Jesteśmy społecznością, która kocha książki

⚔️🩸Do Furyborn podeszłam z ogromnym entuzjazmem. Choć początkowo byłam zagubiona w ogromnym świecie, który poznajemy z perspektywy dwóch bohaterek żyjących w zupełnie innych czasach, na tyle zafascynowały mnie początkowe rozdziały, ze byłam bardzo ciekawa w jakim kierunku pójdzie ta historia.

👑☀️Od początku miałam różne teorie dotyczące tego, co łączy Rielle i Elianę. Jedna jest królową a druga łowczynią, która urodziła się tysiąc lat później. Pewne powiązania nasuwały się same, ale autorka bardzo długo wodzi czytelnika za nos i każe snuć własne domysły. Niestety rozwiązanie tej zagadki było bardzo proste i rozczarowujące. Gdyby nie prolog, można by jeszcze mówić o jakieś zagadce, ale dostałam tylko potwierdzenie oczywistych założeń... Strasznie mnie to wkurzyło i rozczarowało.

⚔️🩸Furyborn, to kawał książki i rozkręca się dosyć powoli autorka niespiesznie zdradza kolejne tajemnice bohaterek, wystawiając je na różne próby. Pojawia się tu motyw turnieju, choć ten wątek nie przypadł mi akurat do gustu. Mam wrażenie, że był wciśnięty na siłę, a próby niczym mnie nie zaskoczyły. Pojawia się tu kilka wątków romantycznych, ale były bardzo pobieżne, autorka nie poświęca im wiele uwagi, skupia się raczej na budowaniu tajemnicy i akcji.

👑☀️Dla mnie największym mankamentem tej książki były opisy akcji. Często nie wiedziałam jak dokładnie mam sobie wyobrazić scenę, opisy były dosyć chaotyczne i miałam wrażenie, że brakuje w nich istotnych informacji. Ale może po prostu nie czytałam zbyt uważnie i umykało mi to, co autorka chciała przekazać...

⚔️🩸Na plus tej historii można zaliczyć ciekawy motyw anielski, niezwykłą drobiazgowość stworzonego świata, legendy, a także intrygującą magię żywiołów. Autorka stawia na silne bohaterki, które jednak są zagubione, niedoświadczone i popełniają błędy, które mają wielkie konsekwencje.

👑☀️"Furyborn" wywołała we mnie mnóstwo skrajnych emocji. Najpierw entuzjazm, później znużenie, by w końcu wciągnąć mnie bez reszty i ostatecznie okrutnie rozczarować zakończeniem. Nie da się ukryć, że to dopiero wstęp do serii, jedak po tak obszernej książce i tak długo budowanym napięciu spodziewałam się nieco więcej wyjaśnień w zakończeniu. Szkoda, że autorka zdecydowała się na prolog, a legenda o dwóch królowych nie była żadną tajemnicą, bo przez ten zabieg nie czekało mnie na końcu żadne zaskoczenie. Autorka miała jednak epicki pomysł i liczę, że w kolejnych częściach rozwinie się on tak jak od początku tego oczekiwałam.

⚔️🩸Do Furyborn podeszłam z ogromnym entuzjazmem. Choć początkowo byłam zagubiona w ogromnym świecie, który poznajemy z perspektywy dwóch bohaterek żyjących w zupełnie innych czasach, na tyle zafascynowały mnie początkowe rozdziały, ze byłam bardzo ciekawa w jakim kierunku pójdzie ta histor...

Rozwiń

Zwiń

🌊🌸Spokojna niczym ocean i piękna jak niebo o północy... Taka właśnie jest książka "Przybądź wraz z północą" Rachel Griffin.

🌊🌸To opowieść o magicznej wyspie, Czarowni, zamieszkanej przez czarownice i czarowników, którzy świadomie rezygnują z większości swoich mocy, by podtrzymać kruchy sojusz z ludźmi z lądu, którzy boją się magii. Sojusz wzmocnić ma aranżowane małżeństwo między dziećmi przywódców, jednak jak to zwykle bywa, uczucia staną na drodze ich zapalanowanej przyszłości. Co wybierze główna bohaterka? Dobro swojego ludu, czy wolność i miłość?

