Kieszeń pełna żyta - 5/5 ✨

I to się nazywa genialna historia. Właściciel wielkiej firmy zostaje otruty a podejrzanych mamy pod dostatkiem. To chyba najlepsza książka tej autorki i mówie to z ręką na sercu. Pomijając już to napięcie i złożoność tej historii, kompletnie nie wiedziałam kto mógł być winny.

Tak wiele różnych postaci,każda z bliskiego otoczenia ofiary, nie dało się nie zauważyć,że każdy z nich był tylko wilkiem przebranym za owieczke ,czekającym na swoją szansę,aby ugrać dla siebie jak najwięcej.

Moralność tych bohaterów była co najmniej szara, a ich działania fascynujące. Nie mogłam się oderwać a tym bardziej rozgryźć co i jak. Zakończenie mnie totalnie zszokowało a Panna Marple wreszcie dostała duże pole do popisu co wyszło jej znakomicie.

Kieszeń pełna żyta - 5/5 ✨

I to się nazywa genialna historia. Właściciel wielkiej firmy zostaje otruty a podejrzanych mamy pod dostatkiem. To chyba najlepsza książka tej autorki i mówie to z ręką na sercu. Pomijając już to napięcie i złożoność tej historii, kompletnie nie wiedziałam kto mógł być winny.

Tak wiele różnych postaci,każda z bliskiego otoczenia ofiary, nie dało...

Bardzo zgrabnie napisany kryminalny smaczek.
Gdy Rex Fortescue zostaje otruty policja zaczyna poszukiwania winnych. A podejrzanych nie brakuje zarówno wśród rodziny zamordowanego, jak i na polu zawodowym. Cóż, nie pomaga fakt, że tragicznie zmarły był gburem i lubił mataczyć, a w ostatnim czasie zaczął podupadać na psychice.. a gdy ginie jeszcze jego młoda małżonka i pomoc domowa wszystko wskazuje na najstarszego syna, który najwięcej na tym zyskuje. Jednak dodatkowa afera z przeszłości dotycząca kopalni Kos przysparza nowych poszlak . Kto tak naprawdę zabija? I czy jest to konsekwencją przeszłych złych postępków zamordowanego, czy jednak teraźniejszości? Przekonajcie się sami. Polecam!

Bardzo zgrabnie napisany kryminalny smaczek.
Gdy Rex Fortescue zostaje otruty policja zaczyna poszukiwania winnych. A podejrzanych nie brakuje zarówno wśród rodziny zamordowanego, jak i na polu zawodowym. Cóż, nie pomaga fakt, że tragicznie zmarły był gburem i lubił mataczyć, a w ostatnim czasie zaczął podupadać na psychice.. a gdy ginie jeszcze jego młoda małżonka i pomoc...

Panna Marple w swoim najlepszym wydaniu. Perfekcyjnie skrojona historia, tchnąca elegancją i angielskim klimatem. Rozwiązana przez starszą Panią z właściwym jej wdziękiem.

Panna Marple w swoim najlepszym wydaniu. Perfekcyjnie skrojona historia, tchnąca elegancją i angielskim klimatem. Rozwiązana przez starszą Panią z właściwym jej wdziękiem.

Książka jak zawsze bardzo ciekawa, a sama historia zupełnie nie oczywista. Można by przypuszczać, że autorka w swoim życiu wiele widziała, choć ona twierdziła, że historie wymyśla przy zmywaniu. polecam

Książka jak zawsze bardzo ciekawa, a sama historia zupełnie nie oczywista. Można by przypuszczać, że autorka w swoim życiu wiele widziała, choć ona twierdziła, że historie wymyśla przy zmywaniu. polecam

To jest ten wybitny dar, który miała Pani Christie, że zawsze ciężko jest wytypować mordercę. Tak jest i tym razem.
Historia toczy się wokół rodziny Fortescue. Głowa rodziny- Rex zostaje otruty, a wszystko wskazuje na młodszą o 30 lat żonę i jej kochanka. Cóż, kiedy wkrótce i żona zostaje otruta. Kiedy znaleziono trzeciego trupa- grono podejrzanych się gwałtownie zawęża. Kto zabił? Ktoś z najbliższej rodziny, czy może tajemniczy człowiek z rodziny McKenzie? Zemsta za błędy sprzed lat czy walka o spadek? I co w tym wszystkim robią cisy, kosy, żyto... i panna Marple?
Świetna, świetna, świetna. Czytajcie!

To jest ten wybitny dar, który miała Pani Christie, że zawsze ciężko jest wytypować mordercę. Tak jest i tym razem.
Historia toczy się wokół rodziny Fortescue. Głowa rodziny- Rex zostaje otruty, a wszystko wskazuje na młodszą o 30 lat żonę i jej kochanka. Cóż, kiedy wkrótce i żona zostaje otruta. Kiedy znaleziono trzeciego trupa- grono podejrzanych się gwałtownie zawęża....

