas w swój świat odkrywając tyle ile musi, abyśmy zrozumieli mechanizmy nim władające, jednocześnie zostawiajac niewielkie smaczki i niedopowiedzenia, które w odpowiednim momencie okazują się dla czytelnika zachwycającym zaskoczeniem. Dla mnie to tom II okazał się lepszy, ale chyba dlatego, że zdążyłam już bardzo zżyć się z bohaterami i poczułam wieź. Mocno im kibicowałam i drżałam o ich życie! To powieści fantasy o przyjaźni, walce i trudzie życia ze świetnym tłem romantycznym. 8⭐️.

„Sokół” opowiada o świecie,,w którym umiera król, a potencjalni kandydaci do tronu rzucają się do walki. Wybucha chaos, przyjaciele stają się wrogami, a Fe będąc w środku tego wszystkiego musi wybrać stronę. Jak przystało na przedstawicielkę Wron czekają na nią same wyrzeczenia, ale i jedno z najważniejszych zadań - musi dowiedzieć się kim tak naprawdę jest i odkryć swe dziedzictwo.

Pojęcia nie mam dlaczego nigdy wcześniej nie widziałam tych okładek. Nie wiem jak to się stało, ale gdzieś mi się zgubiły. A szkoda! ❤️Naprawdę warto poznać cykl „Szepty zębów”. Po pierwsze autorka stworzyła coś zupełnie innego. Pomysł na fabułę, świat przedstawiony i jego przedstawiciele są totalnie oryginalni i nieszablonowi. Jeśli szukacie czegoś co możecie odkryć od...

Sokół to kolejna część bardzo dobrej sagi dla miłośników fantasy w każdym wieku.

Sokół to kolejna część bardzo dobrej sagi dla miłośników fantasy w każdym wieku.