🌊🌸Początkowo miałam duży problem z tą historią, ponieważ pomysł na fabułę jest niemal identyczny jak w książce "Revelle". Magiczna wyspa, kruche sojusze, aranżowane małżeństwo... Miałam wrażenie, że czytam niemal to samo, tylko w o wiele mniej dynamicznej i dramatycznej wersji. Z czasem jednak przestałam postrzegać tę niespieszność za wadę, podobieństwa zaczęły się zacierać, a ja rozpływałam się w magicznej i poetyckiej historii o zakazanej miłości.

🌊🌸Na pewno nie jest to książka dla każdego. Jest dosyć powolna, melancholijna, nie ma tu czarnych charakterów i walki ze złem. Jest za to otulajace ciepło i magia związana z naturą, która mnie osobiście całkowicie oczarowała. Dosłownie czułam spokój oceanu, piasek pod stopami i kwiaty we włosach. Coś pięknego.

🌊🌸Autorka każe bohaterce wybierać między własnym szczęściem, a bezpieczeństwem innych. Skupia się na powinniści, obowiązku, ale udowadnia też, że czasem może nam być pisane coś innego niż, to co od zawsze uważaliśmy za słuszne.

🌊🌸Świetnie się bawiłam czytając tę, książkę. Jest taka spokojna, relaksująca i magiczna. Co prawda bohaterka bywa dziecinna i naiwna, a uczucie pojawiło się moim zdaniem za szybko, ale i tak przyjemnie spędziłam z tą historią czas. Jeśli szukacie klimatycznej książki, która otuli Was swoją magią koniecznie sięgnijcie po "Przybądź wraz z północą".

🌊🌸Spokojna niczym ocean i piękna jak niebo o północy... Taka właśnie jest książka "Przybądź wraz z północą" Rachel Griffin.

🌊🌸To opowieść o magicznej wyspie, Czarowni, zamieszkanej przez czarownice i czarowników, którzy świadomie rezygnują z większości swoich mocy, by podtrzymać kruchy so...

Rozwiń

Zwiń

🌃🌟Jeśli książka jest bardzo tajemnicza, to dla Was zaleta czy wada? "Miasto gwiezdnego pyłu", to historia utkana z tajemnic i niedopowiedzień. Główna bohaterka wywodzi się z rodziny, która bardzo pilnie strzeże swoich sekretów, a tak się składa, że Violet jest jednym z nich. Niestety wychowujący ją wujowie, starając się ją ochronić, zataili bardzo istotne informacje również przed nią. Nagle okazuje się, że istnieje magia i inne światy. Ale jest też klątwa i umowa, z której rodzina będzie się musiała wywiązać.

🌃🌟Od początku czułam tu dużą inspirację książką "Dziesięć tysięcy drzwi" Alix E. Harrow. Nie tylko jeśli chodzi o styl historii, ale także wydarzenia (drzwi do innych światów, poszukiwania rodzica). Odnoszę jednak wrażenie, że tamta książka była nieco przystępniej napisana. Georgia Summers ma piękny styl, a w jej książce cały czas można zaznaczać baśniowe cytaty, ale brakowało mi tu płynności. Czytanie było dosyć ciężkie, nie potrafiłam się wciągnąć w tę historię i (podobnie jak główna bohaterka) nie bardzo rozumiałam, co się dzieje.

🌃🌟 Czytając opis trochę sama sir oszukałam, bo myślałam, że wyprawa do tytułowego miasta będzie głównym wątkiem.Tymczasem na przygody trzeba jednak poczekać. Jest to głównie historia o odkrywaniu siebie i swojego dziedzictwa, pełna metafor, niedopowiedzeń i tajemnic. Zdecydowanie nie jest to książka dla każdego. Jeśli liczycie na wartką akcję, możecie się rozczarować. To historia raczej dla marzycieli, którzy lubią książki nieoczywiste i chcą poszukać między wierszami ukrytego przekazu. Sami zdecydujcie, czy to historia dla Was.