Fajna, podobala mi sie!

Fajna, podobala mi sie!

Dość mocno się zaskoczyłem, że Pat nie była w ogóle wplątana w całą tę intrygę.
- jej pierwszy mąż został wymieniony jako Don (syn MacKenzie to Donald)
- oboje zginęli podczas wojny (Don wspominany jako pilot myśliwca, Donald pod Dunkierką)
Dość dużo podobieństw, biorąc pod uwagę fakt, jakie drobne wskazówki lubi zostawiać Christie czytelnikom. Ale jednak nie tym razem :)

Dość mocno się zaskoczyłem, że Pat nie była w ogóle wplątana w całą tę intrygę.
- jej pierwszy mąż został wymieniony jako Don (syn MacKenzie to Donald)
- oboje zginęli podczas wojny (Don wspominany jako pilot myśliwca, Donald pod Dunkierką)
Dość dużo podobieństw, biorąc pod uwagę fakt, jakie drobne wskazówki lubi zostawiać Christie czytelnikom. Ale jednak nie tym razem :)

To Agatha Christie- czyta się w jeden wieczór, jest miło i przyjemnie. Zaskoczenie-o dziwo- tak jak powinno być tak jest. Jednak chwytając po jej książkę wcześniej przeze mnie nieczytaną, mam wrażenie jakbym już to gdzieś słyszała.

To Agatha Christie- czyta się w jeden wieczór, jest miło i przyjemnie. Zaskoczenie-o dziwo- tak jak powinno być tak jest. Jednak chwytając po jej książkę wcześniej przeze mnie nieczytaną, mam wrażenie jakbym już to gdzieś słyszała.

Panna Marple jak zwykle przenikliwa. Poza nią mamy tu galerię standardowych postaci: starszy , antypatyczny bogacz z olśniewającą , młodą żoną , kochanek żony , wyrodny syn i syn akuratny , ponury służący , staruszka ciotka -bigotka itp. Jedyną w miarę oryginalną osobą jest młoda , perfekcyjna , zarządzająca domem . Chciałoby się mieć kogoś takiego , oczywiście gdyby było czym zarządzać.
Część piszących recenzje twierdzi , że od początku wiedziało kto będzie winny- ja do końca nie miałam pojęcia , bo intryga , jak to u Agathy Christie jest zawiła , dodatkowo powiązana z dziecięcym wierszykiem. Troszkę to bajkowe , ale teoretycznie mogło się wydarzyć.
Mam wydanie z roku 1997. Ciekawe czy w nowszych również kapelusz panny Marple jest ozdobiony skrzydłem ptaka , a ogrodnik zabija kosy żeby powiesić je na drzewach owocowych w celu odstraszenia innych ptaków ? Dzisiaj takie postępowanie byłoby niedopuszczalne , ale to były lata 50-te XX-tego w.
Książka dodatkowo kojarzy mi się sympatycznie ze względu na pewną anegdotkę : znajoma ma w ogrodzie cis. Dopiero z " Kieszeni pełnej żyta" dowiedziała się jaka to niebezpieczna roślina. Pewnego razu , będąc na wakacjach w Paryżu zobaczyła w parku matkę z dzieckiek ,które rwało jagody cisu i najwyraźniej miało zamiar je [ ich ?] skosztować. Niewiele myśląc podbiegła do dziecka i odebrała mu te jagody. W tym momencie uświadomiła sobie , że nie znając francuskiego nie potrafi wytłumaczyć matce czemu napadła na jej dziecko. W popłochu uciekła.
Być może Agatha Christie opisując cisowe niebezpieczeństwo uratowała życie paru osób ?
Czytajmy kryminały a zostaniemy dłużej na tym świecie.

Panna Marple jak zwykle przenikliwa. Poza nią mamy tu galerię standardowych postaci: starszy , antypatyczny bogacz z olśniewającą , młodą żoną , kochanek żony , wyrodny syn i syn akuratny , ponury służący , staruszka ciotka -bigotka itp. Jedyną w miarę oryginalną osobą jest młoda , perfekcyjna , zarządzająca domem . Chciałoby się mieć kogoś takiego , oczywiście gdyby było...

Kolejna udana historia z Panną Marple w roli głównej. Wszystko, czego wymaga się od książki czytanej typowo dla relaksu, znajdziemy w tej pozycji.

Kolejna udana historia z Panną Marple w roli głównej. Wszystko, czego wymaga się od książki czytanej typowo dla relaksu, znajdziemy w tej pozycji.