🌃🌟Jeśli książka jest bardzo tajemnicza, to dla Was zaleta czy wada? "Miasto gwiezdnego pyłu", to historia utkana z tajemnic i niedopowiedzień. Główna bohaterka wywodzi się z rodziny, która bardzo pilnie strzeże swoich sekretów, a tak się składa, że Violet jest jednym z nich. Niestety wycho...

Rozwiń

Zwiń

🦋🩸Lubicie książki o czarownicach? Ja uwielbiam i może dlatego pokochałam "Szkarłatną ćmę" od pierwszej strony! Od początku zostajemy wciągnięci w wir akcji i intryg, ale autorka opisuje wszystko tak obrazowo, że nawet przez chwilę nie czułam się zagubiona czy zdezorientowana jak to często bywa z książkami fantasy.

🦋🩸"Szkarłatna ćma", to historia dziewczyny, która musi ukrywać swoją prawdziwą tożsamość. Za dnia jest Rune Winters - bogatą arystokratką i ulubienicą republiki, ale nocą staje się Szkarłatna Ćmą- nieuchwytną bohaterką, która ratuje czarownice przed egzekucją. I tak się składa, że sama też jest jedną z nich.

🦋🩸Szczerze mówiąc trochę mało mi tu było sekretnych akcji Szkarłatnej ćmy. Zdecydowanie więcej miejsca autorka poświęca na opisywanie Rune jako spiskującej arystokratki. A jej największym wyzwaniem jest plan uwiedzenia oficera Krwawej Gwardii, Gideona Sharpe'a, który byłby doskonałym źródłem informacji do jej tajnych misji. Jednak Gideon prowadzi w tym samym czasie identyczną intrygę. Podejrzewa, że Rune jest Ćmą i chce się do niej zbliżyć, by zdobyć dowody. Problem w tym, że nieoczekiwanie obydwoje zaczynają czuć coś więcej niż powinni.

🦋🩸Nie będę Was oszukiwać, to romantasy więc wątek romantyczny zdecydowanie dominuje. Czy kreacja świata mogłaby być dokładniejsza? Zdecydowanie. Czy autorka mogłaby poświęcić więcej miejsca opisom samej magii? Mogłaby. Ale czy przeszkadzało mi, że to romans tu dominuje? Absolutnie nie! A to dlatego, że był poprowadzony w taki idealnie ekscytujący sposób, że nie mogłam się oderwać od lektury. Motyw czarownica - łowca był podobny jak w książce "Gołąb i wąż", ale został poprowadzony zupełnie inaczej.

🦋🩸Książka jest dostępna w dwóch wersjach, ale mi bardziej podoba się ta, którą mam czyli zielno-czerwona. Wydanie jest przepiękne i dopracowane. Niestety nie mogę powiedzieć tego samego o korekcie książki. Zazwyczaj umykają mi takie rzeczy, ale tutaj trafiłam na tyle literówek, że nie dało się ich przeoczyć. Najbardziej jednak drażniły mnie pomyłki dotyczące imion i nazwisk. W pewnym momencie nie wiedziałam już czy główna bohaterka to Rune Winters czy Rule Waters, bo obydwie wersje pojawiają się naprzemiennie... Mam nadzieję, że wydawnictwo skusi się na dodatkową korektę przed ewentualnym dodrukiem, bo książka bardzo jej potrzebuje.

🦋🩸Podsumowując jednak samą historię- dla mnie "Szkarłatna ćma", to romantasy idealne. Książka zapewniła mi kilka godzin niesamowitych emocji i genialnej rozrywki. Zakończenie z kolei było tak dramatyczne, że będę je przeżywać jeszcze długo. Wciąż mam mnóstwo pytań i mam nadzieję, że na drugi tom nie trzeba będzie długo czekać. Jeśli lubicie historie o wiedźmach i łamiące serce wątkiromantyczne, dobrze trafiliście. Ta książka Was zachwyci!

🦋🩸Lubicie książki o czarownicach? Ja uwielbiam i może dlatego pokochałam "Szkarłatną ćmę" od pierwszej strony! Od początku zostajemy wciągnięci w wir akcji i intryg, ale autorka opisuje wszystko tak obrazowo, że nawet przez chwilę nie czułam się zagubiona czy zdezorientowana jak to często ...

Rozwiń

Zwiń

💜🪶Olivia Wildenstein dzięki swojej powieści "Pióro", z miejsca stała się jedną z moich ulubionych autorek paranormalnych romansów. Tamta książka rozbiła mnie na kawałeczki i cały czas pamiętam jak ogromne wzbudziła we mnie emocje. Czy i tym razem autorce się to udało?

💜🪶"Dziecko Elizjum" rozgrywa się cztery lata po wydarzeniach z pierwszego tomu i jest historią przyjaciółki głównej bohaterki poprzedniej części. Celeste jest podlotkiem, czyli młodą anielicą, która dopiero kompletuje swoje skrzydła. Przynajmniej w teorii powinna to robić, by móc wstąpić do Elizjum, ale poddała się kiedy odkryła jak niesprawiedliwy jest świat aniołów. Jednak pewne wydarzenia wpłyną na zmianę jej decyzji.

💜🪶Problem w tym, że na zebranie pozostałych piór zostało jej naprawdę niewiele czasu, a jej mentorem zostaje archanioł, którego szczerze nienawidzi. Jeśli chodzi o tego bohatera - w poprzedniej części i ja go nie lubiłam. Tym razem miałam jednak wrażenie jakbym czytała o zupełnie innej osobie. W dodatku błyskawicznie zaskarbił sobie moją sympatię, kiedy wyszło na jaw jego poświęcenie w pewniej kwestii...

💜🪶Bardzo przyjemnie czytało mi się tę historię, szczególnie wspólne sceny z parą głównych bohaterów. Najsłabiej wypadł wątek nawracania grzeszników, by zdobyć pióra. Większość misji Celeste była dla mnie nieciekawa i w sumie tylko jedna wzbudziła we mnie większe emocje. Autorka nie była też konsekwentna w kwestii utraty piór za grzechy. Przeważnie Celeste traciła je z byle powodu, ale czasami autorka sama zapominała jak surowe wymyśliła w tej kwestii zasady.

💜🪶Czy ten tom był lepszy niż poprzedni? Niestety nie. Ale było to do przewidzenia, bo pierwszy zawładnął mną całkowicie. Zamiast skupić się na historii Ashera i Celeste, najbardziej ciekawił mnie wątek, który rozwinie się w trzeciej części. "Dziecko Elizjum" traktuję jako taki "tom przejściowy", który był przyjemy i fabularnie potrzebny, ale nie dorównywuje temu, co autorka wymyśliła w jako początek i finał tej serii. Aż mnie skręca, bo nie mogę powiedzieć Wam nic więcej, ale pomysł autorki jest po prostu cudowny. Jeśli lubicie anielskie romanse, to seria, którą koniecznie musicie poznać!

💜🪶Olivia Wildenstein dzięki swojej powieści "Pióro", z miejsca stała się jedną z moich ulubionych autorek paranormalnych romansów. Tamta książka rozbiła mnie na kawałeczki i cały czas pamiętam jak ogromne wzbudziła we mnie emocje. Czy i tym razem autorce się to udało?

💜🪶"Dziecko Elizjum"...

Rozwiń

Zwiń

🩸🌟"Córka dymu i kości" zaintrygowała mnie niebanalną fabułą, choć pozostawiła też z dużym niedosytem. Liczyłam, że drugi tom go zapokoi, ale... No właśnie mam sporo takich "ale" i niestety ten tom zostawił mnie chyba z jeszcze większym niedosytem niż poprzedni.

🩸🌟"Córka..." zakończyła się w najgorszym możliwym momencie, myślałam więc, że "Dni..." od początku będą miały dymaniczną akcję. Tymczasem przez połowę książki nudziłam się okrutnie i czekałam na jakieś ciekawsze wydarzenia. Przede wszystkim jest tu za mało Karou. Chciałam poznać dalszy ciąg JEJ historii, tymczasem autorka poszła bardziej w kierunku opisów toczącej się wojny z różnych niezbyt dla mnie interesujacyh perspektyw. Dodatkowo to co robią bohaterowie i w jakim poszli kierunku, budziło mój sprzeciw i długo musiałam czekać na zmianę ich toku myślenia.

🩸🌟Mam też ogromny niedosyt wątku romantycznego, który w zasadzie tu nie istnieje. Szkoda, że nie było większej ilości wspólnych scen Akivy i Karou. Zabrakło mi tu budowania napięcia w ich relacji i dopiero końcówka coś zmienia w tej materii.

🩸🌟A jakieś plusy? Na pewno cudowna Zuzanna i Mik. O tej uroczej dwójce moglabym czytać bez przerwy. Mniej więcej w połowie akcja stała się dynamiczniejsza i w końcu Czytanie stało się przyjemnością. Końcówka to jak zwykle u Laini kalejdoskop emocji i dużo dramatycznych wydarzeń, ale szkoda, że tak późno się one pojawiły. Poznajemy nieco lepiej Erec, ale szczerze mówiąc ciężko mi było je sobie wyobrazić, bo autorka skupia się bardziej na wojnie i polityce niż opisach świata. Miałam zupełnie inne wyobrażenie tego tomu i nie ukrywam, że nie jestem usatysfakcjonowana. Mam nadzieję, że trzeci tom wreszcie powali mnie na kolana.

🩸🌟"Córka dymu i kości" zaintrygowała mnie niebanalną fabułą, choć pozostawiła też z dużym niedosytem. Liczyłam, że drugi tom go zapokoi, ale... No właśnie mam sporo takich "ale" i niestety ten tom zostawił mnie chyba z jeszcze większym niedosytem niż poprzedni.

🩸🌟"Córka..." zakończyła si...

Rozwiń

Zwiń

😈🔥Jest coś takiego w książkach Keri Lake, co mnie przyciąga, mimo że jej historie są raczej spoza mojej czytelniczej strefy komfortu. Kiedyś czytałam mroczne romanse w hurtowych ilościach, później zaczęły mnie męczyć i całkowicie z nich zrezygnowałam. A jednak ta konkretna autorka potrafi napisać historię, która z jednej strony jest pikantna, ale z drugiej nie skupia się tylko na jednym, ma solidną fabułę i trzyma w napięciu do samego końca.

😈🔥Nie jest to lekka opowieść i naprawdę łatwo się w niej pogubić. Świat i fabuła są niezwykle skomplikowane i drobiazgowe, co jest ogromnym plusem, ale trochę brakowało mi tu streszczenia poprzedniej części. Różne perspektywy i dwie linie czasowe też nie ułatwiają sprawy, ale z "Nocnym cieniem" miałam ten sam problem. Kiedy jednak wdrożyłam się ponownie w fabułę, nie mogłam się już oderwać od tej książki.

😈🔥Dla kogo jest ta historia? Dla osób, które nie boją się mrocznych i bardzo namiętnych opowieści. Pełnych pożądania, ale też pięknie opisanych emocji i głębokich uczyć. Znajdziecie tu motyw aniołów i demonów a także reinkarnacji. Jest mrocznie chwilami kontrowersyjnie, ale wciągnęłam się na maksa. Zdecydowanie warta uwagi dylogia. Pozycja idealna dla fanów romanstasy, którzy jednak potrzebują historii dopracowanej również pod względem fabuły i fantastycznego świata, a nie tylko romansu. Polecam!

😈🔥Jest coś takiego w książkach Keri Lake, co mnie przyciąga, mimo że jej historie są raczej spoza mojej czytelniczej strefy komfortu. Kiedyś czytałam mroczne romanse w hurtowych ilościach, później zaczęły mnie męczyć i całkowicie z nich zrezygnowałam. A jednak ta konkretna autorka potrafi ...

Rozwiń

Zwiń

🔥✨️Naprawdę nie wiem jak mam opowiedzieć o tym tomie, żeby nie zdradzić niczego z fabuły... Jeśli lektura Księżycowego miasta jest jeszcze przed Wami musicie widzieć, że to epickie urban fantasy, z niesamowicie rozbudowanym światem, świetnymi nieidealnymi postaciami i zakończeniami, które wyrywają z kapci. Fabuła jest hot i mamy tu sporo przemocy więc to seria tylko dla dorosłych czytelników. Zaciekawieni? W takim razie koniecznie musicie poznać dwie poprzednie części! A tych, którzy je znają i są ciekawi, co dalej zapraszam na dalszą część recenzji.

🔥✨️Książka rozkręca się dosyć powoli, ale nie zrażałam się tym, bo w poprzednich częściach było tak samo. A kiedy już fabuła nabrała rozpędu, działo się tyle, że strony dosłownie paliły mi się w rękach. Uwielbiam Bryce za jej cięty język i pewność siebie, ale chyba najbardziej czekałam na dalszy ciąg historii Lydii i Ruhna. Już w poprzednim tomie mnie zachwycili, a teraz ten zachwyt tylko wzrósł.

🔥✨️Jak już wiecie, autorka postawiła na multiwersum i tutaj... Jestem na siebie wściekła, że nie zdążyłam przeczytać tej drugiej serii przed lekturą "Domu płomienia i cienia". Czuję, że wiele straciłam, zaspojlerowałam sobie fabułę, ale przede wszystkim, przez większość czasu nie ogarniałam nowego świata. Koniecznie muszę zrobić reread jak już nadrobię zaległości.

🔥✨️Kilka słów o samym wydaniu. Tym razem jest jednotomowe i trochę się bałam czy to dobry pomysł. Myślałam, że taki klocek łatwiej się zniszczy i nie będzie pasował do pozostałych części, więc jeśli macie podobne wątpliwości mogę Was uspokoić. Tom jest całkiem zgrabny (dzięki cieńszemu papierowi), ma solidny grzbiet, więc nie obawiajacie się o jego połamanie. Czcionka jest duża (taka jak w poprzednich częściach) więc przyjemnie się czyta, a książka wygląda pięknie przy pozostałych tomach. I wcale od nich nie odstaje.

🔥✨️Myślę, że jeśli poprzednie tomy Wam się podobały nie muszę Was bardziej namawiać. "Dom płomienia i cienia", to kawał świetnej, dopracowanej fantastyki. Teoretycznie historia mogłaby się już zakończyć, ale ja akurat się cieszę, że będzie kolejny tom. Czekam na niego z niecierpliwością!

🔥✨️Naprawdę nie wiem jak mam opowiedzieć o tym tomie, żeby nie zdradzić niczego z fabuły... Jeśli lektura Księżycowego miasta jest jeszcze przed Wami musicie widzieć, że to epickie urban fantasy, z niesamowicie rozbudowanym światem, świetnymi nieidealnymi postaciami i zakończeniami, które ...

Rozwiń

Zwiń

🔥⚔️Rozpoczyna się drugi rok nauki w Basgiacie, czyli szkole dla smoczych jeźdźców. Po tym, co się wydarzyło, dla Violet będzie to bardzo trudny powrót. Musi zachować w tajemnicy to, czego się dowiedziała, a są osoby gotowe wyciągnąć z niej informacje siłą, a także takie, które chcą by prawda umarła razem z nią. A wieści z granicy są coraz bardziej niepokojące...

🔥⚔️Po raz kolejny dałam się porwać opowieści o jezdźcach i ich smokach. Żeby jednak nie było zbyt słodko muszę powiedzieć, że nie wciągnęłam się od początku. Było fajnie, ale bez fajerwerków, dopiero koło 300 strony wreszcie poczułam to, co urzekło mnie w pierwszym tomie. Pod pewnymi względami ten tom jest jeszcze lepszy niż poprzedni. Dzieje się więcej, intryga jest zakrojona na większą skalę, jest też o wiele poważniej i bardziej dramatycznie. Z drugiej strony mam wrażenie, że autorka za bardzo chciała rozciągnąć tę historię i gdyby była bardziej skondensowana, wywołałaby we mnie więcej emocji. A tak było fajnie, ale emocje czułam głównie czytając końcówkę, która rozwaliła mnie na kawałeczki.

🔥⚔️Dużo tu polityki, inyryg i zwrotów akcji, ale równie ważny jest wątek romantyczny. Jak już wiecie między Violet i Xadenem trochę się pogmatwało i oboje będą się starali naprostować tę sytuację. Szczerze mówiąc w tym wątku Vi strasznie mnie wkurzała, bo niepotrzebnie robiła melodramat za każdym razem kiedy okazywało się, że Xaden ma jeszcze jakiś sekret. Niby tak bardzo go kocha a wystarczy byle co, by w niego zwątpiła.

🔥⚔️Do pierwszego tomu podeszłam bezkrytycznie, ale teraz zaczynam dostrzegać niedoskonałości tej historii. Mimo wszystko wciąż jest to jedna z najlepszych serii fantasy jakie czytałam i absolutnie NAJLEPSZA historia o smokach dostępna na rynku. Poza tym już dla samego wydania warto ją mieć na półce.

🔥⚔️Rozpoczyna się drugi rok nauki w Basgiacie, czyli szkole dla smoczych jeźdźców. Po tym, co się wydarzyło, dla Violet będzie to bardzo trudny powrót. Musi zachować w tajemnicy to, czego się dowiedziała, a są osoby gotowe wyciągnąć z niej informacje siłą, a także takie, które chcą by praw...

Rozwiń

Zwiń

🗡🌹 Często daję drugą szansę seriom, których pierwsze części nie do końca mnie przekonały. "Utkane Królestwo" było w moim odczuciu przegadane, ale mając w pamięci jak genialnie rozwinęła się inna seria autorki postanowiłam czytać dalej. Moją główną motywacją były dżiny i smok, który pojawił się na koniec pierwszego tomu. Czy warto było dać serii jeszcze jedną szansę?

🗡🌹Zacznijmy od tego, że naprawdę niewiele pamiętałam z poprzedniej części więc początek był dla mnie ciężki do przebrnięcia. Autorka nie przypomina poprzednich wydarzeń, tylko pędzi z akcją do przodu, a ja co chwila musiałam szukać w pierwszym tomie fragmentów, które wyjaśniłyby mi co się dzieje. Zdecydowanie polecam czytać od razu po skończeniu pierwszej części.

🗡🌹 Dynamiczny początek jest dużym plusem, bo pierwsza część była dosyć nudna i mało się w niej działo. Tutaj było o wiele więcej akcji. Praktycznie cały czas coś się dzieje i są to wydarzenia o wiele ciekawsze niż w poprzedniej części.

🗡🌹 Alizeh zostaje porwana przez króla wrogiego państwa i ma zostać jego żoną. Bardzo podobała mi się zmiana scenerii, a postać Cyrusa była świetnie wykreowana i nieoczywista. Autorka chyba ma chęć wprowadzić do serii trójkąt miłosny, bo mocno pogmatwała emocjonalną stronę tej historii.

🗡🌹 W moim odczuciu niestety największym mankamentem jest czas w jakim rozgrywa się cała akcja. W pierwszym tomie były to trzy dni, a tutaj zaledwie doba. To zdecydowanie za mało bym była w stanie uwierzyć w jakiekolwiek głębsze relacje bohaterów. Akcji było tyle, że spokojnie starczyłoby na dłuższy czas, a seria zyskałaby nieco wiarygodności. Choć fabuła bardzo przypadła mi do gustu cały czas miałam w głowie, że to nienaturalne, by tyle wydarzeń i emocji upchnąć w jeden dzień.

🗡🌹 Podsumowując, ten tom na pewno jest lepszy niż poprzedni i zanając autorkę kolejny pewnie mnie zachwyci. Liczę jedynie, że da bohaterom czas, by ich uczucia nabrały mocy i znaczenia, bo póki co, ciężko mi w nie uwierzyć.

🗡🌹 Często daję drugą szansę seriom, których pierwsze części nie do końca mnie przekonały. "Utkane Królestwo" było w moim odczuciu przegadane, ale mając w pamięci jak genialnie rozwinęła się inna seria autorki postanowiłam czytać dalej. Moją główną motywacją były dżiny i smok, który pojawił...

Rozwiń

Zwiń